Kazimierz Stołecki: Historia Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie
- Szczegóły
- Opublikowano: poniedziałek, 13, marzec 2017 09:01
Historia Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie
Treść artykułu oparto na materiale z książki:
Kazimierz Stołecki, Krasnystaw - rys historyczny, 2012.
Zachowano oryginalną numerację rozdziałów.
10.S.3.A. Początki Państwowego Gimnazjum Męskiego (im. Władysława Jagiełły)
Dzieje zakładu od grudnia 1916. [Sprawozdanie Dyrekcji Państw. Gimnazjum Męskiego w Krasnym Stawie, rok szkolny 1918/19, z drukarni Michaela Szolsohna, w Krasnym Stawie, 1919]. Przed I wojną istniała w Krasnym Stawie rozwojowa szkoła realna z rosyjskim językiem wykładowym i prawem publiczności, utrzymywana kosztem miasta. Posiadała własny gmach, należyte urządzenie, bibliotekę i zbiory naukowe. W czasie działań wojennych w r. 1915 granat zniszczył połowę bu-dynku, nastała okupacja niemiecka, potem austriacka, zniknęły sprzęty i zbiory prawie bez śladu, a w ocalonej połowie budynku umieszczono wojskowy szpital Czerwonego Krzyża.
Krasnostaw, dnia 1. listopada 1916 r. 309 Ogłoszenie. Na podstawie zezwolenia c. i k. Na-czelnej Komendy armii otwarte zostanie w jak najbliższym czasie publiczne realne gimnazyum w mieście Krasnymstawie. W miarę zgłoszenia się odpowiedniej ilości uczniów otwarte będą na razie trzy klasy najniższe [Dziennik urzędowy c. i k. Komendy obwodu Krasnostawskiego, Nr. 20, 1. Listopada 1916 r. Rok 2].
1917.01.16. Otwarcie gimnazjum realnego. W dniu 3. stycznia b. r. otwarto uroczyście gimnazjum realne w Krasnymstawie Dziennik urzędowy c. i k. Komendy obwodu Krasnostawskiego, No 1, 16. Stycznia 1917 r. Rok 3, 4, 14]. Na początku, pod zaborem austriackim, szkoła używała pieczęci z godłem Austro-Węgier i nazwą „Offentliches Realgymnasium in Krasnostaw” [Małe Seminarium Diecezjalne w Siedlcach – Biskupiak, Spotkanie absolwentów 26 września 2013 roku, Strona WWW Dawne Laliny, zamieszkałe rodziny, ich zajęcia, zwyczaje i genealogia.].
W jesieni 1916 za staraniem Zarządu miasta ówczesne władze okupacyjne (Jeneralne Gubernatorstwo w Lublinie) zgodziły się na założenie „publicznego gimnazjum realnego” utrzymywanego kosztem rządu, po części miasta (lokal z opałem i obsługą). Wśród trudności, jakie tylko wojna nastręcza, w miasteczku do połowy spalonym, bez lokalu, bez sprzętów, pomocy naukowych i książek rozpoczął Dyrektor po przyjeździe w grudniu 1916 swoje czynności urzędowe od wpisów i egzaminów wstępnych przy pomocy 2 już poprzednio zamianowanych nauczycieli.
Po sprowadzeniu najniezbędniejszych sprzętów i uzyskaniu lokalu w prywatnym budynku nastąpiło dnia 3 stycznia 1917 uroczyste otwarcie i poświęcenie Zakładu przy licznym udziale przedstawicieli władz, miasta i społeczeństwa, nazajutrz zaś rozpoczęła się nauka w trzech klasach, do których przyjęto 77 uczniów. Grono nauczycielskie składało się oprócz dyrektora z 3 nauczycieli stałych i nauczyciela religii, który obok tego był zatrudniony w szkołach elementarnych. Uczono według programu galicyjskich gimnazjów realnych z pewnymi zmianami na korzyść lekcji języka polskiego i historii Polski.
Krótki, bo tylko 6 i 1/2 miesiąca trwający rok szkolny minął szybko wśród intensywnej pracy w szkole i poza szkołą nad młodzieżą, pochodzącą przeważnie z sfer włościańskich a oczywiście pod względem kulturalnym, szczególnie zaś narodowym dzięki rządowi rosyjskiemu zaniedbaną. Toteż Dyrekcja w pierwszym rzędzie nacisk musiała położyć na usunięcie rażących w mowie rusycyzmów, na rozbudzenie ducha patriotycznego, ucząc pierwszych pieśni patriotycznych, deklamacji, które urozmaicały liczne obchody i wieczorki, urządzane nie tylko w murach szkolnych, ale i publiczne, biorąc wraz z gronem profesorów żywy udział w wszelkich pracach społecznych i oświatowych.
Pod względem fizycznym młodzież wobec braku sali gimnastycznej i przyrządów oraz odpowiedniego nauczyciela, musiała ograniczyć się do ćwiczeń i musztry na wolnym powietrzu, które Dyrekcja powierzyła jednemu z bawiących wówczas w mieście legionistów.
Ze składek młodzieży i Dyrektora zakupiono dla Zakładu piękny sztandar o barwach i godłach narodowych, który poświęcono w czasie uroczystego zakończenia roku szkolnego w dniu 7 lipca 1917 [Sprawozdanie Dyrekcji Państw. Gimnazjum Męskiego w Krasnym Stawie, rok szkolny 1918/19, z drukarni Michaela Szolsohna, w Krasnym Stawie, 1919].
W 1917 r. gimnazjum zostało przejęte przez Departament W. R. i O. P. Pierwszym dyrektorem był dr Jan Wowczak [Zygmunt Zagórowski, zest., Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminariów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych, r. II, Książnica Atlas, Warszawa - Lwów 1926].
Jako inicjator zorganizowania szkoły średniej w Krasnymstawie wystąpił Magistrat miasta po raz pierwszy w r. 1906-ym. Kwest ta jednak przez czas dłuższy była w zawieszeniu na skutek długotrwałych sporów między miastem a ówczesnym Ministerstwem Oświaty. Realne kształty przybiera projekt dopiero w r. 1912-ym. W międzyczasie wybudował Magistrat kosztem 75.000 rubli gmach szkolny, który z końcem sierpnia 1912 r., po raz pierwszy otwiera swe podwoje. Rozpoczyna się normalna praca szkolna, którą, jednak niebawem przerwały lata wojny. I tak w r. szk. 1915/16 Zakład jest nieczynny. Dopiero pod okupacją austriacką, 1.XI.1916 r. otwarto 3 kl., którym nadano nazwę: C. K. Gimnazjum Państwowego Humanistycznego. Dyrektorem tego Gimnazjum zostaje prof. dr. Jan Wowczak ze Lwowa. Pozostaje na tem stanowisku do lipca 1919 r., oddany w całej pełni pracy nad rozbudową szkoły. W roku tym Zakład liczył 6 zorganizowanych klas. Wysiłki te i prace prowadzi dalej następca p. Wowczaka, śp. p. Mieczysław Krukiewicz. Rozwija Gimnazjum do pełnego 8-klasowego. Dla zyskania pomieszczenia na 8 kl., rezygnuje dobrowolnie z mieszkania służbowego, które zamienia na lokale szkolne i gabinety, wynajmując dla siebie za własne pieniądze małe 2 pokojowe mieszkanie. Cały swój czas poświęca Szkole i miastu. Pracuje, jako członek Rady Miejskiej, jako przewodniczący Rady Szkolnej Powiatowej i Komisji Oświaty Pozaszkolnej, a wszędzie pełen energii i zapału. Wytężona praca szczerbi zdrowie tego człowieka idei. Po kilku miesiącach choroby przedwczesna śmierć zabiera go Zakładowi [Z dziejów Gimnazjum Państwowego im. Wł. Jagiełły w Krasnymstawie, Strzelec, 31.12.1933, rok XIII, nr 53].
1916.11.01 w Dzienniku Urzędowym c.k. Komendy Obwodu Krasnostawskiego zamieszczono ogłoszenie: Na podstawie zezwolenia c.k. Naczelnej Komendy Armii otwarte zostanie w jak najbliż-szym czasie publiczne realne gimnazjum w mieście Krasnymstawie. Wśród trudności, jakie tylko wojna nastręcza, w miasteczku do połowy spalonem, bez lokalu, bez sprzętów, pomocy naukowych i książek rozpoczął dyrektor po przyjeździe w grudniu 1916 r. czynności urzędowe od wpisów i egzaminów wstępnych przy pomocy 2 już poprzednio zamianowanych nauczycieli [I Liceum Ogól-nokształcące im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie. www.1lo.krasnystaw.pl].
1917.01.03. Z udziałem władz miasta i licznych mieszkańców, po uroczystym nabożeństwie nastąpiło otwarcie polskiej szkoły. Pierwszym dyrektorem Publicznego Realnego Gimnazjum w Krasnymstawie został kapitan armii austriackiej dr Jan Wowczak, 33-letni nauczyciel z Galicji, skierowany tu rozkazem austro-węgierskich władz wojskowych. W 1920 roku był dyrektorem w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim w Lesznie.
1917.12.01. Przejęcie szkół państwowych. W dniu 1 grudnia r. b. pod zarząd departamentu W. R. i O. P. przechodzi jedenaście szkól państwowych polskich w okupacji austriackiej, a mianowicie: Gimnazja realne męskie w Kielcach, Krasnymstawie, Pińczowie i Zamościu, Szkoła realna męska w Puławach, seminaria nauczycielskie męskie w Jędrzejowie, Solcu, Kielcach i Zamościu i seminaria nauczycielskie żeńskie w Lublinie i Piotrkowie [Głos: dziennik polityczny, Warszawa, 01.12.1917, nr 313].
Rok szkolny 1917/18. Nowy rok szkolny rozpoczął się 3 września w nader ciężkich dla Dyrekcji warunkach. Liczba uczniów zapisanych wzrosła w 4 klasach prawie w dwójnasób (147), natomiast lokal o 3 salach z poprzedniego roku pozostał ten sam, jak też liczba nauczycieli, zmniejszona w dodatku o prefekta, tak, że przez kilka tygodni kl. I. i II. pobierały naukę na przemian, co drugi dzień. Dopiero po 2 miesiącach wynajęto w innym domu lokal dla kl. I., nadeszły nowo mianowane siły nauczycielskie, zaś zupełnie normalna nauka rozpoczęła się dopiero w II. półroczu z końcem lutego, kiedy nareszcie odzyskano od władz wojskowych miejski gmach szkolny i ostatecznie skompletowano grono profesorskie do liczby 7 wraz z prefektem.
Najdonioślejszym zdarzeniem tego okresu czasu było przejęcie Zakładu, jako państwowego przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w Warszawie dn. 1 grudnia 1917. Odtąd szkoła z ducha wprawdzie polska, ale, pod obcym, w dodatku wojskowym zarządem stała się polską także pod względem naczelnej władzy i formalnym.
Przykre wraz z calem społeczeństwem polskim chwile przechodził Zakład po słynnym „pokoju brzeskim” tym boleśniejsze, że do niedawna formalnie był „austriackim”. Niemniej praca szkolna i wychowawcza odbywała się prawidłowo; zorganizowano już wtedy gminy klasowe, polegające na samorządzie młodzieży i dano początek drużynie harcerskiej, której właściwa organizacja przypada na rok szk. 1918-19. Założono Bursę im. Tadeusza Kościuszki z funduszów, uzyskanych od komendy powiatowej i dobrowolnego opodatkowania się grona nauczycielskiego i miejscowej inteligencji.
Niefortunny pod wielu względami rok szkolny przyniósł Zakładowi dotkliwe straty przez śmierć dwu nauczycieli: ś. p. Stefana Kulikowskiego, zmarłego na tyfus plamisty 1918.05.10 i prefekta szkoły ś. p. Ks. Kazimierza Dutkowskiego, który po dłuższej chorobie piersiowej zmarł 1918.06.28. Cześć ich pamięcił Uroczystym nabożeństwem i wystawą prac uczniów zakończył się rok szkolny dnia 1918.06.15 [Sprawozdanie Dyrekcji Państw. Gimnazjum Męskiego w Krasnym Stawie, rok szkolny 1918/19, z drukarni Michaela Szolsohna, w Krasnym Stawie, 1919].
Rok szkolny 1918/19. W ubiegłym roku szk. liczył Zakład 5 klas w 7 oddziałacie uczniów zapisa-nych z początkiem roku było 213. W myśl rozporządzenia Ministerstwa W. R. i O. P. wprowadzono nowy plan nauki w kl. I., w kl. II-V. pozostał dotychczasowy z pewnymi zmianami. Reforma pole-ga obok istotnych zmian na przesunięciu nauki języka klasycznego, języka obcego i historii z kl. I. do wyższych.
Z powodu zmian w gronie nauczycielskim, rok szkolny rozpoczął się uroczystym nabożeń-stwem dnia 16 września. Dnia 2 maja młodzież pod kierunkiem profesorów udała się na dworzec kolejowy dla oddania hołdu przejeżdżającemu przez Krasny Staw, gen. Hallerowi. W rocznicę Konstytucji 3 Maja, jako w dzień święta narodowego, odbył się poranek szkolny. W czasie poranku młodzież złożyła znaczniejszą kwotę pieniężną na Polską Macierz Szkolną [Sprawozdanie Dyrekcji Państw. Gimnazjum Męskiego w Krasnym Stawie, rok szkolny 1918/19, z drukarni Michaela Szol-sohna, w Krasnym Stawie, 1919.].
Kadra szkoły w latach 1916/17: Dyrektor: dr Jan Wowczak (1884-1935). Nauczyciele: Bernard Bucholc (1886-1966) [Małe Seminarium Diecezjalne w Siedlcach – Biskupiak, Spotkanie absolwentów 26 września 2013 roku, Strona WWW Dawne Laliny, zamieszkałe rodziny, ich zajęcia, zwy-czaje i genealogia, Bernard Bucholc, Liceum im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego w Siedlcach - rok założenia szkoły – 1844, strona internetowa], Stefan Kulikowski, Stefan Pieniążek (1888-1958) [Stanisław Łoza, red., Czy wiesz kto to jest? Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, War-szawa 1938]. Nauczyciele pomocniczy: Ks. Karol Mareś, naucz. religii, leg. Franciszek Trojan, naucz. gimnastyki.
Kadra szkoły w latach 1917/18: Dyrektor: dr Jan Wowczak (1884-1935). Nauczyciele: Bernard Bucholc [Małe Seminarium Diecezjalne w Siedlcach – Biskupiak, Spotkanie absolwentów 26 wrze-śnia 2013 roku, Strona WWW Dawne Laliny, zamieszkałe rodziny, ich zajęcia, zwyczaje i genealogia], Jan Danielski (1884-1948) [Tadeusz Ochenduszko, 1658–2008, 350 rocznica powstania I Li-ceum w Rzeszowie, Leksykon internetowy nauczycieli i wychowanków], Stefan Kulikowski, Mieczysław Krukiewicz, Franciszek Nieć, Stefan Pieniążek (1888-1958) [Stanisław Łoza, red., Czy wiesz kto to jest? Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, Warszawa 1938]. Nauczyciel religii: Ks. Ka-zimierz Gutkowski [Sprawozdanie Dyrekcji Państw. Gimnazjum Męskiego w Krasnym Stawie, rok szkolny 1918/19, z drukarni Michaela Szolsohna, w Krasnym Stawie, 1919].
Kadra szkoły w latach 1918/19, 1924 i 1926 [Anna Tworuszka, 80 lat Gimnazjum i Liceum im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie, Krasnystaw 1997, Zygmunt Zagórowski, red., Spis nauczy-cieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów na-ukowych i władz szkolnych zestawione, Książnica Polska Towarzystwa Nauczycieli Szkół Średnich i Wyższych Akc. Sp. Kartograficzna i Wydawnicza, Lwów - Warszawa 1924, Zygmunt Zagórow-ski, zest., Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminariów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych, r. II, Książnica Atlas, Warszawa - Lwów 1926, Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej. Rok II. Ogólnego zbioru 17/18. Warszawa, 1 XI 1919 r.]:
Lp. |
Nazwisko i Imię |
Ur. |
1918/19 |
1924 |
1926 |
Przedmiot |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
Babski Bohdan (a) |
(+) |
(‑) |
(‑) |
matem., fiz., geogr. |
||
Bąk Jan (b) |
1890 |
(‑) |
(+) |
(+) |
łacina |
|
Bednarski Jan |
(+) |
(‑) |
(‑) |
|||
Bogucki Jan |
(+) |
(‑) |
(‑) |
rysunki, kaligrafia |
||
Bohuszewicz Piotr (c) |
1893 |
(‑) |
(‑) |
(+) |
matematyka, fizyka |
|
Borowski Edward |
1881 |
(‑) |
(+) |
(‑) |
matematyka |
|
Cyraski Ignacy ks. |
(+) |
(‑) |
(‑) |
religia |
||
Eymontt Witold Cezary |
(+) |
(‑) |
(‑) |
matematyka |
||
Godecki Antoni |
1882 |
(‑) |
(+) |
(+) |
polski, francuski |
|
Grőger Józef |
1889 |
(‑) |
(+) |
(‑) |
hist., geografia |
|
Karol Władysław (c) |
1894 |
(‑) |
(+) |
(+) |
fizyka, matematyka |
|
Kińczyk Michał |
1883 |
(+) |
urlop |
(‑) |
łacina, niemiecki |
|
Kolenkoff Zenaida |
1878 |
(‑) |
(‑) |
(+) |
francuski |
|
Korsak Józef |
1861 |
(‑) |
(+) |
(‑) |
matematykia |
|
Krukiewicz Mieczysław |
1883 |
(+) |
dyr. |
dyr. |
polski, łacina |
|
Krzanowski Antoni |
1880 |
(+) |
(‑) |
(‑) |
geogr., historia |
|
Kutasiewicz (Kotusiewicz) Bronisław |
1894 |
(‑) |
(+) |
(+) |
przyr., geografia |
|
Lickindorf Eugeniusz |
1883 |
(+) |
(+) |
(+) |
dr med., higiena |
|
Noskiewicz Jan (d) |
1890 |
(+) |
(‑) |
(‑) |
przyr., geografia |
|
Ostrowski Aleksander |
1888 |
(‑) |
(+) |
(+) |
śpiew, gimnastyka |
|
Peter Michał |
(+) |
(‑) |
(‑) |
polski |
||
Szuszkiewicz Edmund |
1879 |
(‑) |
(+) |
(+) |
niemiecki |
|
Tokarski Kazimierz |
1891 |
(‑) |
(+) |
(‑) |
polski, filozofia |
|
Trebiński Stanisław |
1895 |
(‑) |
(+) |
(+) |
rys., prace ręczne |
|
Wowczak Jan (e) |
1884 |
dyr. |
(‑) |
(‑) |
niemiecki |
|
Wowczakowa Janina |
(+) |
poza etatem |
||||
Wójcik Stanisław ks. |
1877 |
(‑) |
(+) |
(+) |
religia, niemiecki |
|
Wójtowicz Kazimierz |
1892 |
(‑) |
(+) |
(+) |
historia, polski |
|
Kasz Stanisław |
1896 |
(+) |
sekretarz szkoły |
|||
Wójtowicz Wojciech |
woźny |
(a) Bohdan Babski należał do Towarzystwa Matematycznego w Krakowie (20.04.1919) [Józef Piórek, Z protokołów Towarzystwa Matematycznego w Krakowie, Kraków.]. Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego (1927) [Rocznik Polskiego Tow. Matematycznego, Członkowie Towarzystwa, 1927, tom VI, Kraków 1928].
(b) Jan Bąk należał do Polskiego Towarzystwa Filologicznego. Do Towarzystwa należała także dyrekcja gimnazjum [Andrzej Kotecki, Tadeusz Szulc, Jakub Tyszkiewicz, red., Dzieje Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, wydanie II rozszerzone, Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, Wrocław 2011].
(c) Piotr Bohuszewicz przeniesiony w 1933 r. do gimnazjum im. Konopnickiej w Zamościu [Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lubelskiego, R. 6, 1933/1934 Nr 2 (56)].
(d) Jan Noskiewicz (1890-1963), późniejszy prof. dr hab. zoolog i zoogeograf. Od 1946 profesor zoologii na Uniwersytecie Wrocławskim [Andrzej Dzięczkowski, Jan Włodzimierz Noskiewicz (1890-1963), Internetowy Polski Słownik Biograficzny].
(e) Jan Wowczak. Emerytowany Dyrektor Państwowego Gimnazjum w Krasnymstawie i Państwowego Seminarium Męskiego w Lesznie Wlkp. zasnął w Bogu dnia 5 maja 1935 r. w 51 roku życia [Ilustrowany Kuryer Codzienny, Kraków, 09.05.1935, nr 127].
Wychodziło pismo szkolne, które w 1925 roku miało taką recenzję: Krasnystaw. Wzorem pod wielu względami dla pism młodzieży gimnazjalnej jest Nad poziomy, organ gminy szkolnej. Znajdujemy w Nr 1 (18) wszystko, co może ucznia interesować. Mamy więc artykuły ideowe Razem, razem, młodzi przyjaciele i Ciągłość pracy w organizacji, fantazję „Wspomnienie, nie brak i wiersza: Skrzypce. Miejsce swoje otrzymali także maturzyści ostatni i dawni. Bardzo bogaty przegląd pism i obszerna kronika uzupełniają całość. Natomiast, co najważniejsza, pismo tchnie prawdziwą prostotą, daje w całej pełni obraz życia młodzieży. Powodzenia w dalszej pracy! [Młodzież z Podlasia, 1925.11-12, nr 8-9].
W 1924 roku Państwowe Gimnazjum Męskie im. Władysława Jagiełły (ul. Lubelska 6; Pierackiego 6 w 1939 r. [Spis abonentów sieci telefonicznych dyrekcji okręgu poczt i telegrafów w Lublinie, 1937-1939]) było szkołą typu humanistycznego z polskim językiem nauczania. Miało klas zasadniczych 8, wszystkich oddziałów 9, uczniów 273, uczennic - nie było [324]. Dyrektor Mieczysław Krukiewicz.
Gimnazjum Państwowe im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie należało do Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika Oddziału warszawskiego, stan na 1926.12.31.
Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publ. przeniósł z urzędu dla dobra szkoły Benedykta Binkowskiego, dyrektora gimnazjum państwowego im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie, na równorzędne stanowisko do gimnazjum państwowego im. Św. Marii Magdaleny w Poznaniu - z dniem 1 września 1930 r. [Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Poznańskiego 1930.12.12, r. 7, Nr 16.].
10.K. Zarządzenia austriackich władz okupacyjnych Krasnegostawu w latach 1915-1918 zapisane w Dzienniku urzędowym C. i k. Komendy obwodu Krasnostawskiego
1916.11.01. Rok 2. No 20. 309. Ogłoszenie. Na podstawie zezwolenia c. i k. Naczelnej Komendy armii otwarte zostanie w jak najbliższym czasie publiczne realne gimnazjum w mieście Krasnymstawie. W miarę zgłoszenia się odpowiedniej ilości uczniów otwarte będą na razie trzy klasy najniższe. Warunkiem przyjęcia do klasy 1, jest ukończenie w roku kalendarzowym 1916 przynajmniej 10 lat życia, ukończenie szkoły ludowej z dobrym postępem, względnie przygotowanie prywatne, odpowiadające pianom szkoły ludowej. O przyjęciu decyduje egzamin wstępny. Do klasy II. i III. mogą być przyjęci uczniowie, którzy ukończyli I, względnie II. Klasy szkoły średniej, ewentualnie na podstawie pomyślnie złożonego egzaminu wstępnego. Przy wpisach winni się uczniowie pojawić w towarzystwie rodziców lub opiekunów, przedkładając metrykę chrztu, ostatnie świadectwo szkolne i świadectwo szczepionej ospy. Termin rozpoczęcia nauki ogłoszony będzie później. Wpisy przyjmuje się codziennie w biurze c. i k. inspektora szkół najdalej do 20. b. m. Wpisowe wynosi na razie 10 koron. [Dziennik urzędowy c. i k. Komendy obwodu Krasnostawskiego, No 20, 1. Listopada 1916 r. Rok 2, 309]
1917.01.16. Rok 3. No 1. 4. Otwarcie gimnazjum realnego. W dniu 3. stycznia b. r. otwarto uroczyście gimnazjum realne w Krasnymstawie.
10.S.8. Obraz miasta w Głosie Lubelski w roku 1936
Krasnystaw, prowincjonalne miasteczko, z ludnością liczącą około 10 tys. mieszkańców, wraz z przedmieściami. Położony wysoko, na wzgórzu, przepływająca u podnóża miasta rzeką Wieprz, malownicze położenie, miasteczko czyste. Przed wojną światową dość licznie zamieszkiwane podczas lata przez ludność miast Lwowa, Lublina, Chełma i dalszych stron, przyjeżdżających tu na letniska. Zwłaszcza amatorzy rybołówstwa mieli możność zaspokoić swoją żyłkę, w malowniczo wijącej się pośród łąk i lasów rzece, zarybionej wówczas nienajgorzej. Po wojnie światowej nastąpił zwrot, wszystko się zmieniło, miasteczko zostało w przeważającej liczbie spalone, mieszkańcy zabiedzeni; miasto przestało być tym, czym było kiedyś tj. miejscem wypoczynkowym ludności miejskiej. Powoli odbudowywane dźwigało się z ruin i dziś rzec można śmiało, jest jednym z ładniejszych powiatowych miast. Jeżeli chodzi o stosunki urzędników zatrudnionych dzisiaj w urzędach tamtejszych do liczby zatrudnianych przed wojną światową przez zaborców, to można śmiałe go określić stosunkiem jeden do dziesięciu. Mimo wszystko miasteczko ma dość inteligencji bezrobotnej, (pozbawionej najprymitywniejszych środków bytowania). Zresztą bezrobocie nie tylko ogarnęło inteligencję, ale jest dość silnie odczuwane przez najuboższą ludność robotniczą, zajmującą się chałupnictwem i pracą najemną. Dzisiaj wykwalifikowany rzemieślnik, jeżeli zarobi 5 zł. dziennie to maksimum zarobku (przeciętny zarobek mieszkańców 2 zł. dziennie) zalicza się do niezłych. Z przemysłu tutejszego można wyliczyć fabrykę giętych mebli, znajdującą się pod zarządem p. Kołodziejczyka, znanego i cenionego przemysłowca, zatrudniającego kilkudziesięciu pracowników - prócz tego w niedalekiej przyszłości ma powstać garbarnia, własność p. Kołodziejczyka, gdzie również kilkunastu bezrobotnych przypuszczalnie znajdzie zajęcie. To wszystko. - Część ludności tamtejszej znajduje w pokątnym handlu mizerne bytowanie, które przedłuża wegetację w nieskończoność, część natomiast wyemigrowało w nadziei znalezienia znośniejszego bytu do innych miast. Mimo wszystko liczne tamtejsze rodziny znajdują się w wyjątkowej sytuacji i wymagając, zainteresowania ze strony czynników rządzących, by ulżyć, choć w części niedoli zubożałemu i zbiedzonemu miastu. Oblicze miasta zmienia wygląd raz w tygodniu, we wtorek, dnia tego ze wszystkich traktów ciągną sznurem kilkoma traktami wiodącymi do miasta fury chłopskie ze zbożem, prosiętami, warzywami i wszelkiego rodzaju produktami na jarmark. Ludność wylega z domów by móc zarobić nie w ten to w inny sposób. Ulubionymi dziećmi Krasnegostawu są uczennice i uczniowie gimnazjum koedukacyjnego im. Kr. Wł. Jagiełły. Zwłaszcza, kiedy kończy się rok szkolny, ludność tamtejsza bierze żywy udział w święcie swoich wychowanków darząc szczególną sympatią maturzystów, opuszczających rok rocznie dość licznie mury gimnazjum. Cenionym tu wielce jest dyrektor gimnazjum p. Wójtowicz, niezwykle uprzejmy, otaczany wyjątkowym szacunkiem wszystkich mieszkańców [Głos Lubelski, 1936.06.21, nr 168].
10.S.15. Abonenci krasnostawskiej sieci telefonicznej w 1938 roku
SZKOŁY: |
|
55 |
Gimnazjum Państwowe im. Władysława Jagiełły, Pierackiego 6 |
34 |
Szkoła Rolnicza im. Bartosza Głowackiego |
29 |
Szpital Sejmikowy Św. Franciszka, Pierackiego 3 |
10.T.2. Okupacja Krasnegostawu 1939
1939.09.20 zostało zamknięte Gimnazjum i Liceum w Krasnymstawie [I Liceum Ogólnokształcące im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie. www.1lo.krasnystaw.pl]. Zarządzenie niemieckich władz okupacyjnych z 1939.10.31 głosiło: polskie szkoły fachowe winny podjąć ponownie swoją działalność. Nazwa gimnazjum lub liceum dla szkół fachowych jest zakazana nauka ważnych z narodowego punktu widzenia przedmiotów jak geografia, historia, literatura jak również gimnastyka jest wykluczona 1939.11.16 władze okupacyjne wydały nakaz zamknięcia wszystkich szkół średnich. Ponieważ polski nauczyciel, a po części jeszcze bardziej polska nauczycielka są wybitnymi krzewicielami polskiego szowinizmu, z czym politycznie należy się bardzo liczyć, więc nie będzie ich można pozostawić w służbie szkolnej Już w listopadzie 1939 r. nauczyciele krasnostawskiego gimnazjum organizowali tajne nauczanie. Z narażeniem życia własnego i swoich rodzin, uczyli młodzież na tajnych kompletach: 1944.05.21 w majątku Stanisława Hempla w Nowinach odbył się egzamin w zakresie małej matury. Do egzaminu przystąpili uczniowie tajnych kompletów i elewi konspiracyjnej Szkoły Podchorążych [185,514].
10.U.9. Ranking ogólnopolski I Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Jagiełły
Licea ogólnokształcące zostały ocenione za pomocą trzech kryteriów. Są to: sukcesy szkoły w olimpiadach (30%), wyniki matury z przedmiotów obowiązkowych (25%), oraz wyniki matury z przedmiotów dodatkowych (45%). Do sporządzenia rankingu wykorzystano dane ze źródeł zewnętrznych wobec ocenianych szkół. Źródłem danych były protokoły komitetów głównych olimpiad, zestawienia okręgowych komisji egzaminacyjnych (OKE) z wynikami matur z przedmiotów obowiązkowych i przedmiotów dodatkowych, oraz dane Systemu Informacji Oświatowej [Ranking Liceów Ogólnokształcących „Perspektyw”, strona internetowa.]. Liczba liceów ogólnokształcących dla młodzieży w Polsce wynosi 1867, na Lubelszczyźnie 58.
Rok |
Miejsce w rankingu |
|
Lubelskie |
Kraj |
|
2014 |
32 |
>500 |
2015 |
23 |
345 |
2016 |
26 |
409 |
2017 |
25 |
366 |
2018 |
Absolwenci
• Franciszek Przysiężniak (1909-1975). Pseud.: Ojciec Jan, Jan, Marek. Urodził się w Krupem. Syn Antoniego i Antoniny z Kleszowskich. Metryka: 525/1909 [1900]. Szkołę powszechną ukończył w Krupem, naukę w gimnazjum rozpoczął w Krasnymstawie. Maturę uzyskał w Brodnicy na Pomorzu. Oficer Wojska Polskiego, żołnierz podziemia niepodległościowego, oficer Narodowej Organizacji Wojskowej i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Należy do najbardziej znanych partyzantów „żołnierzy wyklętych” z okresu tzw. drugiej konspiracji. Szczególnie znany i pamiętany na terenach działalności, m.in. na północnej Rzeszowszczyźnie czy w Janowie Lubelskim (ulica Ojca Jana) [1624].
• Stefan Śliwiński (1918-2007). Prof. dr hab. inż., na Wydziale Geologii Geofizyki i Ochrony Środowiska Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Specjalność: geologia górnicza, geologia ogólna, geologia złożowa - rudy. Profesura: 1990. Urodził się we wsi Maciejów w powiecie krasnostawskim. W Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych w Krasnymstawie, w rok i 3 miesiące zdobył małą i dużą maturę [958,1009].
• Jan Włodzimierz NoskiewiczJ (1890-1963). Prof. dr hab. Entomolog i zoogeograf. Wybitny specjalistą w zakresie systematyki i biologii rzędu błonkówek Hymenoptera Aculeata, którym poświęcił całe życie. Jego imieniem nazwano nowo odkryte gatunki owadów. W latach 1922-1939 pracownik naukowy Muzeum im. Dzieduszyckich we Lwowie, od 1940 profesor biologii Uniwersytetu Lwowskiego, od 1946 profesor zoologii na Uniwersytecie Wrocławskim. Kierownik Zakładu Systematyki Zwierząt i Zoogeografii (1946-63) oraz Dziekan Wydziału Nauk Przyrodniczych (1956) UWr. Nauczyciel w Gimnazjum Jagiełły w Krasnymstawie w latach 1918-1920 [1126,1337]. Zmarł w Warszawie; pochowany na Cmentarzu w Warszawie Rembertowie [1815].
• Józef Padewski (1894-1951). Biskup-męczennik Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego. Urodzony w Antoniowie (pow. lipski). Uczył się w krasnostawskim gimnazjum. Zamęczony w więzieniu śledczym UB w Warszawie. Jedyny biskup chrześcijański, który poniósł śmierć męczeńską w czasie stalinizmu [449].
• Henryk Kunz (1903-1997). Pedagog. Urodził się w Leżajsku. Ukończył studia na Wydziale Filozoficznym i Przyrodniczo-Matematycznym Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie (1922-27). Studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na Wydziale Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych, uzyskując w 1938 roku tytuł magistra. Pracował, jako nauczyciel początkowo w Krzeszowie, później w Seminarium Nauczycielskim w Cieszanowie (1926-28), w Seminarium Nauczycielskim w Rzeszowie, Gimnazjum Żeńskim w Lublinie, Miejskim Gimnazjum w Czarnkowie, Seminarium Żeńskim w Jarosławiu, Gimnazjum Państwowym w Lublinie, a następnie w Państwowym Liceum i Gimnazjum w Krasnymstawie, gdzie zastała go wojna. Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego [1819].
• Stanisław Patyk (1913-1977). Doc. dr hab. Wydział Zootechniczny Akademii Rolniczej we Wrocławiu, gdzie prowadził zajęcia z parazytologii [502.B,1308]. Studia: 1933-1939 Akademia Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, dyplom lekarza weterynarii, 1950 doktor nauk weterynaryjnych, 1965 doktor habilitowany. Od 1967 docent w Instytucie Biologicznych Podstaw Produkcji Zwierzęcej na Wydz. Zootechnicznym Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu (od 1972 r., Akademii Rolniczej) [1575]. Urodzony w Krasnymstawie, syn Stanisława i Marianny z Osinów. Metryka: 161/1913 [1900]. Absolwent Liceum Jagiełły (1932) [65,1308].
• Czesław Raczkowski (1917-1994). Bombardier. Pseud.: Janek, Orkan, Włodek. W pierwszej grupie cichociemnych zrzucony na tereny okupowanej Polski w nocy z 15/16 lutego 1941 r. Urodził się w Małochwieju koło Krasnegostawu. Ukończył Liceum im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie (1935) [65]. Do 1939 r. studiował na Politechnice Lwowskiej [1698,1699].
• Stefan Śliwiński (1918-2007). Prof. dr hab. inż., na Wydziale Geologii Geofizyki i Ochrony Środowiska Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Specjalność: geologia górnicza, geologia ogólna, geologia złożowa - rudy. Profesura: 1990. Urodził się we wsi Maciejów w powiecie krasnostawskim. W Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych w Krasnymstawie, w rok i 3 miesiące zdobył małą i dużą maturę [958,1009].
• Alina Dobrzańska (1927-2016). Prof. dr hab. n. med., kierowała Zakładem Dietetyki Wydziału Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej; Wydział Nauk Pedagogicznych; Katedra Podstaw Pedagogiki. Specjalność: pediatria, dietetyka [1009]. Absolwentka liceum Jagiełły (1945) [960,1647].
• Juliusz Domański (1927). Prof. dr hab., mediewista, filozof i filolog. Praca: Instytut Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, Uniwersytet Warszawski; Wydział Polonistyki; Instytut Filologii Klasycznej Zakład Studiów nad Renesansem. Należy do Polskiej Akademii Umiejętności; Wydział II Historyczno-Filozoficzny, i Wydział I Filologiczny; Komisja Filologii Klasycznej. Studia: 1951, filologia klasyczna, Uniwersytet Warszawski, profesura: 1983, nauki humanistyczne [1009]. Urodził się w Suchym Lipiu. Matura w Liceum dla Dorosłych w Krasnymstawie (1947) [957].
• Maria Danuta Barańska-Gachowska (1928-2004). Prof. zw. dr hab. n. med., Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Wydział Lekarski w Zabrzu; Katedra i Zakład Stomatologii Wieku Rozwojowego, założycielka Zakładu Stomatologii Dziecięcej. Profesura 1980. Urodzona w Krasnymstawie. Córka Franciszka i Antoniny z Krasuskich [1001,1009]. Absolwentka Liceum Jagiełły (1946) [65].
• Henryk Raczkowski (1933-2010). Lekarz medycyny, podpułkownik Wojska Polskiego. Urodził się w Małochwieju, szkołę podstawową i liceum ogólnokształcące ukończył w Krasnymstawie (matura 1951). Studiował w Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi. W dowód wdzięczności, za postawę współczesnego „dr Judyma” został przez mieszkańców Marek uhonorowany pośmiertnie tytułem „Zasłużony dla Miasta Marki” [1627,1661]. Absolwent Liceum Lagiełły (1951) [65].
• Jadwiga Maria Sadlak-Nowicka (1935). Prof. zw. dr hab. Zakład Paradontologii Akademii Medycznej w Gdańsku, specjalności: periodontologia, stomatologia zachowawcza. Profesura: 2008, nauki medyczne [1009]. Absolwentka Liceum Jagiełły (1953) [65,960]
• Władysław Charmas (1937-2015). Prof. dr hab. Urodzony w Majdanie Surhowskim pow. Krasnystaw. Kierownik Zakładu Chemii i Technologii Organicznej. Dyplom magistra w roku 1963 (UMCS), doktorat 1970, habilitacja 1992, profesor nadzwyczajny 2001 [1526]. Specjalności: chemia organiczna, chemia związków wielkocząsteczkowych [1009]. Absolwent Liceum Jagiełły (1956) [65].
• Teresa zak. Antonietta Frącek (1937). Dr. Siostra ze Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi RM. Postulatorka procesu kanonizacyjnego Św. Arcybiskupa Zygmunta Szczęsnego Felińskiego [999] (Beatyfikacja: 2002.08.18, Kraków. Kanonizacja: 2009.10.11, Rzym [1872]). Historyk swego zgromadzenia. Autorka licznych publikacji o Zgromadzeniu i Świętym [np. 176, 1135, 1832, 1833, 1834, 1873,1874]. Krasnostawianka. Absolwentka Liceum Jagiełły (1955) [65].
• Stanisław Edward Parzymies (1938). Prof. dr hab., studia w warszawskiej Szkole Głównej Służby Zagranicznej [1299], badacz stosunków międzynarodowych, Zakład Integracji Europejskiej Uniwersytetu Warszawskiego [1009]. Akademia Finansów i Biznesu Vistula; Wydział Biznesu i Stosunków Międzynarodowych. Absolwent Liceum Jagiełły (1956) [65,960].
• Irena Nowicka-Koźluk (1940). Prof. dr hab. Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej; Wydział Humanistyczny; Instytut Germanistyki i Lingwistyki Stosowanej, specjalności: językoznawstwo ogólne i porównawcze. Habilitacja 1990 [1009]. Absolwentka Liceum Jagiełły (1958) [65,960].
• Tadeusz Bojarski (1941). Prof. zw. dr hab. Katedra Prawa Karnego i Kryminologii UMCS w Lublinie, Uniwersytet Technologiczno-Humanistyczny im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu; Wydział Ekonomiczny; Katedra Prawa. Specjalności: prawo karne, prawo karne skarbowe, prawo wykroczeń. Studia w 1964 r. na Wydziale Prawa UMCS. Profesura: 1993 [1009]. Profesor zwyczajny od 2000.08.01. Od 1992 r. kierownik Zakładu Prawa Karnego i Kryminologii UMCS. W latach 1981-1996 był dyrektorem Instytutu Prawa Karnego UMCS, Dziekan Wydziału Prawa i Administracji UMCS (1996-1999). Wykłady z prawa karnego, prawa wykroczeń, prawa karnego skarbowego oraz na temat odpowiedzialnościi postępowania w sprawach nieletnich [1804]. Urodzony w Jaślikowie. Absolwent Liceum Jagiełły (1958) [65,960].
• Stanisław Lautsch-Bendkowski (1941). Prawnik. Urodził się w Krasnymstawie, tu ukończył Szkołę Podstawową (na Zakręciu), i Liceum Ogólnokształcące Władysława Jagiełły (1959). Studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim (1965). Przez kilkanaście lat wykonywał obsługę prawną, a następnie obsługę prawno-legislacyjną rządu na stanowisku wicedyrektora, później dyrektora Biura Prawnego Urzędu Rady Ministrów. W 1993 r. powołany do służby dyplomatycznej. Po 2002 r. pełnił obowiązki dyrektora Departamentu Zastępstwa Procesowego w Ministerstwie Skarbu Państwa, następnie podjął pracę w Kancelarii Sejmu na stanowisku dyrektora Biura Legislacyjnego. Aktualnie, jako adwokat w prywatnej Kancelarii [1901].
• Maria Kozioł-Montewka (1944). Prof. dr hab. n. med., II Wydział Lekarski z Oddziałem Anglojęzycznym; Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej. Specjalności: immunologia, mikrobiologia, nefrologia [1009]. Matura w Liceum Jagiełły (1962) [65,960].
• Jan Lewandowski (1944). Prof. dr hab. Zakład Historii Polski XIX wieku UMCS w Lublinie, Wyższa Szkoła Gospodarki Krajowej w Kutnie, specjalności: historia nowożytna i najnowsza [1009]. Profesura: 1997. Absolwent Liceum Jagiełły (1962) [65,960].
• Janusz Jerzy Laskowski (1944). Prof. dr hab. inż. Wyższa Szkoła Zarządzania i Przedsiębiorczości z siedzibą w Wałbrzychu. Kierownik Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie; Wydział Inżynierii Produkcji; Katedra Eksploatacji Maszyn Przemysłu Spożywczego. Specjalność: agrofizyka, inżynieria i aparatura przemysłu rolno-spożywczego. Profesura: 1997, nauki rolnicze [947,1009,1376]. Absolwent Liceum Jagiełły (1962) [65].
• Jan Kazimierz Adamiak (1948). Prof. zw. dr hab. inż. Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Wydział Kształtowania Środowiska i Rolnictwa; Katedra Systemów Rolniczych, specjalność: nauki rolnicze, herbologia, płodozmian, uprawa roli i roślin. Profesura: 1998, nauki rolnicze Urodzony w Krasnymstawie, absolwent Liceum Jagiełły (1969) [960,1005,1009].
• Kazimierz Adamiak (1951). Prof. dr hab. inż. The University of Western Ontario, Kanada, Department of Electrical and Computer Engineering. Studia: 1974, Politechnika Szczecińska, doktorat: 1976, habilitacja: 1983 [1009]. Absolwent Liceum Jagiełły (1969) [959,960].
• Janusz Jusiak (1954). Prof. nadzw. dr hab. Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Zakład Ontologii i Teorii Poznania Wydziału Filozofii i Socjologii. Zajmuje się: czasowym wymiarem poznania i działania, analizą powiązań światopoglądu z wiedzą i wiarą, teorią i filozofią muzyki. Magisterium: 1978, doktorat: 1988, habilitacja: 1998, profesura: 2015. Urodził się w Krasnymstawie. Absolwent Liceum Jagiełły (1973) [951,1009,65].
• Andrzej Gontarz (1956). Prof. dr hab. inż., Politechnika Lubelska; Wydział Mechaniczny; Katedra Komputerowego Modelowania i Technologii Obróbki Plastycznej, specjalność: plastyczna obróbka metali [1009]. Urodzony w Krasnymstawie. Absolwent Liceum Jagiełły (1985) [65,960].
• Piotr Godlewski (1956). Prof. dr hab. Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku; Wydział Wychowania Fizycznego; Katedra Nauk Społecznych, Wyższa Szkoła Bankowa w Poznaniu. Specjalność: historia sportu, marketing w sporcie, organizacja i zarządzanie w sporcie, sporty walki, teoria wychowania fizycznego [1009]. Urodzony w Krasnymstawie. Absolwent Liceum Jagiełły (1974) [65,960].
• Wiktoria Sobczyk (1957). Prof. dr hab. inż Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; Wydział Górnictwa i Geoinżynierii; Katedra Inżynierii Środowiska i Przeróbki Surowców. Specjalność: paleontologia i stratygrafia złożowa, edukacja ekologiczna, ochrona środowiska na terenach przemysłowych, gospodarka odpadam [1009]. Urodzona w Krasnymstawie. Absolwentka Liceum Jagiełły (1976) [65,960].
• Zygmunt Stanisław Patyk (1958). Prof. zw. dr hab. Narodowe Centrum Badań Jądrowych Świerk, Zakład Fizyki Teoretycznej [1316]. Specjalność: fizyka jądrowa. Studia: 1981, fizyka, Uniwersytet Warszawski, tytuł profesora (2014) nauki fizyczne [1009]. Urodził się w Krasnymstawie. Urodzony w Krasnymstawie. Ukończył Liceum Jagiełły (1976) [65].
• Ryszard Hać (1958). Gen. bryg. pil., absolwent dęblińskiej Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej (1981), ukończył także Wojskową Akademię Lotniczą w Monino oraz Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. Służbę pełnił m.in. w pułkach lotnictwa myśliwsko-bombowego w Świdwinie (40) i Mirosławcu (8), dowodził 1. Brygadą Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie. W latach 2004-2007 był komendantem-rektorem „Szkoły Orląt”. Generał brygady (2004). Służbę wojskową zakończył 2010.11.30 na stanowisku szefa Wojsk Lotniczych - zastępca szefa szkolenia Sił Powietrznych. W 2010 przeniesiony do rezerwy. Honorowy Obywatel Mirosławca. Obecnie jest dyrektorem dęblińskiego Muzeum Sił Powietrznych [955,1425]. Urodzony w Krasnymstawie. Ukończył Liceum Jagiełły (1977) [65].
• Jerzy Kowalczyk (1959). Pseud.: Ludwig Thor. Dziennikarz, rolnik, ostatnio: pisarz i wydawca. Skończył politologię na UMCS. Przez kilkanaście lat był dziennikarzem kryminalnym w „Kurierze Lubelskim”. Od siedmiu lat jest redaktorem, sekretarzem redakcji i wydawcą w „Tygodniu w Lublinie”. Założył wydawnictwo [1679]. Urodzony w Krasnymstawie. Absolwent Liceum Jagiełły (1978) [65].
• Tadeusz Bąk (1960). Ks. prof. nadzw. dr hab. prorektor Państwowej Wyższej Szkoły Techniczno-Ekonomicznej im. ks. Bronisława Markiewicza w Jarosławiu, Instytut Ekonomii i Zarządzania. Specjalności: socjologia wychowania, praca socjalna. Studia: 1984, teologia, 1990, socjologia, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Doktorat nauk humanistycznych w zakresie socjologii (1997), habilitacja (2008) [1079]. Urodzony w Krasnymstawie. Absolwent Liceum Jagiełły (1979) [65].
• Artur Nowosad (1961-2015). Płk służby więziennej z Krasnegostawu. Był również dziennikarzem, historykiem i regionalistą. Przez dwie kadencje (1998-2006) radny Krasnegostawu. Zginął od kul dżihadystów w zamachu terrorystycznym na muzeum Bardo w Tunezji [1857]. Absolwent Liceum Jagiełły (1980) [65].
• Arkadiusz Janusz Orłowski (1962). Prof. dr hab. inż., kierownik Katedry Informatyki na Wydziale Zastosowań Informatyki i Matematyki SGGW [1446] i w Instytucie Fizyki PAN [956], specjalności: ekonofizyka, fizyka teoretyczna, informatyka kwantowa i stosowana, kryptologia, metody komputerowe, metody statystyczne i matematyczne w badaniach empirycznych i ekonomicznych. Stopień: doktora nauk fizycznych, optyka atomowa i molekularna (1992), doktora habilitowanego, mechanika kwantowa (1999) [1009]. Absolwent Liceum Jagiełły (1981) [65].
• Wiesław Kulisz (1962), SJ. Do Jezuitów wstąpił 1981 r. w Kaliszu. Święcenia kapłańskie otrzymał 1991. Profesję Zakonną złożył 2000 r. Studia teologiczno-filozoficzne odbywał w Krakowie, Warszawie, Rzymie i w Hiszpanii. Był duszpasterzem akademickim w KUL oraz Superiorem domu wspólnoty duszpasterzy akademickich – Jezuitów w Lublinie. Superiorem domu zakonnego w Toruniu oraz Rektorem Kościoła w Toruniu. Obecnie jest Superiorem domu zakonnego w Świętej Lipce [1424]. Absolwent Liceum Jagiełły (1981) [65].
• Jacek Kulbaka (1972). Prof. nadzw. dr hab. w Katedrze Historii Wychowania Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie (APS). Magister historii (1996), Instytut Historii UMCS, doktor nauk humanistycznych, pedagogika (2004), APS, doktor habilitowany nauk społecznych, pedagogika (2014), PAS. Specjalność: historia kształcenia specjalnego, historia wychowania. Od 1996 r. pracownik PAS (asystent, adiunkt, profesor nadzwyczajny). Urodzony w Krasnymstawie. Absolwent Szkoły Podstawowej nr 1 w Krasnymstawie (1987) i Liceum Jagiełły (1991). Pasjonat jazdy na rowerze, pływania i biegania a także podróży turystycznych [65,1009,1651,1654].
• Marcin Leopold Szewczak (1979). Dr hab., prawo administracyjne. Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji, Katedra Administracyjnego Prawa Gospodarczego, Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego im. Jana Pawła II w Lublinie. Stopnie: doktora nauk prawnych (2007), doktora habilitowanego (2014). Absolwent Liceum Jagiełły (1998) [1009,1320,65].
• Magda Stachula (1982). Pochodzi z Krasnegostawu. Absolwentka judaistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracowała w firmie sprzedającej sprzęt telekomunikacyjny, m.in. kamery do monitoringu. Obserwowanie ludzi przez kamery miejskiego monitoringu podsunęło jej pomysł na debiutancką powieść „Idealna” (wyd. Znak, 2016) [1710]. Debiutancki thriller „autorki nikomu nieznanej” [1630,1686]. Ukończyła Liceum Jagiełły w Krasnymstawie [1908].
• Bernard Bucholc (1886-1966). Wykładowca języka polskiego. W latach 1916-1918 uczył języka polskiego i historii w I Liceum Ogólnokształcącym im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie. W uznaniu późniejszych zasług dla Siedlec, jego imieniem nazwano tu jedną z ulic i odznaczono go Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego [1509].
• Henryk Kunz (1903-1997). Pedagog. Urodził się w Leżajsku. Ukończył studia na Wydziale Filozoficznym i Przyrodniczo-Matematycznym Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie (1922-27). Studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na Wydziale Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych, uzyskując w 1938 roku tytuł magistra. Pracował, jako nauczyciel początkowo w Krzeszowie, później w Seminarium Nauczycielskim w Cieszanowie (1926-28), w Seminarium Nauczycielskim w Rzeszowie, Gimnazjum Żeńskim w Lublinie, Miejskim Gimnazjum w Czarnkowie, Seminarium Żeńskim w Jarosławiu, Gimnazjum Państwowym w Lublinie, a następnie w Państwowym Liceum i Gimnazjum w Krasnymstawie, gdzie zastała go wojna. Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego [1819].
• Tadeusz Ludwik Stanisz (1906-1988). Dr filozofii. W latach 1924-1929 studiował historię i nauki obywatelskie na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Studia ukończył broniąc pracę doktorską pt. „Maciej Drzewicki, jego działalność polityczna, kulturalna i gospodarcza 1467-1535” [1903]. Jako stypendysta Akademii Umiejętności wyjechał do Szwajcarii i Konstantynopola. Pracował w archiwach w Zurychu, Genewie, Bazylei, Bernie. Był nauczycielem w Państwowym Gimnazjum i Liceum w Krasnymstawie (1934-1939). W czasie okupacji hitlerowskiej został aresztowany przez gestapo i przebywał w więzieniu w Izbicy, Lublinie, a od listopada 1942 roku do października 1944 roku był więźniem obozu w Oświęcimiu, a następnie do zakończenia wojny przebywał w obozie w Litomierzycach w Czechosłowacji [1903]. Po wojnie zasłużony dla Rzeszowszczyzny [446]. Opublikował 146 artykułów i rozpraw oraz wygłosił ponad 120 audycji radiowych związanych z książką i czytelnictwem [1155,1287]. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym Pobitno w Rzeszowie [1903].
• Zbigniew Przybyszewski (1907-1952). Urodzony w Giżewie. Egzamin dojrzałości zdał w Krasnymstawie, absolwent liceum Jagiełły (1927). Honorowy obywatel Helu. Kmdr por. Podczas kampanii wrześniowej w 1939 dowodził baterią nr 31 cyplową, po II wojnie światowej był dowódcą 31 Dywizjonu Artylerii Nadbrzeżnej i szefem Służby Artylerii Marynarki Wojennej. Skazany na karę śmierci i rozstrzelany pod fałszywym zarzutem szpiegostwa, następnie zrehabilitowany [1423].
• Stefan Parnicki-Pudełko (1914-1994). Prof. zw. dr, historyk i archeolog, specjalizacja: archeologia śródziemnomorska, historia starożytna. Kierownik Zakładu Historii Starożytnej UAM w Poznaniu. Napisał dzieło „Architektura starożytnej Grecji”. Urodzony w Majdanie Starym (pow. biłgorajski). Ukończył liceum Jagiełły w Krasnymstawie (1933) [65,1002,1009].
• Leonard Bolesław Łukaszuk (1930). Prof. zw. dr hab., Akademia Obrony Narodowej; Wydział Strategiczno-Obronny, Uniwersytet Warszawski; Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych; Instytut Stosunków Międzynarodowych, Zakład Prawa i Instytucji Międzynarodowych. Międzynarodowe prawo morza, międzynarodowa ochrona własności intelektualnej, teoria i metodologia badań i nauczania prawa międzynarodowego. Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (1958). Doktor nauk prawnych (1968). Doktor habilitowany nauk prawnych (1974). Profesor nadzwyczajny (1985). Profesor zwyczajny (1994). W ISM od 1994 r. Urodzony w Glinach (chełmskie). Absolwent Liceum Jagiełły [960,1009, 1321,1656].
• Wiesław Czwórnóg (1932). Nauczyciel akademicki, trener lekkiej atletyki. Urodzony w wiosce Borów na Lubelszczyźnie, ukończył liceum ogólnokształcące w Krasnymstawie (1950), gdzie zyskał uznanie, jako wyróżniający się gracz miejscowego klubu piłkarskiego. W latach 1952-1955 zdobywał wyższe wykształcenie w warszawskiej AWF. Obronił pracę doktorską (1979). Zdobył uprawnienia trenera klasy mistrzowskiej, i tytuł zasłużonego trenera lekkiej atletyki oraz honorowego członka AZS. Kierownik Zakładu LA w AWF, szef szkolenia sekcji lekkoatletycznej w klubie AZS-AWF Warszawa, wychowawca wielu medalistów mistrzostw Polski i reprezentantów kraju. Ze swoimi zawodnikami uczestniczył w Mistrzostwach Świata (Meksyk, Moskwa). Jego wychowankowie zdobyli 70 medali Mistrzostw Polski, wychował 15 reprezentantów Polski w lekkiej atletyce. Jako zawodnik był akademickim rekordzistą Polski w biegu na dystansie 200 metrów przez płotki oraz dwukrotnym medalistą akademickim w biegu nadystansie 400 metrów przez płotki. Niemal 50 lat życia poświęcił uczelni i klubowi [1655,1901].
• Maria Magdalena Zbyszewska (1925-1985). Aktorka Teatrów: Wybrzeże w Gdyni, Polskiego w Poznaniu, Dramatycznego we Wrocławiu, Dramatycznego w Szczecinie, Rozmaitości w Warszawie. Mania Pawlakowa: Sami swoi, Nie ma mocnych, Kochaj albo rzuć; wykładowca krakowskiej PWST, matka Mariusza Benoit. Absolwentka Liceum Jagiełły (1945) [65]. Pochowana: Wrocław, Cmentarz św. Wawrzyńca.
• Marian Narcyz Listowski (1926-1996). Poeta, prozaik, publicysta. Urodził się w Kolonii Widniówka, powiat Krasnystaw. W latach 1942-1944 uczył się w Publicznej Szkole Rzemieślniczej w Krasnymstawie. Po wojnie uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Krasnymstawie. Zmarł w Świdniku [994].
• Ryszard Liskowacki (1932-2006). Pisarz, dramaturg, poeta, dziennikarz i publicysta, prozaik, autor sztuk scenicznych oraz książek dla młodzieży. Pseud.: Apolinary Ćwiek; Cezary Eufemii Buras; Dominik. W okresie okupacji niemieckiej przebywał nadal w Warszawie. Należał do Szarych Szeregów i w czasie powstania warszawskiego był łącznikiem na Żoliborzu. Po wojnie uczył się w szkole średniej w Krasnymstawie; w 1950 zdał maturę. Następnie przez trzy lata studiował prawo na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W czasie studiów współpracował z dziennikiem Sztandar Ludu, w którym debiutował w 1951 wierszem „Pochwała twórczej kielni”. Mieszkał od 1945 do 1954 roku w Krasnymstawie. Od 1954 roku związany był ze Szczecinem. W 1959 został członkiem PZPR. Od 1960 należał do ZLP. Najbardziej znany jest, jako autor książek dla młodzieży. Absolwent Szkoły Powszechnej nr 1 i Liceum Jagiełły (1952) [65,938,1770].
• S. Daniela zak. Wiesława Zemla (1933), urodziła się w Krakowie. Od 1951 r. w Zgromadzeniu Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi. Nauczycielka muzyki, wieloletnia profesorka na Studium Liturgiczno-Muzycznym w Aninie, solistka i dyrygentka, śpiewająca sopranem o pięknej barwie i dużej mocy głosu, organistka, dyrektorka chóru zakonnego swego Zgromadzenia, przygotowuje oprawę muzyczną uroczystości, akademii i imprez okolicznościowych. Od dziecka śpiewała, biorąc udział w różnych uroczystościach państwowych i kościelnych, śpiewając, jako solistka, w duecie lub w chórze. Naukę muzyki, w teorii i praktyce, rozpoczęła w Krasnymstawie, uczęszczając przez dwa lata do tamtejszego Ogniska Muzycznego. Po zdobyciu matury w 1951 r. w Liceum Ogólnokształcącym w Krasnymstawie wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi w Mszanie Dolnej (Prowincja Krakowska). Już w postulacie, rozpoczęła naukę muzyki w założonej w Mszanie Dolnej filii Studium Liturgiczno-Muzycznego im. Piusa X w Międzylesiu [1921].
• Bronisława Fastowiec (1937-2014). Poetka, urodziła się w Browarówce koło Siennicy Różanej. Wychowała się w Krasnymstawie i uczęszczała do tutejszych szkół. Ukończyła Liceum Ogólnokształcące [983]. Należała do Stowarzyszenia Twórców Ludowych od 1992 r., Związku Literatów Polskich od 2004 r. oraz Bractwa Literackiego Białego Pasterza (Kraków) od 1995 r.
• Stefan Ciechan (1945). Artysta fotografik, od 1999 r. należy do Związku Polskich Artystów Fotografików. Zajmuje się fotografią dokumentalną, pejzażu, teatralną i kreacyjną [1846]. Krasnostawianin [963]. Matura w Liceum Jagiełły (1964) [65].
• Zofia Nowacka-Wilczek (1947-2017). Poetka, fraszkopisarka, krytyk literacki. Filologia angielska UMCS. Debiut prasowy: Trema i Niepewność, (Wiersze), Kamena (1981). Debiut książkowy: Pół wierszem, pół serio, (Wiersze) Lublin (1994). Srebrny Wawrzyn Literacki (2008). Członkini Związku Literatów Polskich [980,1844]. Krasnostawianka. Matura w Liceum Jagiełły (1965) [65].
• Magdalena Marchwic-Widawska (1953). Poetka, pisarka, eseistka. „Zadumania”, Font 1999. Laureatka Nagrody Ministra oraz Prezes Stowarzyszenia Lublin Dzieciom. Absolwentka Liceum Jagiełły (1971) [960,977].
• Zuzanna Tomaś-Krynicka (1957). Dr hab. prof. ASP. Malarka, absolwentka ASP w Warszawie. Kierownik Katedry Kształcenia Ogólnoplastycznego Pracownia Malarstwa ASP, Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki. Habilitacja: 2015 sztuk plastycznych w zakresie sztuk pięknych [1009,1581]. Krasnostawianka. Absolwentka Liceum Jagiełły (1976) [65].
• Wiesław Domański (1957). Artysta rzeźbiarz. Absolwent ASP w Krakowie. Zajmuje się przede wszystkim rzeźbą, choć malarstwo jest jego drugą pasją. W dorobku ma zarówno rzeźby kameralne jak i monumentalne realizacje sakralne [931]. Rzeźba: sakralna, ogrodowa, kameralna, nagrobna, statuetki, płaskorzeźby; medale pamiątkowe; projektowanie malej architektury. Malarstwo: sakralne ścienne, sztalugowe, portretowe, okolicznościowe; rysunek [1847]. Krasnostawianin. Matura w Liceum Jagiełły (1976) [65].
• Joanna Brześcińska-Riccio (1959). Twórczość artystyczna: grafika, rysunek tuszem również na płótnie – technika własna oraz ceramika [967]. Studia w Instytucie Wychowania Artystycznego na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, dyplom i specjalizacja: grafika - akwaforta w 1985. W tym roku przyjęta do Związku Polskich Artystów Plastyków. Członkini Arts Council oraz wielu Stowarzyszeń Artystycznych i Akademickich we Włoszech [1514,1614]. Matura w Liceum Jagiełły (1978) [65].
• Mariusz Dubaj (1959). Prof. nadzw. dr hab. Zakład Teorii Muzyki na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Kompozytor, teoretyk muzyki, pianista i pedagog [1300]. Krasnystaw, miasto mojego urodzenia, jest takim miejscem, gdzie dusza mi się otwiera. Czuję się tutaj psychicznie u siebie [467]. Pięknie powiedziane. Matura w krasnostawskim Liceum Jagiełły (1978) [65]. Laureat Złotych Karpi 2000.
• Dariusz Panas (1959). Jeden z najlepszych polskich operatorów filmowych. Absolwent Wydziału Operatorskiego PWSFTiTv w Łodzi, Należy do Polskiej Akademii Filmowej. Pracował m.in. przy filmach: Dekalog Trzy, In Flagranti, Pułapka, Chłopaki nie płaczą, Poranek kojota, Wino truskawkowe, oraz przy serialach m.in.: 13 posterunek, M jak miłość, Samo życie, Magda M., Tylko miłość [1576]. Absolwent Liceum Jagiełły (1978) [65,960].
• Anna Demczuk (1961). Aktorka. W latach 1982-85 występowała w Teatrze Dzieci Zagłębia w Będzinie. Od 1985 aktorka Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie [1540]. Krasnostawianka [969]. Matura w Liceum Jagiełły (1980) [65].
• Teresa Stasiak (1961). Malarka urodzona w Żółkiewce. Uczęszczała do Szkoły Podstawowej Nr 1, a następnie Liceum Jagiełły w Krasnymstawie. Zrzeszona w krasnostawskim Stowarzyszeniu Twórców Kultury „Paleta” i Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Lublinie. Od 2012 r. należy do Związku Polskich Artystów Plastyków [1291].
• Krzysztof Malinowski (1961-2009). Aktor. Miejsce pracy: 1986-1987 Teatr Ziemi Pomorskiej, Grudziądz, 1987-1989 Teatr im. Juliusza Osterwy, Gorzów Wielkopolski, 1989-1991 Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego, Koszalin, 1991-1992 Tarnowski Teatr im. Ludwika Solskiego, Tarnów, 1992-1995 Teatr im. Wandy Siemaszkowej, Rzeszów, 1995-2003 Teatr im. Juliusza Osterwy, Lublin. Urodzony i zmarł w Krasnymstawie [1577]. Absolwent Liceum Jagiełły (1980) [970].
• Jerzy Gilarowski (1964). Pisarz, pasjonat Afryki. Najnowsza książka „Afryka dzisiaj. Piękna, biedna, różnorodna”. Geograf, pracownik Uniwersytetu Warszawskiego. Wykłada na uczelniach polskich (Uniwersytet Warszawski, Almamer Szkoła Wyższa, Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej) i afrykańskich (University of Dar es Salaam, University of Dodoma, University of Rwanda) [1552]. Krasnostawianin, ukończył Liceum Jagiełły (1982) [65].
• Małgorzata Biernat-Świtoniak (1966). Malarka. Absolwentka Liceum Jagiełły (1984) i Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Instruktor plastyk w firmie: 1 Pomorska Brygada Logistyczna, w 2004 roku założyła grupę plastyczną „Impresja” [1578]. Krasnostawianka, obecnie zamieszkała w Bydgoszczy.
• Magdalena Wójcik (1975). Piosenkarka, wokalistka znanego zespołu Goya. Krasnostawianka [972]. Absolwentka Liceum Jagieły (1994) [65].
• Jakub Bartłomiej (Kuba) Badach (1976). Wokalista, kompozytor, muzyk, aranżer. Absolwent Akademii Muzycznej w Katowicach na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej w klasie wokalnej [1875]. The Globetrotters, Polűcjanci. Wyróżniony statuetką Fryderyka w kategorii Wokalista Roku 2010 z zespołem Poluzjanci. Wokalista roku 2011, 2012, Nagroda Fryderyka. Krasnostawianin [960]. Absolwent Liceum Jagiełły (1995) [96].
• Katarzyna Agnieszka Iwańczyk-Fowler (1978). Poetka, publicystka. Należy do Związku Literatów Polskich. Debiut prasowy: Burza i O sobie (Wiersz) w Tygodniku Chełmskim (1987), Debiut książkowy: Pod skrzydłami dnia i nocy (Wiersze), Chełm (1993) [1844]. Od lat w USA – autorka kilkunastu tomików poetyckich, w tym dwujęzycznych. Krasnostawianka [973,980]. Absolwentka Liceum Jagiełły (1996) [96].
• Jakub Pasierkiewicz (1980). Malarstwo, fotografika, video, rzeźba, grafika cyfrowa, animacja, Studia na Uniwersytecie Śląskim [1544]. Absolwent Liceum Jagiełły (1999) [65].
• Michał Paweł Wilczewski (1983). Fotografik urodzony w Krasnymstawie. Z wykształcenia magister ekonomii UMCS w Lublinie oraz absolwent Akademii Fotografii w Warszawie [1701]. Absolwent Liceum Jagiełły (2002) [65].
• Bogna Kicińska (1984). Wokalistka jazzowa, kompozytorka, aranżerka i skrzypaczka, od kilku lat mieszkająca w Nowym Jorku [1579]. Laureatka wielu konkursów. Główna nagroda XLI Festiwalu Old Jazz Meeting Złota Tarka, Iława 2011, Bogna Kicińska & Kuba Cichocki Duo [976,1067]. Krasnostawianka. Absolwentka Liceum Jagiełły (2003) [65].
Zdobywcy nagrody Steftleben
- Szczegóły
- Opublikowano: poniedziałek, 17, listopad 2014 12:00
2014
Agnieszka Kusiak
Patron szkoły
- Szczegóły
- Opublikowano: poniedziałek, 10, listopad 2014 13:52
Po śmierci księcia Olgierda (1377 rok) w Wielkim Księstwie Litewskim na wschodzie władali jego zruszczeni, ciążący ku Moskwie, synowie. Na pozostałych terenach władali Kiejstut, brat Olgierda i Jagiełło. Taki system współrządów był korzystny dla Krzyżaków. W 1381 roku Jagiełło uwięził Kiejstuta, który wkrótce zmarł w więzieniu. Zawarł pokój z Krzyżakami, w którym zobowiązał się przyjąć w krótkim czasie chrzest. Dalsze utrzymywanie pogańskiego państwa w chrześcijańskiej Europie było już niemożliwe. Porozumienie z Polakami otwierało nowe możliwości przed księciem Jagiełłą i Litwą. Efektem negocjacji z panami małopolskimi było zawarcie unii w Krewie (1385 rok). Jagiełło zobowiązał się przyjąć chrzest, miał zostać mężem królowej Polski, Jadwigi oraz przyłączyć Litwę do Korony. W 1386 roku arcybiskup Bodzanta ochrzcił Jagiełłę w obrządku łacińskim, nadając mu imię Władysław. Jagiełło wpadł przy tej okazji na świetny, pod względem politycznym, pomysł. Poprosił na ojca chrzestnego wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego, usiłując uczynić go świadkiem aktu, pozbawiającego zakon ideologicznej racji bytu nad Bałtykiem. Ten jednak odmówił. Na zjeździe panów polskich w Lublinie powołano Jagiełłę na tron polski. Po elekcji, poślubił królową Jadwigę i koronowano go na króla Polski. Wydarzenia te dały początek trwałej unii polsko-litewskiej i panowaniu dynastii Jagiellonów na tronie polskim. Mimo unii, Litwini walczyli o utrzymanie odrębności państwowej a realizatorem tych tendencji był Witold Kiejstutowicz. Po wygaśnięciu konfliktu, w 1401 roku Jagiełło przekazał mu tytuł wielkiego księcia litewskiego i władzę na Litwie. Sam był najwyższym księciem litewskim. Współpraca między nimi układała się odtąd harmonijnie. Jagiełło cenił zdolnego, energicznego i popularnego na Litwie, Witolda. Przymierze z nim pozwoliło mu skupić uwagę na innych problemach. Jednym z nich był problem krzyżacki. Ta sprawa jeszcze bardziej zbliżyły do siebie Polskę i Litwę. Witold i Jagiełło przygotowywali się starannie do wojny. W 1409 roku Witold, aby zabezpieczyć sobie tyły, zawarł pokój z Moskwą. Następnie poparł, skierowane przeciw Krzyżakom, powstanie na Żmudzi. Jagiełło oświadczył, że atak na Litwę uznany będzie za wywołanie wojny z Polską. Wojna rozpoczęła się w 1408 roku, a decydującym momentem w zmaganiach była, rozegrana 15 lipca 1410 roku bitwa pod Grunwaldem. Zwycięstwo wojsk polsko-litewskich złamało potęgę Zakonu i zacieśniło związek Polski i Litwy. Wojska Jagiełły skierowały się w stronę stolicy krzyżackiej, Malborka, zajmując i obsadzając po drodze liczne zamki. Ocena tego etapu wojny nie jest jednoznaczna. Już Długosz oskarżał Jagiełłę, że zbyt późno przystąpił do oblężenia Malborka, początkowo w ogóle nie bronionego. Współcześni historycy bronią Jagiełły, twierdząc, że opanowując ziemie krzyżackie nie mógł poruszać się szybciej. Malbork był potężną twierdzą, do jego zdobycia potrzebna była piechota i artyleria. Armia Jagiełły nie dysponowała takimi oddziałami. Krzyżacy wykorzystali ten czas przygotowując się do oblężenia, ściągając zewsząd ludzi i zapasy. 25 lipca Jagiełło przystąpił do oblężenia. Po 20 dniach Witold wycofał się ze swymi wojskami na Litwę. 18 września rozpoczął się odwrót wojsk Jagiełły. Krzyżacy prowadząc ożywioną akcję dyplomatyczną uzyskali poparcie papieża i cesarza, nadciągały posiłki z Inflant i Brandenburgii. Nie udało się zdobyć twierdzy, rycerstwo polskie znużone oblężeniem, wycofało się. Dalsze działania wojenne przyniosły Polsce jeszcze kilka zwycięstw (np. pod Koronowem). Krzyżacy także jednak wzmocnili swoją pozycję i odzyskali utracone tereny. W 1411 roku podpisany został w Toruniu pokój, na mocy którego Krzyżacy zwrócili Ziemię Dobrzyńską i Żmudź, oraz zobowiązali się wypłacić znaczny okup w zamian za wypuszczenie jeńców. Traktat pokojowy był sukcesem Zakonu, który zobowiązał się w nim zwrócić to, czego aktualnie nie posiadał. Traktat toruński dawał Polsce i Litwie korzyści nieproporcjonalnie małe w stosunku do zwycięstw militarnych. Zakon, mimo, że złamany w Prusach, miał silne oparcie w Cesarstwie, Inflantach i w innych krajach europejskich. W wyniku krzyżackiej akcji dyplomatycznej na Polskę wywierany był nacisk ze strony niemal całego ówczesnego świata chrześcijańskiego. Wielu historyków uważa, że na tym etapie nie można było nic więcej uzyskać, a najważniejszym skutkiem tej wojny było złamanie mitycznej nieomal, wojskowej potęgi Zakonu. Pokój w Toruniu stał się punktem zwrotnym w dziejach konfliktu polsko-krzyżackiego. Ustał napływ, wspierającego Krzyżaków, zachodniego rycerstwa. Wśród miejscowej ludności zaczęła narastać niechęć do rycerzy zakonnych. Jeszcze kilkakrotnie Jagiełło wojował z Zakonem (1414 rok, 1422 rok, 1433 rok). Polacy odnosili w nich zwycięstwa, nie potrafili jednak zdobyć krzyżackich twierdz. Po Grunwaldzie zacieśniły się związki Polski z Litwą. Panowie polscy zrozumieli, że Litwa musi być traktowana jako równorzędny partner. W 1413 roku została zawarta unia w Horodle, normująca wzajemny stosunek obu państw na zasadzie równowagi. Niezaprzeczalną zasługą Jagiełły i Witolda było to, że potrafili ułożyć wzajemne stosunki na drodze kompromisu. Niejednoznaczny był stosunek Jagiełły do husytyzmu. Darzył on ten ruch niewątpliwą sympatią, zaś husyci proponowali królowi polskiemu koronę czeską. Jagiełło wysunął na to stanowisko Witolda. Jednak pod naciskiem hierarchii duchownej, szczególnie Oleśnickiego, król wycofał się że sprawy czeskiej. W 1424 roku wydał też edykt wieluński, w którym uznawał husytyzm za zbrodnię obrazy majestatu i groził surowymi karami za jego propagowanie. Na zwolenników husytyzmu posypały się represje. Jagiełło, ze względu na swą przeszłość, musiał szczególnie gorliwie manifestować swoją uległość wobec papiestwa. Innym, znaczącym dla kraju posunięciem Jagiełły, było odnowienie w 1400 roku Uniwersytetu Krakowskiego. Dokonano tego z inicjatywy królowej Jadwigi, pierwszej żony Jagiełły, która przeznaczyła na ten cel swoje klejnoty. Na Akademii Krakowskiej działały wydziały nauk wyzwolonych, prawa, medycyny, a także teologii. Jagiełło wykorzystał uczonych z Uniwersytetu Krakowskiego do obrony interesów polskich na soborze w Konstancji. Prym wśród polskiej delegacji wiódł tam rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, Paweł Włodkowic, prezentując w sporze polsko-krzyżackim koncepcje suwerenności państw i wojen sprawiedliwych. Od chwili narodzin synów, głównym celem polityki wewnętrznej Jagiełły stało się zapewnienie im sukcesji. Wykorzystując zasadę elekcyjności tronu, stronnictwo Zbigniewa Oleśnickiego uzależniało zgodę na objęcie tronu przez synów królewskich od dalszych przywilejów. W tej walce niewystarczającym okazał się dla Jagiełły sojusz z miastami i król musiał iść na ustępstwa. W 1425 roku w Brześciu Kujawskim królowi udało się uzyskać na piśmie zapewnienie, że Władysław obejmie po nim tron. Warunkiem było potwierdzenie wolności i przywilejów, a także nowych ustępstw monarchy na rzecz rycerstwa. Jagiełło próbował przechytrzyć magnatów i nie spieszył się z wypełnieniem obietnic. Na zjeździe w Łęczycy oświadczył "że ani dawnych praw nie potwierdzi, ani nowych nie da". Taka deklaracja tak oburzyła szlachtę, że na oczach króla rozsiekała szablami akt sukcesyjny. Jagiełło musiał ustąpić. W 1430 roku na zjeździe w Jedlni wydał przywilej dla szlachty, potwierdzający wszystkie wcześniejsze ustępstwa i uzupełniony o słynną zasadę neminem captivabimus nisi iure victum. Odtąd można było uwięzić szlachcica tylko skazanego przez sąd. W zamian za to szlachta polska zobowiązała się powołać na tron po śmierci Jagiełły któregoś z jego synów, pod warunkiem potwierdzenia przez elekta powyższych przywilejów. Tak więc na tronie polskim panować miała dynastia Jagiellonów.
Władca prywatnie.
Jagiełło był synem wielkiego księcia litewskiego Olgierda i księżniczki twerskiej Julianny. Miał jedenastu braci, wychował się w ostatnim pogańskim państwie w Europie. W podbitej przed Olgierda Rusi. panowało już prawosławie. Zdecydował się przyjąć chrzest w obrządku katolickim z powodów politycznych. Przyjął wtedy imię Władysław (1386 rok). Był mężczyzną średniego wzrostu, o nieco podłużnej twarzy i wesołym spojrzeniu. Odznaczał się rzadko spotykanym wówczas zamiłowaniem do higieny, co dzień bowiem zażywał łaźni. Był wstrzemięźliwy, jadał zawsze proste potrawy i pił tylko wodę, a unikał piwa i syconych miodów. Nie posiadał wykształcenia, ale potrafił docenić wiedzę i rolę nauki. Świadczyć może o tym jego dbałość o Uniwersytet. Lubił malarstwo cerkiewne i muzykę, a jego namiętnością były polowania. Był wrażliwy na piękno przyrody. W obyciu był człowiekiem prostym i bezpośrednim. Po bitwie pod Koronowem Jagiełło odwiedził wszystkich rannych rycerzy i nagrodził ich za poświęcenie w boju. Jako polityk był elastyczny i sprytny, choć nie zawsze lojalny. Bywał drażliwy i uparty, ale zwykle spokojny. Z relacji Długosza wyłania się obraz Władysława, jako wyjątkowo podejrzliwego i zazdrosnego męża. Jagiełło był przywiązany do swej litewskiej ojczyzny. Co rok w końcu listopada jechał na Litwę, aby tam spędzić Boże Narodzenie i Nowy Rok. Przebywając w Koronie unikał Wawelu, którego nie lubił. Wolał przebywać w swojej rezydencji w Korczynie. Władysław Jagiełło był człowiekiem tolerancyjnym w sprawach religijnych. Dzięki temu udawało mu się utrzymywać dobre stosunki z ludnością prawosławną. Darzył sympatią ruch husycki. Musiał jednocześnie bardzo dbać o swój wizerunek prawowiernego neofity i tu szukać należy przyczyn wydania edyktu wieluńskiego. Władysław Jagiełło początkowo myślał o poślubieniu córki księcia moskiewskiego Dymitra Dońskiego. Ostatecznie uległ pokusie otrzymania korony polskiej Doszło do ślubu z Jadwigą, córką Ludwika Andegaweńskiego, królową Polski. Mimo znacznej różnicy wieku, małżeństwo układało się harmonijnie. Niestety królowa zmarła młodo, nie pozostawiwszy następcy tronu. Drugą żoną Władysława Jagiełły była Anna Cylejska, wnuczka Kazimierza Wielkiego. Aby wzmocnić swoje prawo do tronu polskiego, Jagiełło postanowił ożenić się z Piastówną (1402 rok). Małżeństwo nie było udane, królową oskarżono o zdradę. Z tego związku urodziła się królewna Jadwiga, długo uważana za następczynie tronu. Jagiełło nie był zbyt mocno związany emocjonalnie z córką. Gdy zmarła, "na pogrzebie królewny nie widziano, żeby chociaż łzę uronił albo najmniejszy smutek okazał". Po śmierci Anny król zaskoczył wszystkich i trzecie małżeństwo przygotowano w tajemnicy. Wybranką króla była Elżbieta Granowska, wdowa po trzech mężach, matka czworga dzieci, najbogatsza dziedziczka w państwie, w dodatku dama o wyjątkowo bogatej przeszłości. Mimo gwałtownego oporu i oburzenia swego otoczenia, 66-letni Jagiełło ożenił się z Elżbietą (miała wtedy około 45 lat). Wszystko wskazywało na to, że był to najbardziej szczęśliwy związek ze wszystkich małżeństw króla Władysława. Po śmierci żony 70-letni monarcha nadal nie miał syna, a że był jeszcze w dobrej formie, szukano mu nowej kandydatki na żonę. Wybór padł na 17-letnią księżniczkę Sonkę Holszańską. Po przejściu księżniczki na katolicyzm, w 1421 roku odbył się ślub. Trzy lata później urodził się pierwszy syn, Władysław, a wkrótce dwóch następnych. Mimo tego, a może właśnie dlatego, oskarżono królową o niewierność. Co prawda oczyściła się z zarzutów i uznano legalne pochodzenie synów Zofii, jednak popsuło to stosunki między małżonkami. Król Władysław zmarł w 1434 roku w wieku około 83 lat. Po wieczornym spacerze w lesie przeziębił się i dostał zapalenia płuc. Pozostawił po sobie młodą jeszcze wdowę, Zofię i dwóch synów, Władysława i Kazimierza. Zapewnił im sukcesję po sobie. Pochowany został w Katedrze na Wawelu.
Bilans panowania.
Ocena postaci Władysława Jagiełły nie jest jednoznaczna. Oskarżano go o przedkładanie spraw litewskich nad interesy polskie, o zaprzepaszczenie świetnego zwycięstwa pod Grunwaldem i o nadmierne uleganie szlachcie. Przeważa jednak opinia, że był wybitnym mężem stanu i dowódcą, osiągającym znaczące sukcesy w polityce międzynarodowej. Doskonale ilustrującym jego sukcesy przykładem może być kompromis w stosunkach z reprezentowaną przez Witolda Litwą. Jagiełło dał początek nowej dynastii na tronie polskim. Następstwo tronu przestało opierać się na prawie dziedziczenia. Warunkiem wyboru była teraz elekcja i zgoda stanów. Mimo, że Władysław nie doprowadził do likwidacji Zakonu Krzyżackiego, to złamał jego potęgę na zawsze. Za jego panowania państwo polsko-litewskie weszło do grona pierwszych potęg Europy.
Historia szkoły
- Szczegóły
- Opublikowano: poniedziałek, 10, listopad 2014 13:29
| Początki działalności | Lata dwudzieste | Lata trzydzieste |
| Lata okupacji | Lata 1946 - 1964 | Lata 1964 - 2007 |
Jest rok 1914. Po raz kolejny w naszej historii przez umęczoną ziemię polską przetacza się nawałnica wojny. 30 sierpnia 1914 r. Krasnystaw płonie ostrzeliwany przez baterię austriackiej dywizji piechoty, która wkrótce zajęła miasto. Nie na długo. Już we wrześniu 1914 r. Austriacy zostali wyparci z Krasnegostawu.
Latem 1915 r. Lubelszczyzna ponownie znalazła się w ogniu wojny. W połowie lipca zaczęły się ciężkie walki o Krasnystaw, którego zaciekle bronił 2 Syberyjski Korpus Piechoty.
O losach miasta miała ostatecznie zadecydować ofensywa niemieckiej grupy uderzeniowej gen. Emmicha i 4 armii austro-węgierskiej. I zadecydowała. Wojska rosyjskie zostały wyparte z miasta. W pierwszych dniach sierpnia 1915 r. do Krasnegostawu wkraczają wojska austriackie.
4 września 1915 r. zwycięzcy dokonali podziału Królestwa Polskiego. Pod okupacją niemiecką znalazło się generał-gubernatorstwo warszawskie, pod okupacją austriacką generał-gubernatorstwo lubelskie a w nim Krasnystaw.
W początkowym okresie władze okupacyjne zastosowały wobec zajętych obszarów surowe restrykcje gospodarcze i narodowe likwidując samorząd i sądownictwo polskie. Jednak niepomyślna sytuacja militarna na frontach wojny i opór społeczeństwa zmusiły Austriaków do liberalizacji życia.
Latem 1916 r. w spalonym i zrujnowanym wojną mieście inicjatywę przejmują mieszkańcy - odradza się samorząd a wraz z nim szkolnictwo.
Do wybuchu wojny istniała w Krasnymstawie szkoła realna z rosyjskim językiem wykładowym utrzymywana na koszt miasta. Posiadała własny gmach, była dobrze wyposażona w pomoce naukowe, miała również dobrze wyposażoną bibliotekę. W czasie działań wojennych 1915 r. pocisk zniszczył połowę budynku a w czasie okupacji, najpierw niemieckiej a potem austriackiej "prawie bez śladu zaginęły sprzęt i zbiory".
Na miejsce szkoły rosyjskiej będącej narzędziem ucisku narodowego powstaje szkoła polska, z polskim językiem wykładowym, choć jeszcze pod nadzorem okupanta.
powrót
Powstanie i pierwsze lata działalności szkoły 1917-1920
1 listopada 1916 r. Dziennik Urzędowy ck Komendy Obwodu Krasnostawskiego zamieścił ogłoszenie:
"Na podstawie zezwolenia ck Naczelnej Komendy Armii otwarte zostanie w jak najbliższym czasie publiczne realne gimnazjum w mieście Krasnymstawie.
W miarę zgłoszenia się w odpowiedniej ilości uczniów otwarte będą na razie trzy klasy najniższe.
Warunkiem przyjęcia do klasy I jest ukończenie w roku kalendarzowym 1916 przynajmniej 10 lat życia, ukończenie szkoły ludowej z dobrym postępem, względnie przygotowanie prywatne odpowiadające planom szkoły ludowej. O przyjęciu decyduje egzamin wstępny. Do klasy II i III mogą być przyjęci uczniowie, którzy ukończyli jedną względnie dwie klasy szkoły średniej, ewentualnie na podstawie złożonego egzaminu wstępnego.
Przy wpisach winni się uczniowie jawić w towarzystwie rodziców lub opiekunów, przedkładając metrykę chrztu, ostatnie świadectwo szkolne i świadectwo szczepionej ospy.
Zdjęcie wykonane po uroczystym otwarciu szkoły w dniu 3 stycznia 1917 r.
|
Termin rozpoczęcia nauki ogłoszony będzie później. Wpisy przyjmuje się codziennie w biurze ck inspektora szkół najdalej do 20 bm.
Wpisowe wynosi na razie 10 koron".
"...Wśród trudności, jakie tylko wojna nastręcza, w miasteczku do połowy spalonem, bez lokalu, bez sprzętów, pomocy naukowych i książek rozpoczął dyrektor po przyjeździe w grudniu 1916 r. swoje czynności urzędowe od wpisów i egzaminów wstępnych przy pomocy 2 już poprzednio zamianowanych nauczycieli..."
W ciągu najbliższych tygodni przyjęto 77 uczniów. Na budynek szkoły przeznaczono kamienicę p. Chomczyńskiego - róg Kościuszki i Lubelskiej.
3 stycznia 1917 r. z udziałem władz miasta i ogromnej rzeszy mieszkańców, po uroczystym nabożeństwie nastąpiło równie uroczyste i jakże wzruszające otwarcie polskiej, nareszcie, szkoły.
Dyrektor Jan Wowczak
|
Pierwszym dyrektorem Publicznego Realnego Gimnazjum w Krasnymstawie został kapitan ck armii austriackiej dr Jan Wow-czak, 33-letni nauczyciel z Galicji, skiero-wany do Krasnegostawu rozkazem austro-węgierskich władz wojskowych.
Jeszcze przez rok szkoła będzie używała pieczęci z godłem Austro-Węgier i napisem "Offentliches Realgymnasium in Krasnostaw".
W roku szkolnym 1916/17 "nauki udzielali":
religia | ks. Karol Mereś |
język polski | Bernard Bucholc |
język niemiecki | Jan Wowczak |
język francuski | |
język łaciński | Stefan Kulikowski |
historia | Bernard Bucholc |
historia naturalna | Stefan Kulikowski |
geografia | |
matematyka | |
geometria wykreślna | |
rysunki odręczne | Stefan Pieniążek |
fizyka | |
chemia | |
kaligrafia | |
propedeutyka filozofii | |
muzyka i śpiew | |
gimnastyka | Franciszek Trojan |
Opiekę zdrowotną nad młodzieżą objął dr Eugeniusz Lickindorf.
Pierwszym woźnym szkoły został Wojciech Wójtowicz.
A oto pierwsi uczniowie:
klasa I
gospodarz klasy (wychowawca) -Stefan Kulikowski
Banaszkiewicz Franciszek
Basiński Władysław
Bazylko Mieczysław
Bochyński Michał
Bojarski Jan
Czuba Paweł
Drzas Paweł
Fijałkowski Marian
Fijałkowski Tadeusz
Franczak Jan
Galewski Dyonizy
Haładyj Wawrzyniec
Haratym Antoni
Haratym Jan
Hartwich Zygmunt
Knapiński Aleksander
Kostrzanowski Bolesław
Kowalski Karol
Kozłowski Henryk
Kozyrski Antoni
Krasuski Marian
Laskowski Jan
Lipski Jan
Łapiński Stanisław
Paradowski Jan
Pietraszewski Klemens
Piasecki Władysław
Ptaszek Władysław
Sobiński Tadeusz
Starczukowski Wacław
Stelmach Aleksander
Węgliński Stanisław
Wojtal Jan
Wójtowicz Czesław
Zieliński Gabriel
klasa II
gospodarz klasy (wychowawca) - Stefan Pieniążek
Banaszkiewicz Władysław
Basiński Roman
Bejl Stefan
Bereza Franciszek
Bereza Michał
Bieliński Tadeusz
Chomczyński Stanisław
Dziewisz Aleksander
Dziwura Franciszek
Eksztejn Jan
Fleszer Benjamin
Furgała Antoni
Grudziński Józef
klasa III
gospodarz klasy (wychowawca) - Bernard Bucholc
Bojarczuk Jan
Dąbrowski Eugeniusz
Hertman Ajzyk
Krasuski Stefan
Laskowski Kazimierz
Laskowski Paweł
Laskowski Stanisław
Leszczyński Wincenty
Łapiński Józef
Patyra Antoni
Repeć Jan
Sidor Władysław
Stryła Stanisław
Zaliwski Adolf
Zarosiński Stefan
3 stycznia 1917 r. rozpoczęło naukę 77 uczniów w wieku od 10 do 17 lat, w znacznej większości dzieci z niezbyt zamożnych a czasem wręcz ubogich rodzin chłopskich i rzemieślniczych.
Realizowano program realnego gimnazjum galicyjskiego ze zmianami na korzyść lekcji języka polskiego i historii Polski.
Pierwszy rok szkolny był bardzo trudny - trwał zaledwie 6 i pół miesiąca z podziałem na dwa okresy: pierwszy do 30 marca i drugi do 5 lipca.
Praca z młodzieżą "skażoną" skutkami wojny, odwykłą od regularnej nauki i zaniedbaną "pod względem narodowym i kulturalnym" nie była łatwa. Sposób wyrażania się uczniów, którzy kończyli szkoły rosyjskie jest językowo niepoprawny i nieudolny, skażony rusycyzmami "które należy wyplenić" - stwierdzają nauczyciele.
"...W klasie trzeciej uczniowie przede wszystkiem muszą przyswoić sobie elementarne wiadomości z gramatyki polskiej, której nie znają a nade wszystko wiele czytać w domu w języku ojczystym, toteż najpilniejszą potrzebą jest zakupno biblioteki dla uczniów..."
"...Konieczność uszczuplenia materjału naukowego ze względu na zbyt krótki przebieg czasu (...) nakazywała (...) położenie nacisku na naukę dokładną i gruntowną..."
Położono też nacisk na rozbudzenie "ducha patriotycznego" ucząc pieśni i wierszy patriotycznych, organizowano uroczyste obchody rocznic państwowych i narodowych, uczestniczono we wszelkich pracach społecznych i oświatowych.
5 lipca 1917 r. Rada Pedagogiczna podsumowała pierwsze wyniki swojej pracy z uczniami.
W klasie pierwszej 3 uczniów otrzymało świadectwa promocyjne z wnikiem chlubnym a 19 uczniów z wynikiem dobrym. W klasie drugiej również 3 uczniów otrzymało świadectwa z wynikiem chlubnym a 13 uczniów z wynikiem dobrym. Wreszcie w klasie trzeciej l uczeń otrzymał świadectwo z wynikiem chlubnym a 10 uczniów z wynikiem dobrym.
Świadectwa z wynikiem chlubnym otrzymali:
w klasie pierwszej:
Hartwich Zygmunt
Stelmach Aleksander
Wójtowicz Czesław
w klasie drugiej:
Bereza Franciszek
Furgała Antoni
Smorga Władysław
w klasie trzeciej:
Zaliwski Adolf
W protokóle z posiedzenia Rady Pedagogicznej z 26 maja 1917 r. czytamy: "...zachowanie się uczniów jak też ich uczęszczanie do szkoły nie pozostawia nic do życzenia..."
Dzień zakończenia roku szkolnego był szczególnie uroczysty. Ze składek uczniów, nauczycieli i dyrektora zakupiono dla szkoły sztandar o barwach i godłach narodowych, który poświęcono w czasie uroczystości zakończenia roku szkolnego w dniu 7 lipca 1917 r.
Sztandar szkoły z 1917 r.
|
Nowy rok szkolny rozpoczął się 3 września 1917 r. w równie ciężkich warunkach. Do utworzonych 4 oddziałów przyjęto 147 uczniów. Budynek szkoły mieszczący 3 sale lekcyjne pozostał ten sam, nie zmienił się też stan kadry pedagogicznej, w wyniku czego przez kilka tygodni klasy pierwsza i druga odbywały zajęcia lekcyjne co drugi dzień. Dopiero w listopadzie wy-najęto dodatkowy lokal dla klasy pierwszej. /..../ Również w listopadzie Generalne Gubernatorstwo wyasygnowało na rzecz szkoły 2.500 koron, które pozwoliły na zakupienie pierwszych książek do biblioteki nauczycielskiej i uczniowskiej, m.in. encyklopedii oraz czasopism fachowych: "Język polski", "Dydaktyka", "Szkoła polska", "Muzeum", "Nau-czanie matematyki i fizyki".
Zakupiono również pierwsze pomoce naukowe:
do gabinetu fizyki na sumę 600 k
do gabinetu chemii na sumę 200 k
do gabinetu historii na sumę 40 k
do gabinetu geografii na sumę 60 k
modele do rysunków na sumę 150 k
Wielką uciążliwością dla szkoły był brak sali gimnastycznej i przyrządów gimnastycznych. Ćwiczenia gimnastyczne prowadzi więc Franciszek Trojan - żołnierz-legionista, w nieopalanej szopie strażackiej albo na wolnym powietrzu.
Budująca jest w tym okresie postawa młodzieży. Kiedy zimą pojawiły się silne mrozy, a w salach lekcyjnych temperatura sięgała ledwie 7 C nauczyciele zaproponowali przerwę w nauce. Chłopcy odpowiedzieli, że "cieplej się ubiorą a tracić czasu nie chcą".
W październiku 1917 r. z inicjatywy znanego krasnostawskiego działacza ks. Stanisława Szepietowskiego i dyrektora szkoły Jana Wowczaka, dzięki funduszom ck Komendy Powiatowej oraz dobrowolnym datkom nauczycieli i miejscowej inteligencji założono bursę im. Tadeusza Kościuszki. Otwarcie jej nastąpiło l listopada 1917 r.
Wykaz obowiązujących podręczników.
|
Bursa to 2 pokoje sypialne i l jadalny służący również jako sala do nauki dla 13 chłopców oraz kuchnia i pokoik gospodyni p. Janiny Kozyrskiej.
Warunki w bursie były nieodpowiednie pod względem higienicznym, pokoje wilgotne toczone przez grzyb, brak łóżek i innego niezbędnego sprzętu.
Miasto jednak nie może przeznaczyć na bursę innego lokalu, bo go po prostu nie ma. Krasnystaw jest w połowie zniszczony ciężkimi działaniami wojennymi. Fundusze bursy też są skromne, są to dobrowolne miesięczne datki nauczycieli i mieszkańców miasta, zapomogi instytucji samorządowych oraz doraźne kwesty.
W 1917 r. niezbędne też stało się udzielenie pomocy uczniom. W ciągu pierwszych miesięcy 4 chłopców zrezygnowało z nauki z powodu złej sytuacji materialnej rodziców. Spośród 73 pozostałych aż 44 wniosło podania o zwolnienie z opłat za naukę. Wszyscy oni otrzymali albo bezzwrotną zapomogę albo pożyczkę z funduszu dla ubogich uczniów.
Z początkiem roku szkolnego 1917/18 fundusz ubogich uczniów wynosił 3.499 koron, z czego 2.000 k przeznaczono na bursę, 350 k na zakup podręczników dla ubogich uczniów, a pozostała część funduszu została przeznaczona na zapomogi również dla uczniów.
W czerwcu 1918 r. dzięki wsparciu ck Komendy Powiatowej w wysokości 2.000 koron oraz datkom instytucji samorządowych, nauczycieli i uczniów, można było znowu przeznaczyć na bursę 2.000 k, dać zapomogę 7 wycho-wankom bursy oraz zakupić uboższej młodzieży ubrania i obuwie.
l grudnia 1917 r. władze austriackie przekazały szkołę Ministerstwu Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
W protokóle z posiedzenia Rady Pedagogicznej odbytego w dniu 15 grudnia 1917 r. czytamy: "...Dyrektor wita na wstępie zebranych członków grona w nowym charakterze jako nauczycieli polskiego państwowego zakładu, wyrażając nadzieję, że z tem większą gorliwością oddadzą się swej pracy zawodowej nad kształceniem i wychowaniem młodzieży, powierzonej ich opiece, kładąc szczególny nacisk na cele wychowawcze zwłaszcza w dzisiej-szych stosunkach, kiedy społeczeństwu naszemu potrzeba będzie przede wszystkiem dzielnych i świadomych swoich zadań pracowników..."
Protokół z posiedzenia Rady Pedagogicznej z dnia l lutego 1918 r. opatrzony jest już pieczęcią z napisem w języku polskim "Dyrektor Państwowego Gimnazjum w Krasnymstawie".
Pełna nazwa szkoły brzmi: Państwowe Gimnazjum Męskie w Krasnymstawie.
Na posiedzeniu Rady Pedagogicznej w dniu 18 lutego 1918 r. dyrektor Wowczak stwierdza: "...trzeba było wywalczyć sobie zaufanie społeczeństwa do szkoły w zupełności zależnej od władz wojskowych - ale polskiej co do ducha. W drugim roku nareszcie przez przejęcie szkolnictwa przez władze polskie szkolą nie tylko de facto ale nawet de nomine stalą się instytucją polską..."
W lutym 1918 r. szkoła otrzymuje gmach przy ul. Lubelskiej, w którym w czasie wojny mieścił się wojskowy szpital Czerwonego Krzyża a przed wojną rosyjskie gimnazjum. Skompletowano też grono pedagogiczne.
Z inicjatywy dyrektora Wowczaka zaczyna organizować się Gmina Szkolna - dzisiejszy samorząd uczniowski. Jej celem miało być wzbudzenie i wyszkolenie w umysłach młodzieży zmysłu organizacyjnego, ukształtowanie zdrowej, rozumnej i uspołecznionej jednostki oraz podniesienie poziomu moralnego i kulturalnego w szkole. Do opracowania regulaminu Gminy Szkolnej zostali zobowiązani przez Radę Pedagogiczną dyrektor Jan Wowczak i Bernard Bucholc.
W tym samym czasie powstaje też organizacja skautów, której pierwszym opiekunem jest Bernard Bucholc. Organizacje te rozwinęły właściwą pracę w roku szkolnym 1918/19.
Wiosną 1918 r. szkoła poniosła dotkliwą stratę. 10 maja zmarł Stefan Kulikowski a 23 czerwca ks. Kazimierz Gutkowski.
Zakończenie roku szkolnego 1917/18 nastąpiło 15 czerwca 1918 r.
Promocje z wynikiem chlubnym otrzymali uczniowie:
w klasie Ia - wych. Jan Danielski:
Fiut Józef, Stasek Leon, Zając Jan
w klasie Ib - wych. Mieczysław Krukiewicz:
Simbierowicz Zygmunt, Tomaszewski Zygmunt, Wiśniewski Józef
w klasie II - wych. Franciszek Nieć:
Simbierowicz Kazimierz, Wójtowicz Czesław
w klasie III - wych. Stefan Pieniążek:
Bereza Franciszek, Bereza Michał,Furgała Antoni, Smorga Władysław
w klasie IV - wych. Bernard Bucholc:
Ekstein Zygmunt, Zaliwski Adolf
Promocję z wynikiem dobrym otrzymało: w klasie I a 15 uczniów, w klasie I b 12 uczniów, w klasie II 19 uczniów, w klasie III 11 uczniów, w klasie IV 6 uczniów.
List pochwalny od dyrektora Jana Wowczaka
|
Jesienią 1918 r., po 123 latach patriotycznych zbrojnych zrywów powstańczych, cały naród znów stanął do walki o swą najwyższą wartość - o suwerenną państwowość.
15 października 1918 r. odbył się w szkole uroczysty poranek poświęcony Tadeuszowi Kościuszce, poprzedzony równie uroczystym nabożeństwem, w czasie którego młodzież wysłuchała patriotycznego kazania prefekta szkoły ks. Ignacego Cyraskiego. W szkolnym poranku uczestniczył prezydent miasta Zygmunt Migurski oraz członkowie Rady Miasta. Piękny odczyt o Tadeuszu Kościuszce wygłosił Michał Peter. Uroczystość uświetniły deklamacje uczniów oraz występ szkolnego chóru.
W październiku 1918 r. nastąpił wyraźny rozkład austro-węgierskiej armii okupacyjnej i aparatu okupacyjnego. Ludność cywilna, oddziały POW i milicji rozbrajały garnizony okupacyjne.
"...W poniedziałek 4 listopada wczesnym rankiem żebrała się gromada najstateczniejszych obywateli z ks. prefektem Cyraskim, Hendygierem, Majewskim, (...) Bobrowskim, St. Bazylkiem i dr. Zalewskim na czele i udała się do (...) dowódcy garnizonu mjra Rozwadowskiego, aby skłonić go (...) do wydania rozkazu żołnierzom, by złożyli dobrowolnie broń (...) Rozwadowski oburzył się niesłychanie i nie szczędził (...) samozwańczej delegacji szorstkich słów i pogróżek aresztowania (...) gdy wtem (...) wbiegł jego adiutant i zameldował, że zbrojne oddziały POW weszły do miasta. Na tę wieść Rozwadowski osunął się bezsilnie w fotel i do wybiegającej bez pożegnania delegacji powiedział z rezygnacją: Ha, róbcie ze mną co chcecie..."
"W ciągu kilku chwil całe miasto było w rękach peowiaków (...) Najpierw rozbrojono żandarmerię, składającą się z 22 ludzi. Później oddział piechoty - ' 200 ludzi (...) wreszcie oddział gospodarczy..."
Władzę przejęła wybrana już w sierpniu 24-osobowa Rada Miasta, która urząd burmistrza powierzyła Zygmuntowi Migurskiemu.
Rok szkolny 1918/19 rozpoczął się uroczystym nabożeństwem w dniu 16 września.
Warunki pracy szkoły nie uległy zmianie. Zburzony w połowie budynek, nieszczelne okna i drzwi, ogromne od lat nie naprawiane piece, brak węgla i drzewa na opał powodowały, że temperatura w pomieszczeniach szkolnych nie sięgała nawet 10°C. Zbyt mała ilość pomieszczeń szkolnych zmuszała do prowadzenia zajęć w pracowniach fizyki i przyrody po południu. Mimo tych trudnych warunków szkoła rozpoczyna normalną pracę.
W 7 oddziałach podjęło naukę 208 uczniów.
Dla ujednolicenia procesu wychowawczego z początkiem roku szkolnego komisja w składzie:dyr. Jan Wowczak oraz Michał Kińczyk, Mieczysław Krukiewicz i ks. Ignacy Cyraski opracowała regulamin szkolny.
Prowadzona przez Michała Petera biblioteka nauczycielska liczy już 237 tomów a biblioteka uczniowska 504. Uczniowie klasy pierwszej czytają baśnie Andersena i Glińskiego, uczniowie klasy drugiej powieści podróżnicze i historyczne Sienkiewicza, Przyborowskiego i Mossowiczowej oraz dzieła Niemcewicza i Ujejskiego.
Dla uczniów klasy trzeciej lekturę stanowią opowiadania i nowele Sienkiewicza, Konopnickiej, Orzeszkowej i Prusa, "Serce" Amicisa, "Wiesław" Brodzińskiego, "Pieśń o ziemi naszej" Pola, a w klasach czwartej i piątej "Grażyna" i "Pan Tadeusz" (w całości) Mickiewicza, "Lilla Weneda" Słowackiego, "Ogniem i mieczem" i "Krzyżacy" Sienkiewicza, "Pan Geldhab" i "Pan Jowialski" Fredry, "Stara baśń" Kraszewskiego, "Syzyfowe prace" Żeromskiego, "Placówka" Prusa.
Organizacja roku szkolnego 1918/19.
|
Inwentarz pomocy naukowych jest jeszcze skromny, liczy bowiem tylko 589 pozycji, w tym: do nauczania religii l pozycja
pomocy poglądowych 35 pozycji
do nauczania geografii 56 pozycji
do nauczania historii 29 pozycji
do nauczania matematyki 6 pozycji
do nauczania przyrody 178 pozycji
do nauczania fizyki 116 pozycji
do nauczania chemii 59 pozycji
do nauczania rysunków 108 pozycji
do nauczania śpiewu l pozycjia.
Wszystkie pomoce naukowe zostały zakupione przez szkołę w ciągu 2 lat jej istnienia.
Rozwijają działalność kółka naukowe młodzieży powstające z inicjatywy gmin klasowych. Istnieją już:
kółko literackie prowadzone przez Michała Petera
kółko polonistyczne prowadzone przez Mieczysława Krukiewicza
kółko historyczne prowadzone przez Antoniego Krzanowskiego
kółko matematyczno-fizyczne prowadzone przez Bohdana Babskiego
kółko matematyczne prowadzone przez Witolda Eymontta
kółko przyrodnicze i kółko przyrodników prowadzone przez Jana Noskiewicza.
W kółku literackim zorganizowanym w kl. IV uczniowie przygotowują referaty nt. wartości literackich i patriotycznych "Pana Wołodyjowskiego" Sienkiewicza, "Nowel" Prusa, "Krzyżaków" Sienkiewicza, "Pana Geldhaba" Fredry, "Ojca zadżumionych" Słowackiego, nowel Konopnickiej i poezji Syrokomli. Uczniowie Franciszek Bereza, Józef Grudziński, Władysław Smorga, Józef Kłosowski przedstawiają próbki własnych utworów - wierszy i nowelek. Uwieńczeniem prac koła był wieczorek literacki zorganizowany 18 maja 1919 r.
Celem pracy kółka polonistycznego w klasie V było pogłębienie i posze-rzenie wiedzy zdobywanej na lekcjach języka polskiego. Omawiano m.in. rozwój dramatu greckiego i teatru greckiego, zabytki języka polskiego, poezję wieku XV, rodzaje literackie w średniowiecznej literaturze polskiej.
Podobnie pracowało kółko historyczne w kl. IV i V, które analizowało "Wypisy historyczne" Jastrzębskiej i Wachowskiego a pierwszym, szczegółowo omawianym problemem była: "Przeszłość Gdańska i jego znaczenie jako portu".
W kółku matematyczno-fizycznym w kl. IV dyskutowano m.in. o dwumianie Newtona i jego zastosowaniach, o balonach, o wiatrach i burzach a w kółku matematycznym w kl. V o ważniejszych działaniach pierwiastkami, o pojęciu funkcji i sposobach jej przedstawiania.
W kółku przyrodniczym w kl. IV i V pogłębiano i poszerzano wiedzę zdobytą na lekcjach, natomiast w kółku przyrodników w kl. II b prowadzono obserwację przyrody ziemi krasnostawskiej, wynikiem czego były prace uczniów: "O życiu pszczół", "Anatomia chrabąszcza majowego", "Żaby na Zakręciu", "Ślimaki stawków pod Borkiem", "Rośliny iglaste okolic Krasnegostawu" i wiele innych. Odnajdywano w przyrodzie rośliny i zwierzęta poznawane na lekcjach.
Ksiądz Ignacy Cyraski i dyrektor Jan Wowczak prowadzą chór szkolny, Jan Bogucki organizuje warsztaty stolarskie dla młodzieży.
Wobec braku sali gimnastycznej Bohdan Babski prowadzi gimnastykę na wolnym powietrzu "systemem szwedzkim".
Bardzo bogatą oprawę mają obchody rocznic, świąt narodowych i państwowych. To przecież pierwszy rok niepodległego bytu - a więc bardzo uroczyście obchodzono w szkole rocznice Powstania Listopadowego, Pow-stania Styczniowego, Powstania Kościuszkowskiego, uchwalenia Konstytucji 3 Maja.
26 stycznia 1919 r. w gmachu Gimnazjum "urzędowała miejska komisja wyborcza i odbywało się głosowanie".
10 lutego- dzień pierwszego posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej - grono pedagogiczne i młodzież wraz z mieszkańcami miasta uczciły udziałem w uroczystym nabożeństwie.
30 marca uroczyście obchodzono rocznicę wybuchu Powstania Kościuszkowskiego. Po patriotycznym nabożeństwie i radosnym pochodzie ulicami miasta w szkole zorganizowany został wieczorek poświęcony Tadeuszowi Kościuszce. Dochód z wieczorku uświetnionego występami uczniów, przekazano w połowie na zwalczanie epidemii tyfusu w Krasnymstawie, a w połowie na bursę. W maju młodzież szkolna gorąco powitała przejeżdżającego przez Krasnystaw generała Józefa Hallera.
Spontanicznie odpowiada kadra nauczycielska i młodzież na ogłoszenie Polskiej Pożyczki Państwowej.
Rozwijają działalność organizacje młodzieżowe. Gimnazjalna Drużyna Harcerska skupia 78 harcerzy i zuchów. Opiekę nad drużyną sprawuje Witold Eymontt. Komendantem drużyny jest Stefan Zarosiński uczeń kl. V, a zastępowymi: Władysław Smorga, Zygmunt Bieliński, Józef Grudziński, Stefan Kołodyński - uczniowie kl. IV, Karol Kowalski, Zygmunt Hartwig, Eugeniusz Cękalski - uczniowie kl. III oraz Leon Stasek - uczeń kl. II.
Sekretarzami drużyny są: Stanisław Laskowski - uczeń kl. IV i Roman Basiński- uczeń kl. III, skarbnikiem- Kazimierz Simbierowicz- uczeń kl. IV.
W drużynie wyodrębniły się zastępy: rysunkowy, piłeczkarzy, stolarski, introligatorski, koszykarski i sanitarny.
Najistotniejszym zadaniem Drużyny Harcerskiej było wychowanie młodzieży w duchu patriotyzmu i umiłowania Ojczyzny. Oto tematy pierwszych pogadanek: Epopea rycerstwa polskiego, O miłości Ojczyzny, Tadeusz Kościuszko jako ideał harcerza polskiego.
A jaki winien być harcerz polski? Oto tematy zbiórek: O karności harcerskiej, O punktualności, O solidarności koleżeńskiej, Jak zdobyć sobie silną wolę, Prawo harcerskie. Zbiórki to także musztra polska, marsze, biegi, budowanie namiotu i kuchni polowej, podchodzenie i tropienie oraz nauka wiązania węzłów a także zabawy: trzeciak, poszukiwanie zbiega, gra w piłkę itp.
19 grudnia 1918 r. drużyna została zatwierdzona i przyłączona do Lubelskiego Inspektoratu Okręgowego. Patronat nad Drużyną Harcerską objął zespół szanowanych w mieście obywateli: dyrektor Jan Wowczak jako przewodniczący Patronatu, ks. Ignacy Cyraski i ks. Stanisław Szepietowski jako kapelani Drużyny, Jan Bogucki, Witold Eymontt, Antoni Krzanowski i Bohdan Babski z ramienia Rady Pedagogicznej oraz pp Grabowska, Kozyrska, Bazylko, Majewski, Smorga i dr Lickindorf z ramienia rodziców. Sekretarzem Patronatu został p. Majewski a skarbnikiem p. Bazylko.
Dzięki pomocy finansowej instytucji publicznych i prywatnych harcerze mogli wyjechać na kursy dla zastępowych i drużynowych: 5 do Zwierzyńca i 2 na Pomorze Gdańskie.
11 listopada 1918 r. rozkaz Inspektora Harcerskiego zobowiązał Szkolne Drużyny Harcerskie do utworzenia Pogotowia Młodzieży Polskiej.
"Po ustąpieniu okupantów wyłoniła się potrzeba właściwego zużytkowania zapału młodzieży szkolnej, spieszącej do szeregów wojsk polskich. By zaś nie odciągać młodzieży od nauki a dać jej możliwość udziału w obronie Ojczyzny jako też dla utrzymania ładu i bezpieczeństwa społecznego Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego powierzyło Naczelnemu Inspektorowi Harcerskiemu zorganizowanie Pogotowia Młodzieży w całym kraju".
Z wyboru młodzieży komendantem Pogotowia został Jan Bogucki. Szkolenie sanitarne teoretyczne i praktyczne w szpitalu miejskim prowadził dr Eugeniusz Lickindorf. Pogotowie Młodzieży liczyło 4 sekcje po 11 członków. Sekcja (pluton) winna być uzbrojona w 22 karabiny, ale tylko połowa chłopców miała broń ćwiczebną, którą przekazała szkole Straż Bezpieczeństwa istniejąca przy sejmiku powiatowym, stąd też młodzież używana była głównie w służbie komunikacyjnej i pomocniczej: "na mocy pisemnego zezwolenia władz wojskowych w Krasnymstawie Pogotowie w sile 2 sekcji z bronią i l sekcji bez broni odbyło wycieczkę do Krakowskiego Przedmieścia w celu wyszukiwania i odebrania broni, mogącej znajdować się u miejscowej ludności. Wycieczka ta, urządzona bardzo sprawnie, dostarczyła 6 karabinów, 2 szable i sporo ładunków..."
Jako, że "warunki, które powołały Pogotowie przestały istnieć", organizacja została rozwiązana już w styczniu 1919 r.
Organizacją zrzeszającą wszystkich uczniów była Gmina Szkolna. Wszystkie funkcje w Gminie pochodziły z wyboru; młodzież wybierała wójta, pisarza i skarbnika Gminy oraz ich zastępców. W roku szkolnym 1918/19 istniały gminy klasowe (sołectwa) w klasach:
II a, której zarząd stanowili:
wójt - Leon Stasek oraz Józef Fiut, Leopold Dzieciuch, Kazimierz Strycharz, Eugeniusz Cękalski, Jan Zając, Władysław Kalita
II b, której zarząd stanowili:
wójt - Zygmunt Simbierowicz oraz Jerzy Krynicki, Stanisław Nowacki, Edmund Kujawski, Wincenty Deptuś, Józef Mrozek
III, której zarząd stanowili:
wójt- Kazimierz Simbierowicz oraz Aleksander Stelmach, Tadeusz Fijałkowski, Franciszek Banaszkiewicz, Zygmunt Hartwig, Janusz Kossowski, Czesław Wójtowicz.
IV, której zarząd stanowili:
wójt - Antoni Furgała oraz Stanisław Nowacki, Franciszek Bereza, Władysław Smorga, Zygmunt Bieliński, Piotr Lewandowski.
V, której zarząd stanowili:
wójt - Adolf Zaliwski oraz Antoni Patyra i Eugeniusz Dąbrowski. Kuratorem Gminy Szkolnej (opiekunem) był dyrektor Jan Wowczak. W Gminie szkolnej funkcjonowały
wydziały;
- porządku i czystości dbający o zewnętrzny wygląd sal szkolnych i czystości uczniów
- pomocy naukowej udzielający słabszym uczniom pomocy w nauce
- samopomocy koleżeńskiej, który dysponował funduszami pochodzącymi z miesięcznych składek młodzieży na wsparcie materialne uboższych kolegów
- sprawiedliwości rozsądzający drobne spory między uczniami
Statut Gminy Szkolnej został opracowany w 1918 r. przez Michała Kińczyka i Michała Petera. oraz dra Adama Karpuszkę - sekretarza szkoły. W tym samym roku został zatwierdzony przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
Już w roku szkolnym 1918/19 Gmina Szkolna przekazała na rzecz bursy 929 koron, na Dar Narodowy 343 korony oraz 2 marki, 3,5 rubla srebrem i l srebrny medalion na rzecz Macierzy Szkolnej.
Z inicjatywy Gminy Szkolnej zostaje zorganizowany Kramik szkolny prowadzony w pierwszym roku istnienia przez Witolda Eymontta. Z początkiem roku szkolnego 1917/18 dyrekcja szkoły zakupiła po cenach hurtowych większą ilość materiałów piśmiennych - zeszytów, piór, ołówków itp., które potem uczniowie mogli po znacznie niższych cenach kupić w szkolnym Kramiku.
W roku szkolnym 1918/19 dochód Kramiku wyniósł 1528 koron, z czego 300 koron przeznaczono na rzecz bursy a 705 koron na zapomogi dla uboższych kolegów.
14 lutego 1920 r. komisja pod przewodnictwem Józefa Grőgera opracowała plan pracy Kramiku i jego regulamin. Wybrano 3-osobowy Zarząd a Kramik przeistoczył się w Kooperatywę Uczniowską. Plan pracy kramiku i jego regulamin zatwierdziła Gmina Szkolna. Pierwsze udziały w wysokości 2000 marek wniosły gminy klasowe. Rozpoczęto sprzedaż pieczywa i jabłek, nawiązano kontakty z firmami lubelskimi i krakowskimi. W roku szkolnym 1919/20 kramik wykazuje "niezwykłą żywotność"- sprzedaje przybory
szkolne oraz podręczniki, które starsi uczniowie przekazują nieodpłatnie do kramiku, a które potem po zniżonych cenach kupuj ą uczniowie młodsi.
W roku szkolnym 1918/19 instytucje samorządowe i społeczne przekazały na rzecz bursy szkolnej 7.000 k, Magistrat - 500 k, władze powiatowe - 3.000 k, a straż kresowa - 500 k. Datki nauczycieli dały sumę 1.048 k, datki uczniów - 301 k.
Organizowane przez Gminę Szkolną imprezy dochodowe przyniosły 1108 k, a kwesty przeprowadzone przez uczniów 3.300 k. Kwesta prowadzona 3 maja 1919 r. na rzecz Macierzy Szkolnej dała tak duże dochody, że część z nich - 2.000 k, przekazano szkole na zapoczątkowanie funduszu budowy nowej bursy. Niemal natychmiast powstał Społeczny Zarząd Bursy w składzie: ks. Stanisław Szepietowski, ks. Ignacy Cyraski, dyr. Jan Wowczak, Mieczysław Krukiewicz i Jan Bogucki, dr Eugeniusz Lickindorf oraz panie Ratajska i Żukowska.
Wiosną 1920 r. Magistrat przekazał szkole plac przylegający do budynku. Rada Pedagogiczna przeznaczyła część tego gruntu na boisko dla młodzieży, część na ogród doświadczalny dla szkolnych przyrodników i część na grządki warzywne, o które miała zadbać Kooperatywa Uczniowska. Warzywa były potem sprzedawane w Kramiku szkolnym.
Jakże wielka była ofiarność ludzi w tamtych czasach. A przecież każdą rodzinę dotknęła wojna, każda rodzina poniosła w tej wojnie wielkie straty. Ale tylko dzięki tej, z głębi serca płynącej ofiarności mieszkańców miasta, nauczycieli a nawet uczniów można było utrzymać bursę - nawet produkty żywnościowe: kaszę, kartofle, tłuszcz dostarczali rodzice na wyżywienie chłopców mieszkających w bursie. To dzięki tej ofiarności ubożsi uczniowie mogli korzystać z bursy bezpłatnie, a ich koledzy mogli otrzymywać zapomogi lub pożyczki na zakup podręczników, ubrań i obuwia, a niemal 1/3 uczniów mogła być zwolniona z opłat za naukę w szkole. Uczniowie ci musieli jednak spełnić jeden warunek- "uzyskiwać dobre postępy w nauce i zachowaniu". Bez spełnienia tego warunku nie mogli otrzymać żadnej pomocy.
Zakończenie roku szkolnego nastąpiło 15 czerwca 1919 r.
Miłym akcentem zakończenia roku szkolnego była wakacyjna wycieczka uczniów do Krakowa, Wieliczki i Zakopanego prowadzona przez dyrektora Wowczaka i pp Eymontta i Kińczyka.
Z protokółów Rady Pedagogicznej przebija wielka troska zarówno dyrektora Wowczaka jak i całej kadry pedagogicznej o wysoki poziom nauczania i wychowania, o dobre przygotowanie młodych ludzi do dorosłego życia.
Bardzo wnikliwe są uwagi dyrektora Wowczaka z przeprowadzonych hospitacji lekcji. Dotyczą one:
- sposobu kontrolowania wiedzy uczniów przez nauczyciela
- sposobu oceniania wiadomości uczniów, zasobu tych wiadomości i stanu przygotowania uczniów do lekcji
- sposobu formułowania pytań przez nauczyciela "bo trudno pytać o coś, jeśli się nie wie o co"
- samodzielności wypowiedzi uczniów
- stopnia realizacji programów nauczania i korelacji przedmiotów
- metod prowadzenia lekcji i tempa lekcji
- wykorzystania dostępnych pomocy naukowych
Zaleca dyrektor stosowanie "...metody heurystyczno-dyskusyjnej, której zasadniczym postulatem i właściwością jest to, żeby nauczyciel jak najbardziej oszczędzał swych płuc, pozwalał natomiast jak najwszechstronniej wyrabiać się młodym płucom i mózgom..."
"...lekcję dobrą cechuje przede wszystkim (...) płynna żywość, jędrność, celowość i jasność..."
Niezbędne jest wykorzystywanie różnorodnych pomocy naukowych, gdyż "...uczniowie bądź obserwują żywe okazy, które jak wymykająca się kilkakroć z rąk żaba wywołują w klasie nastrój wesoły, bądź też posługują się notatkami porobionych samodzielnie obserwacji. Wskutek tego (...) wywiązuje się serdeczny stosunek między nauczycielem a uczniem, w klasie panuje miły i słoneczny nastrój zabawy, choć przecież odbywa się bardzo poważna praca..." "Błędnym jest bowiem założenie, że nauczyciel jest podmiotem, uczeń zaś biernym przedmiotem podczas lekcji..."
Zaleca też dyrektor wszystkim nauczycielom zwracać baczną uwagę na poprawność i czystość języka.
Podkreśla wreszcie wagę zachowania nauczyciela na lekcji, aby "...owo zachowanie było takie, żeby (...) wywoływało miły, pogodny nastrój w klasie, nie pozwalając jednocześnie na rozluźnienie karności (...) trzeba do ucznia mówić spokojnym głosem (...) gdyż zbyt donośny (...) razi ucznia. Dobrze też nie robić niepotrzebnie marsa, zachowując go na poskromienie niegrzecznych ani też nie strzelać piorunami z oczu, bo to tylko onieśmiela ucznia i budzi nieufność..."
"takt, życzliwość i szacunek dla ucznia - oto trzy rzeczy, których należy przestrzegać..."
Propozycja dyrektora wzajemnych, "przyjacielskich" hospitacji i wspólnego omawiania metod nauczania przyjęta została przez nauczycieli z aplauzem, bo przecież "lekcja żywa daje inny obraz niż z protokołu."
Nie ma jednak w szkole pobłażania dla leniwych i niesfornych uczniów. 13 maja 1919 r. dyrektor poleca nauczycielom wskazać "...uczniów, których wychowawca z powodu lekceważenia obowiązków, zachowania się, notorycznego lenistwa albo ogólnego złego stanu nauki proponuje usunąć z zakładu od przyszłego roku szkolnego..."
Surowe były w owych czasach kary dla uczniów, choć stopniowane w zależności od przewinienia:
w maju 1918 r. dyrektor udzielił nagany wobec całej klasy uczniowi klasy drugiej za niewłaściwe zachowanie się wobec nauczyciela
30 października 1917 r. ukarano 16-godzinnym i 8-godzinnym karcerem z zagrożeniem usunięcia ze szkoły 2 uczniów kl. III i IV za gorszące zachowanie się poza szkołą
18 lutego 1918 r. dwóch uczniów klas I i II usunięto ze szkoły za kradzież, 3 uczniów kl. I i II 16-godzinnym karcerem za współudział w kradzieży, 3 uczniów kl. II i III 8-godzinnym karcerem za to, że byli biernymi świadkami kradzieży i nie reagowali, 2 uczniów kl. I usunięto za palenie papierosów, nieuctwo i karygodne lekceważenie obowiązków
18 marca 1918 r. usunięto ze szkoły ucznia kl. II za "nieuctwo"
10 kwietnia 1918 r. usunięto ze szkoły ucznia kl. III za gorszące zachowanie się poza szkołą
16 marca 1920 r. usunięto ze szkoły ucznia kl. I za kradzież.
Dodam, że możliwości powrotu do szkoły nie było.
13 października 1919 r. Rada Pedagogiczna podjęła uchwałę brzmiącą:
"uczniów lekceważących w jakikolwiek sposób obowiązki lub zachowujących się nieodpowiednio usuwa się z szeregu skautingu (...) lepiej niech będzie 10 skautów z ducha aniżeli kilka zastępów z imienia tylko..."
Klasyfikacja za rok szkolny 1918/19.
|
W czerwcu 1919 r. ukazało się Ogłoszenie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum Męskiego w Krasnymstawie następującej treści:
"...Rok szkolny 1919/20 rozpocznie się dnia 31 sierpnia 1919 r. (...) Nauka rozpocznie się w poniedziałek l września o godz. 8 rano (...) Wpisy nowych uczniów do klas II, III, IV i VI odbędą się w poniedziałek i wtorek 25 i 26 sierpnia od godz. 9-12 i od 4-6. Do zapisu wymagane są: 1) metryka chrztu, 2) świadectwo zdrowia, 3) ostatnie świadectwo szkolne, 4) taksa wpisowa w kwocie 15 koron, taksa egzaminacyjna 30 koron.
Egzaminy wstępne do klas wyższych odbędą się w środę dnia 27 sierpnia od godz. 8 rano (...) Opłata za naukę w gimnazjum wynosi 90 koron półrocznie, płatnych w październiku i lutym, uczniowie zupełnie niezamożni a
wykazujący dobre postępy w nauce i zachowaniu się mogą być od opłaty uwolnieni do połowy albo w całości (...) Przy wpisach Dyrekcja przyjmuje dobrowolne datki na fundusz ubogich uczniów..." Przyjęto do szkoły 221 uczniów.
Program na rok szkolny 1919/20.
|
Rok szkolny 1919/20 rozpoczął się wspaniałą, patriotyczną uroczystością. W dniu 9 listopada, w pierwszą rocznicę odzyskania niepodległości, po uroczystym nabożeństwie ulicami miasta przeszedł radosny pochód. Zakończenie uroczystości nastąpiło na dziedzińcu szkoły, gdzie po wzruszającym przemówieniu dyrektora Jana Wowczaka, wobec zgromadzonych rzesz mieszkańców miasta, uczniowie i profesorowie "zasadzili drzewo wolności".
A po południu odbyła się w szkole wspaniała wieczornica, którą przygotowała młodzież.
29 listopada młodzież uczciła rocznicę wybuchu Powstania Listopadowego, a w styczniu Powstania Styczniowego.
W grudniu 1919 r. uczniowie zbierali dary dla naszych żołnierzy na froncie, które potem przekazano miejscowemu Towarzystwu Opieki nad Żołnierzami. Dary te potem zawieziono na front.
W roku szkolnym 1919/20 organizowanie uroczystości szkolnych przejmuje na siebie Gmina Szkolna. Tę formę działalności inicjuje Gmina ogłoszeniem wśród uczniów konkursu na odczyt o Powstaniu Styczniowym.
31 stycznia 1920 r. Rada Pedagogiczna podjęła uchwałę następującej treści: "...przedstawić jednomyślny wniosek nadania nazwy naszemu gimnazjum imię Władysława Jagiełły do zatwierdzenia Ministerstwu..."
Imię patrona widnieje w nazwie szkoły od września 1920 r../
Rok 1920 był bogaty w wydarzenia.
Wszyscy z uwagą i niepokojem śledzą przebieg wojny bolszewickiej. Ważą się losy Górnego Śląska, Warmii i Mazur.
Wobec tych, jakże ważnych dla Polski wydarzeń, w mieście i w szkole odbywa się szereg patriotycznych uroczystości. 14 marca odbywa się wielka manifestacja na rzecz floty polskiej, w czasie której młodzież szkolna zbiera fundusze na budowę floty a niedługo potem opodatkowuje się l marką na rzecz tejże floty. 19 marca odbywa się wspaniała uroczystość dla uczczenia Naczelnika Państwa Marszałka Józefa Piłsudskiego.
l maja w szkole przebywa Paweł Gomolec - górnik z Rybnika, który w czasie spotkania z młodzieżą pięknie mówił "o swym kraju ojczystym". Spontaniczną reakcją młodzieży na to spotkanie było zebranie l .000 koron na rzecz plebiscytu.
"...czynna miłość Ojczyzny krzewiła się i kwitła wśród tej przeważnie z pod strzechy wiejskiej pochodzącej młodzieży, a przez nią też niewątpliwie i pod tą strzechą coraz silniejsze zapuszczała korzenie..."- czytamy w protokóle Rady Pedagogicznej.
Wśród tych podniosłych i przełomowych dla kraju wydarzeń toczy się codzienna praca szkoły. Rok szkolny rozpoczęto wzbogaceniem szkoły w pomoce naukowe. W protokóle posiedzenia Rady Pedagogicznej z 13 października 1919 r. znajdujemy informację, iż na pomoce dydaktyczne
do pracowni fizyki wydano 2.000 marek
do pracowni przyrody 2.000 marek
do pracowni geografii i historii 400 marek
na pomoce do rysunków 300 marek 30
na pomoce do języków nowożytnych 300 marek
na "obfite wyposażenie" biblioteki nauczycielskiej 2.200 marek i biblio-teki uczniowskiej 800 marek.
Nie zaspokoiło to oczywiście potrzeb szkoły w tym zakresie. Dlatego też Koło Stowarzyszenia Nauczycieli Polskich w Państwowym Gimnazjum Męskim w Krasnymstawie, którego przewodniczącym był Jan Bąk, podjęło od stycznia 1920 r. akcję uświadamiającą wśród społeczeństwa. Akcja ta, do której włączyli się wszyscy nauczyciele, miała uświadomić społeczeństwu "istotę i cel szkoły średniej" oraz warunki jej rozwoju, wskazać na braki finansowe szkoły i bursy oraz wyjaśnić konieczność współpracy rodziców i opiekunów młodzieży ze szkołą. Zwrócono przy tym szczególną uwagę na obowiązki rodziców wobec dzieci.
Jako pierwszy odpowiedział na apel nauczycieli Krasnostawski Związek Stowarzyszeń Spożywczych. Na mocy uchwały Związku z 11 kwietnia szkoła otrzymała 10.000 koron na stypendia i zapomogi dla uczniów.
Zakończenie roku szkolnego 1919/20 nastąpiło 25 czerwca 1920 r.Oto wyniki klasyfikacji na podstawie protokołu Rady Pedagogicznej z 18 czerwca 1920 r.
Spośród 221 klasyfikowanych uczniów było:
19 chlubnie uzdolnionych - 8,5%
137 uzdolnionych - 61,9%
38 na ogół uzdolnionych - 17,1%
27 nieuzdolnionych - 12,2%
zachowanie:
bardzo dobre - 48 uczniów - 27,7%
dobre- 131 uczniów - 59,2%
dostateczne - 40 uczniów - 18,0%
niedostateczne - 2 uczniów - 0,9%
"Znikomy jest na szczęście procent zdolnych leniów, którzy w nauce i zachowaniu się zatracili wszelką ambicję" - stwierdzają nauczyciele.
Był to już ostatni rok pracy dyrektora Jana Wowczaka. Po zakończeniu roku szkolnego opuścił Krasnystaw żegnany z żalem przez grono pedagogiczne, młodzież i miasto. To on przeprowadził Państwowe Gimnazjum Męskie przez najtrudniejszy, pierwszy okres. Pracował z wielkim oddaniem i poświęceniem. Przekazał swemu następcy szkołę na dobrym poziomie, co stwierdził w czasie kilkakrotnych wizytacji delegat Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego - wizytator Józef Gródecki.
powrót
Gimnazjum w latach 1920-1930.
Rozporządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z dnia 28 maja 1920 r. na stanowisko dyrektora szkoły został powołany Mieczysław Krukiewicz, dotychczasowy nauczyciel języka polskiego.
Rada Pedagogiczna rozpoczyna nowy rok szkolny też w nieco zmienionym składzie.
Organizacja roku szkolnego 1920/21 przedstawiała się następująco:
Krukiewicz Mieczysław - | dyrektor, język polski, historia, język łaciński |
ks. Wójcik Aleksander | religia, historia - wych. kl.IIIa |
Godecki Józef | język polski, język francuski - wych. kl. IIIb |
Tokarski Kazimierz | język polski, historia, język łaciński - wych. kl. IV i V |
Buynowska Jadwiga | język polski, język niemiecki |
Żołna Sylwester | język francuski, język łaciński |
Kińczyk Michał | język niemiecki |
Groger Józef | historia, geografia - wych. kl. V |
Noskiewicz Jan | przyroda |
Eymontt Witold | matematyka, fizyka-chemia - wych. kl. IIa i IIb |
Bohuszewicz Piotr | matematyka |
Buynowski Izydor | rysunki, kaligrafia - wych. kl. I |
Ostrowski Aleksander | gimnastyka |
W 8 oddziałach było 231 uczniów.
"Zawiadowstwo" pracowni przedmiotowych objęli:
pracowni fizyki i chemii | Eymontt Witold |
pracowni historii i geografii | Groger Józef |
pracowni rysunków | Buynowski Izydor |
biblioteki | Tokarski Kazimierz |
Kółka naukowe młodzieży prowadzili:
polonistyczne | Tokarski Kazimierz |
filologiczne | Krukiewicz Mieczysław |
matematyczno-fizyczne | Eymontt Witold |
przyrodnicze | Noskiewicz Jan |
Kuratorem Gminy szkolnej został Kazimierz Tokarski, a Drużynę Harcerską nadal prowadzi Witold Eymontt. Rada Pedagogiczna powołała również komisję ds. stancji w osobach: dr Eugeniusz Lickindorf, ks. Aleksander Wójcik i Izydor Buynowski. Zadaniem komisji była kontrola stancji pod względem "warunków moralnych i sanitarno-higienicznych". W listopadzie 1920 r. powołano Komisję Pomocy Ubogim Uczniom w składzie: dyrektor Mieczy-sław Krukiewicz, Kazimierz Tokarski oraz ks. Aleksander Wójcik. Komisja od tej chwili, wspólnie z Gminą Szkolną, dysponuje funduszem ubogich uczniów.
Nowy rok szkolny rozpoczęli nauczyciele od "określenia zadań wychowawców klasowych". Referaty do dyskusji przygotowali Witold Eymontt i Kazimierz Tokarski. "...Wzniosły nastrój referatów, godny ważności omawianych w nich tematów, udzielił się całej Radzie Pedagogicznej..."
Referaty "...nie określały ściśle przepisów dla wychowawców, bo w takich przepisach łatwo przesadzić i sprowadzić je do systemu policyjnego..." a przecież chodzi "...o nawiązanie jak najserdeczniejszej nici między wychowawcą a wychowankiem..."
Po bardzo długiej i ożywionej dyskusji Rada Pedagogiczna zadecydowała o odbywaniu konferencji wychowawców jak najczęściej i omawianiu na nich zagadnień z psychologii, pedagogiki oraz "zdarzeń praktycznych, wziętych z życia szkolnego..." "Wychowawstwo (...) to jest praca, która nie może się liczyć z czasem, winna zaś opierać się na żywym przykładzie, który wychowankowie winni mieć u swych wychowawców (...) dlatego tak wysoką wartość przywiązujemy do tego, żeby panowała ścisła harmonia między głoszonymi w klasie zasadami, a postępowaniem nauczycieli.
Konsekwencja, stanowczość, jednolitość w postępowaniu całego Grona, ojcowska serdeczność w stosunku do uczniów, wyzyskiwanie walorów wychowawczych dostarczanych przez wszystkie bez wyjątku przedmioty, karność - oto wymagania, które winien mieć zawsze przed oczyma każdy nauczyciel, będący z racji zawodu równocześnie wychowawcą a specjalnie zaś ten, któremu przypadł zaszczytny lecz nadzwyczaj trudny i ciężki obowiązek wychowawcy".
Tak określone zadania pracy wychowawczej będą przyświecały nauczycielom przez następne lata.
Klasyfikacja za rok szkolny 1921/22.
|
Wielkim wydarzeniem w historii szkoły był pierwszy egzamin dojrzałości, który odbył się w dniach 19-23 maja oraz 5-6 czerwca 1924 r.
Egzamin dojrzałości przeprowadziła Komisja w składzie:
Mieczysław Krukiewicz | przewodniczący |
Mieczysław Krukiewicz | egzaminator języka polskiego |
Jan Bąk | egzaminator języka łacińskiego |
Edmund Szuszkiewicz | egzaminator języka niemieckiego |
Kazimierz Wójtowicz | egzaminator historii |
Piotr Bohuszewicz | egzaminator matematyki |
Władysław Karol | egzaminator fizyki i chemii |
Pisemny egzamin dojrzałości odbył się w dniach 19-23 maja 1924 roku z następujących przedmiotów:
języka polskiego 19 maja
języka łacińskiego 20 maja
algebry 21 maja
geometrii 22 maja
języka niemieckiego 23 maja
Tematy na egzamin pisemny z języka polskiego:
1) Wartość etyczna trzech Sopliców
2) Papkin i Zagłoba - charakterystyka porównawcza
3) Jan Zamojski i jego rola w dziejach Polski.
Tematem do opracowania z języka łacińskiego był tekst Cycerona:
Ignoratio futurorum malorum utilior est quam scientia.
Zadnia z algebry brzmiały następująco:
1) W kole K o promieniu = R przeprowadzono cięciwę i na cięciwej tej jako na średnicy zbudowano koło k2. Znaleźć długość 2* tej cięciwy, jeżeli wiadomo, że punkt okręgu k2 najbardziej odległy od środka koła k, znajduje się w odległości A od niego.
2) M-ty wyraz postępu geometrycznego równa się n, zaś n-ty wyraz tegoż postępu równa się m. Znaleźć pierwszy wyraz i wykładnik. Jaki to postęp i dlaczego?
Zadania z geometrii:
W ostrosłupie trójkątnym podstawą jest trójkąt prostokątny i wysokość ostrosłupa przechodzi przez środek koła wpisanego w podstawę. Obwód podstawy równa się 2p, promień koła wpisanego w podstawę równa się r, wreszcie kąt płaski bocznej ściany przyległy do wierzchołka kąta prostego podstawy równa się a.
1) znaleźć objętość ostrosłupa
2) podać warunek możliwości zadania
3) wykonać obliczenia przy p=13,05 cm, r=2,3 cm, a=58
Temat z języka niemieckiego:
Untrene schlagt den eigenen Herren.
Ustny egzamin dojrzałości odbył się w dniach 5 i 6 czerwca. Do egzaminu dojrzałości przystąpiło 11 abiturientów. Przebieg egzaminu dojrzałości wizytował delegat Kuratorium Okręgu Lubelskiego w Lublinie dyrektor Kazimierz Tułodziecki.
Świadectwa dojrzałości Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie w dniu 6 czerwca 1924 r. otrzymali:
Banaszkiewicz Marian
Fijałkowski Marian
Fijałkowski Tadeusz
Kostrzanowski Jan
Krasuski Stefan
Nowacki Franciszek
Sidor Władysław
Simbierowicz Kazimierz
Wagner Abraham
Warchoł Kazimierz
Wojtal Jan
Najwyższą lokatę uzyskał Kazimierz Simbierowicz.
Protokół z matury 1924.
|
Kolejne lata to okres wytężonej pracy dyrektora szkoły Mieczysława Krukiewicza i kadry pedagogicznej. Z roku na rok wzrasta liczba uczniów a nie zmieniają się na lepsze warunki pracy szkoły.
Na posiedzeniu Rady Pedagogicznej w dniu 14 stycznia 1927 roku dyrektor Mieczysław Krukiewicz zwracając się do wizytującego szkołę naczelnika Kuratorium Okręgu Lubelskiego Feliksa Wojciechowskiego, stwier-dza "szczupłość budynku szkolnego" i dodaje "...Magistrat nie poczuwa się do obowiązku remontu a rząd nie daje na ten cel kredytu uważając to za obowiązek Magistratu..."
W parę miesięcy później, 9 czerwca 1927 r. Rada Pedagogiczna podjęła decyzję o wprowadzeniu opłaty 20-złotowej od nowoprzyjętego i 10-złotowej od uczęszczającego ucznia, aby zebrać choćby część funduszy na remont budynku szkolnego. Nastąpi on dopiero w 1929 r.
Lata dwudzieste przysparzają kadrze szkoły także wielu innych trosk. W tym okresie stwierdza się wiele przypadków zachorowań na gruźlicę, również wśród uczniów, na co ogromny wpływ mają złe warunki bytowe, złe odżywianie się młodzieży, pochodzącej głównie ze środowiska wiejskiego i robotniczego oraz brak nawyków higienicznych. Groźnymi chorobami są też wszawica i świerzb.
Niestrudzony dr Lickindorf organizuje specjalną opiekę nad chorymi i zagrożonymi chorobą uczniami, prowadzi akcję uświadamiającą dla rodziców. Kramik szkolny wprowadza do sprzedaży, po znacznie obniżonych cenach, mydło oraz proszek i pastę do zębów. Gmina Szkolna wspólnie z Kołem Czerwonego Krzyża baczy, by w szkole był ład i porządek.
W lutym 1925 r., przy pomocy rodziców i z części dochodów Kramiku oraz datków nauczycieli i młodzieży wprowadzono w szkole szklankę gorącego mleka dla uczniów, przy czym najubożsi otrzymują ją bezpłatnie.
Palącą potrzebą jest wybudowanie nowej bursy - część funduszy szkoła zebrała, ale nie ma lokalizacji. Otoczono więc troskliwą opieką dotychczasową bursę. Z ramienia Rady Pedagogicznej opiekę tę przejął Piotr Bohuszewicz, a nad zdrowiem wychowanków czuwał dr Lickindorf.
Podjęto też bardzo dokładną kontrolę stancji. Rada Pedagogiczna otrzymała uprawnienia do zamknięcia każdej stancji, która nie odpowiadała stawianym właścicielowi wymaganiom: odpowiednie pomieszczenie, właściwe warunki higieniczne, wykluczenie zagrożenia zdrowia uczniów oraz odpowiednia do warunków wysokość opłaty.
Istniejące od 1924 r. Towarzystwo Przyjaciół Gimnazjum, złożone z najbardziej szacownych obywateli miasta, wspiera szkołę w jej poczynaniach.
W 1929 r. inż. Wiktor Hendigery przekazuje szkole część swoich gruntów na powiększenie boiska sportowego. Stanie tu niedługo potem sala gimnastyczna, a tuż przed wybuchem wojny drugi budynek gimnazjum.
Powoli stabilizuje się kadra pedagogiczna. Jest coraz lepiej przygotowana do prowadzenia zajęć dydaktycznych, ale i bardziej wymagająca. Bo też i szkoła stawia sobie coraz wyższe wymagania. Chcąc osiągnąć jak najlepsze wyniki nauczania nauczyciele wymagania stawiają przede wszystkim sobie. "...Pracę nad sobą samym należy podkreślić ze szczególnym naciskiem, bez niej bowiem, bez tego serdecznego trudu wgłębiania się całą myślą w lekcję, bez uprzedniego przeżycia jej w domu sam na sam ze sobą- na nic albo przynajmniej mało na co zdadzą się najwzorowsze lekcje obce..." czytamy w protokóle Rady Pedagogicznej.
Ale uczestniczą w tych "lekcjach obcych" - hospitują swoje lekcje wzajemnie, wymieniają uwagi i doświadczenia. Od 1920 r. niemal wszyscy nauczyciele uczestniczą w kursach wakacyjnych, z uwagą słuchaj ą spostrzeżeń pohospitacyjnych dyrektora oraz powizytacyjnych metodyków KOL.
Do jak najlepszego wypełniania zadań wychowawczych przygotowują się na wspólnych konferencjach wychowawczych - pierwsza odbyła się 6 grudnia 1920 r. - sami przygotowują referaty omawiające zagadnienia z psy-chologii, pedagogiki i wydarzenia z życia szkoły.
Z roku na rok powiększa swoje zbiory biblioteka. W 1928 r. biblioteka j nauczycielska liczy 903 tomy, biblioteka uczniowska 2.059, biblioteka harcerska 90, a biblioteczki klasowe, co jest już zasługą uczniów - 700 tomów. Łącznie 3.752 tomów.
Przybywa czasopism w czytelni - do uprzednio prenumerowanych dochodzą: "Płomyk", "Iskry", "Stadion", "Morze", "Żołnierz Polski", "Wiedza i Życie", "Przyroda", "Tygodnik Ilustrowany", "Wiadomości Ilustrowane", "Sternik". W czytelni, przy herbacie, chłopcy mogą poczytać oraz pograć w warcaby i szachy.
Powstają kolejne organizacje młodzieżowe: Koło Ligi Obrony Powietrznej Państwa pod opieką Bogusława Stępkowskiego, Koło Młodzieżowe Czerwonego Krzyża prowadzone przez Bronisława Kotusiewicza, koło Sportowe, którego opiekunem przez długie lata będzie Aleksan-der Ostrowski oraz Ochotnicza Drużyna Pożarnicza.
Rada Pedagogiczna podjęła decyzję rozbudowania zajęć pozalekcyjnych "mających na celu podniesienie poziomu umysłowego, wyrabiania charakteru
i cnót obywatelskich", wobec czego Koło LOPP zajmuje się modelarstwem "modeli latających" - chłopcy z takim zapałem garną się do zajęć, że już w 1927 r. uczestniczą w zawodach okręgowych w Lublinie.
Młodzieżowe Koło PCK, do którego prac włączył się niezmordowany dr Lickindorf, dba o czystość pomieszczeń szkolnych, uczestniczy w konkursach pierwszej pomocy, pomaga, na ile może, lekarzowi w jego codziennej pracy.
W 1929 r. Władysław Karol organizuje w szkole stację meteorologiczną. Powstają nowe kółka naukowe młodzieży:
kółko fizyczne prowadzone przez Henryka Kunza:
kółko filologiczne prowadzone przez Jana Bąka.
Z roku na rok przybywa w pracowaniach przedmiotowych pomocy dydaktycznych.
W 1922 r. kółko literackie przekształca się w Koło Miłośników Sceny i Pieśni. Przez wiele lat kieruje nim Władysław Karol. Wspomagane przez chór szkolny i szkolną orkiestrę pod batutą Wiktora Chadrysia, jest filarem uroczystości szkolnych. A jest ich wiele: obchody Święta Niepodległości, obchody rocznic Powstania Listopadowego, Powstania Styczniowego, Powstania Kościuszkowskiego, uchwalenia Konstytucji 3 Maja, obchody ku czci Marszałka Józefa Piłsudskiego (corocznie w dniu 19 marca) i Dzień Patrona - 27 czerwca.
10 marca 1922 r. po raz pierwszy w historii szkoły zorganizowana została uroczystość dla uczczenia Adama Mickiewicza. W tym dniu odbyła się premiera teatrzyku szkolnego, który wystawił inscenizację III części "Dziadów" w reżyserii Karola. Recenzent "Ziemi Krasnostawskiej" "nie waha się zestawić gry naszych amatorów z grą zawodowych aktorów i to na korzyść amatorów".
29 listopada 1924 r. dla uczczenia bohaterów Powstania Listopadowego teatr szkolny wystawia "Warszawiankę" Stanisława Wyspiańskiego, owacyjnie przyjętą przez młodzież szkolną i mieszkańców miasta.
Bardzo aktywnie pod opieką Kazimierza Wójtowicza działa Gmina Szkolna, która wydaje własne drukowane pisemko "Nad poziomy".
Nie ustępuje jej Drużyna Harcerska kierowana przez Piotra Bohuszewicza.
W 1928 r. wielką radość sprawiło młodzieży zainstalowanie w szkole ra-dia.
Wspaniałych przeżyć dostarczają młodzieży coroczne wycieczki. W październiku 1921 r. 100 uczniów uczestniczy w wycieczce na Targi Wschodnie do Lwowa - poznaje tam młodzież zabytki i zbiory muzealne tego pięknego miasta oraz zapoznaje się na targach z "wyrobami ówczesnej wytwórczości".
W następnych latach organizowane są corocznie wycieczki do Krakowa, Warszawy, Częstochowy, Poznania, na Pomorze Gdańskie i w Karpaty. Zwiedza również młodzież rejony przemysłowe kraju - Wieliczkę, Górny Śląsk, Zagłębie Naftowe.
Aby umożliwić uczniom poznanie Krasnegostawu i jego okolic organizowane są, również corocznie wycieczki piesze i rajdy po ziemi krasnostawskiej.
Od 1920 r. w Krasnymstawie istnieje "kinematograf. Początkowo przysparzał on nieco kłopotów szkole, gdyż młodzież "uczęszczała na filmy, na które nie powinna". Rozmowa dyrektora ze "starostwem nt. doboru "programu filmowego" rozwiązała problem.
9 września 1927 r. na posiedzeniu Rady Pedagogicznej zapada decyzja o wprowadzeniu dla uczniów jednolitego umundurowania.
Wspomina Franciszek Tchórzewski, w tamtych latach uczeń gimnazjum: "...granatowe mundurki ze stójką zapinaną na haftki stanowiły nasz strój szkolny. Na stójce naszywało się prostokąciki z czarnego aksamitu, na które z kolei uczniowie klas młodszych naszywali srebrne paski. Natomiast od klasy piątej naszywano paski złote. Kiedy nosiło się cztery złote paski to znaczy chodziło się już do ostatniej klasy (...) Kiedy doszedłem do piątej klasy zmieniono strój uczniowski..." Od roku szkolnego 1931/32 obowiązywał granatowy dwurzędowy mundurek i granatowy płaszcz. Przy mundurku srebrne guziki, czapka z daszkiem z niebieską wypustką, wypustki również wzdłuż spodni.
Jesienią 1928 r. poważna choroba przerywa pracę zawodową dyrektora Mieczysława Krukiewicza. Do końca roku szkolnego 1928/29 obowiązki dyrektora pełni Kazimierz Wójtowicz.
powrót
Rozwój szkoły w latach 1930-1939.
W 1932 r. następuje zmiana organizacyjna szkolnictwa, wprowadzona w myśl reformy jędrzejowiczowskiej. Reforma wprowadzała 7-klasową szkołę powszechną. Ukończenie klasy szóstej dawało możliwość wstąpienia do 4-klasowego gimnazjum, którego ukończenie dawało tzw. "małą maturę" umożliwiającą z kolei kształcenie w 2-letnim liceum. "Duża matura" uprawniała do wstępu na wyższą uczelnię.
W myśl reformy Państwowe Gimnazjum Męskie w Krasnymstawie został przekształcone w Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Władysława Jagiełły.
22 września 1933 r. dyrektor Kazimierz Wójtowicz zwołuje nadzwyczajne posiedzenie Rady Pedagogicznej i komunikuje nauczycielom: "...Oto od szeregu lat społeczeństwo w Krasnymstawie walczyło o gimnazjum państwowe dla dziewcząt. W międzyczasie powstawały różnego rodzaju szkoły dla dziewcząt, które jednak nie mogły długo się utrzymać z powodu ciężkie warunków materialnych. Obecnie Ministerstwo przychylnie załatwiło starania obywateli i zezwoliło na utworzenie gimnazjum koedukacyjnego (...) Wskutek tego dotychczasowe gimnazjum męskie przekształca się powoli w koedukacyjne..."gimnazjum i liceum.".
Na tym samym posiedzeniu Rady Pedagogicznej ustalono zasady przeprowadzenia egzaminu wstępnego dla dziewcząt, ustalono skład komisji egzaminacyjnej oraz plan zajęć lekcyjnych w klasie pierwszej. Tak oto do szkoły weszły dziewczęta:
klasa la.
Boblówna Stanisława
Bieńkowska Genowefa
Chwałówna Rozalia
Cichoszówa Alicja
Cywicka Irena
Fleszerówna Chana
Iwanicka Maria
Iżakówna Maria
Kamińska Izabela
Kocibianka Maria
Kowalczykówna Kazimiera
Kusiakówna Zdzisława
Lipska Jadwiga
Marczewska Maria
Orłowska Jadwiga
Padwicka Jadwiga
Piątkowska Celina
Sieklucka Barbara
Ślusarska Halina
Stefańczykówna Genowefa
Stefańczykówna Stanisława
Szwedzicka Janina
Wacówna Zofia
Wilczkiewicz Krystyna
Witkowska Czesława
Pomianowska Halina
klasa I b
Czarnecka Krystyna
Domańska Helena
Gawłowska Kazimiera
Hawrylecka Władysława
Jabłońska Helena
Kilianówna Irena
Kryłowiczówna Czesława
Lisowska Krystyna
Russkówna Zofia
Sawicka Helena
Senkowska Alicja
Smykówna Zofia
Sochówna Irena
Szaraugiewiczówna Czesława
Śmieszkówna Wiesława
Wilczyńska Zofia
Wysocka Maria
Zającówna Kazimiera
Zarosińska Lucyna
Żebrowska Zofia
Sidor Zofia
Bilska Stefania
W klasie I a było 19 chłopców, w kasie I b - 23 chłopców.
"Dziewczęta nosiły granatowe spódnice i białe bluzki z dużymi kołnie-rzami koloru granatowego obszytymi białymi paskami..."
Licealistów również obowiązywał mundurek. Dziewczęta - granatowa plisowana spódniczka, wydłużona granatowa bluza z białym kołnierzem i granatowy beret, chłopcy - granatowy dwurzędowy mundurek z czerwonymi wypustkami wzdłuż spodni i na czapce. Wszyscy licealiści nosili na lewym ramieniu tarczę z numerem 491 - numer Liceum Krasnostawskiego.
Klasa Ib z wychowawcą Tadeuszem Staniszem.
|
Następują też poważne zmiany w składzie Rady Pedagogicznej.
Oto organizacja roku szkolnego 1933/34.
religia | ks. Cybulski Henryk |
język polski | Wiśniewski Henryk, Patryn Wiktoria |
język łaciński | Bąk Jan |
język niemiecki | Szuszkiewicz Edmund |
język francuski | Bończoszek Irena |
historia | Wójtowicz Kazimierz |
geografia | Papiesz Janina |
przyroda | Domka Jan |
fizyka | Kunz Henryk |
matematyka | Kunz Henryk |
propedeutyka filozofii | Wójtowicz Kazimierz |
rysunek |
Loebl Czesław |
gimnastyka | Ostrowski Aleksander |
lekarz szkolny | Lickendorf Eugeniusz |
woźny | Domański Franciszek Mazurkiewicz Franciszek |
Opiekę nad organizacjami młodzieżowymi sprawują:
Gmina Szkolna | dyr. Kazimierz Wójtowicz |
Drużyna harcerska | Henryk Kunz |
LOPP | Józef Brodzki |
Liga Morska | Edmund Szuszkiewicz |
Koło Krajoznawcze | Jan Domka |
Szkolna Kasa Oszczędności | Henryk Kunz |
Biblioteka | Henryk Wiśniewski |
Czytelnia | Jan Bąk, Irena Bończoszek |
Koło Sportowe | Aleksander Ostrowski |
W skład Komisji ds. stancji weszli: dr Eugeniusz Lickindorf, ks. Henryk Cybulski oraz Edmund Szuszkiewicz i Aleksander Ostrowski.
Delegatem do Koła Rodziców z ramienia Rady Pedagogicznej wybrano Edmunda Szuszkiewicza.
Przedstawione powyżej zmiany zmusiły szkołę do podjęcia starań o powiększenie lokalu, tym bardziej, że stale wzrasta liczba uczniów.
Ale dopiero na posiedzeniu Rady Pedagogicznej w dniu 30 czerwca 1936 r. dyrektor Wójtowicz stwierdza "aktualna jest sprawa budowy liceum". Budowa gmachu liceum rusza, z ogromnym udziałem młodzieży w 1937 r.
Budowa drugiego budynku Liceum - czerwiec 1937
|
.
Utworzona też została bursa dla dziewcząt. W domu inż. Wiktora Hendigery przy ul. Lubelskiej dziewczęta miały do dyspozycji 5 dużych pomieszczeń Opiekę nad mmi sprawowała p. Celińska. Z ramienia Rady Pedagogicznej opiekę nad mieszkankami bursy od 1934 r. sprawowała Janina Wierciak
W tym budynku mieściła się bursa dla dziewcząt.
|
Drużyna Harcerska pod opieką Henryka Kunza baczy, by w jej gronie były wyłącznie jednostki "wyrobione wysoko etycznie i moralnie", zdobywa sprawności, organizuje ogniska harcerskie dla całej młodzieży, na okres Świąt Bożego Narodzenia przygotowuje Szopkę Krakowską, przygotowuje się do obozów i rajdów wakacyjnych. Cały rok pracuje w szkole harcerski zakład fryzjerski.
Członkowie Koła LOPP pod opieką Józefa Brodzkiego wygłaszają w czytelni okresowe odczyty o znaczeniu i potrzebie silnej floty powietrznej. Zorganizowany w szkole kurs modelarstwa samolotów dał szybko piękne wyniki, najpierw pokazy modeli w mieście, a potem udział w zawodach okręgowych modeli latających w Lublinie.
Koło Ligi Morskiej, którego opiekunem jest Edmund Szuszkiewicz wygłasza w czytelni odczyty o znaczeniu morza dla Polski, budzi przywiązanie do morza, buduje łodzie, kajaki i przystań oraz organizuje wakacyjne wędrówki rzeczne po Polsce.
Zadaniem Koła Krajoznawczego pod opieką Jana Domki jest budzenie zamiłowania do polskiej przyrody, poznawanie i zbieranie materiałów w regionie (powiat i województwo), zwyczajów i obyczajów ludowych - pieś-ni, strojów, mowy, obrzędów, ozdób, urządzeń wiejskich chat. Koło zapoczątkuje niebawem etnograficzne muzeum szkolne.
Zadaniem Koła Krajoznawczego wspólnie z członkami Rady Pedagogicznej oraz delegatami Drużyny Harcerskiej, Koła Sportowego i Konwentu Seniorów jest również przygotowywanie wycieczek i rajdów wakacyjnych oraz wytyczanie ich tras. Wycieczki mają wzbudzić u młodzieży "poczucie szlachetnej dumy z przynależności do Rzeczypospolitej" a więc trasa wyciecz-ki i rajdu nie może być przypadkowa.
W 1936 r. powstaje kolejna organizacja młodzieżowa pn. "Czyn Społeczny", nad którą opiekę sprawuje Tadeusz Stanisz. Jej zadaniem jest praca humanitarna: dożywianie młodzieży, przygotowywanie śniadań i podwieczorków dla uboższych kolegów oraz zbiórka bielizny i odzieży. Organizację tę finansuje Gmina Szkolna.
Nadal funkcjonuje Fundusz ubogich uczniów. W protokóle z posiedzenia Rady Pedagogicznej z dnia 29 stycznia 1932 r. znajdujemy takie oto rozliczenie :
Koło PCK pod czujnym okiem dra Lickindorfa prowadzi akcję propagandową higieny osobistej oraz czystości w szkole i domu, prowadzi kurs sanitarny teoretyczny i praktyczny celem stworzenia w szkole "pogotowia ratunkowego", organizuje półkolonie i kolonie zdrowotne na okrs wakacji - w Muszynie, Krynicy, Szczawnicy.
Zajęcia praktyczne dziewcząt w szpitalu - 1938 r. Wśród dziewcząt dr Eugeniusz Lickindorf.
|
Koło Sportowe prowadzone przez Aleksandra Ostrowskiego do dotychczasowych dyscyplin sportowych dodaje łucznictwo i tenis, organizuje rozgrywki międzyklasowe, wiosenne i jesienne święto sportu oraz sporty zimowe: saneczkarstwo, narciarstwo, łyżwiarstwo - lodowisko urządzono na boisku szkolnym - oraz wycieczki piesze i rowerowe. Wprawdzie sprzęt jest często bardzo prymitywny ale pierwsi szkolni sportowcy uczestniczą już w zawodach okręgowych w Lublinie.
Szkolna Kasa Oszczędności, nad którą pieczę sprawuje Henryk Kunz pro-paguje oszczędzanie poprzez odczyty, ulotki i wywieszki. To koło właśnie gromadzi przez cały rok szkolny oszczędności uczniów na wakacyjne wycieczki - w roku szkolnym 1932/33 oszczędności osiągnęły sumę 1.339 zł.
Zgodnie z wcześniej podjętymi decyzjami w szkole przygotowywane są przez wszystkie następne lata wspaniałe uroczystości dla uczczenia Święta Niepodległości, powstań narodowych i Konstytucji 3 Maja. Corocznie organizowane są uroczystości ku czci Marszałka Józefa Piłsudskiego i Prezydenta Rzeczypospolitej.
Pojawiają się też nowe: obchody jubileuszowe Jana Kochanowskiego, Dni Szopenowskie, Dni Stanisława Wyspiańskiego i Dzień Adama Asnyka, Dni Juliusza Słowackiego i uroczystość upamiętniająca czyn Żwirki i Wigury. Corocznie obchodzone jest Święto Matki.
Wszystkie uroczystości mają podniosły charakter i są doskonale przy-gotowane. Oto przykład: 25-tą rocznicę śmierci St. Wyspiańskiego uczczono inscenizacją fragmentów "Nocy Listopadowej", "Warszawianki" i "Wesela". Oprawę muzyczną dal szkolny chór i szkolna orkiestra prowadzona przez Wiktora Chadrysia.
Wielkim przeżyciem dla młodzieży są występy w szkole znanych w Polsce artystów: Kazimiery Rychter, Mieczysława Fogga, chóru Dana, Wandy War-mińskiej.
Ta wspólna praca nauczycieli i uczniów daje szybko efekty. W dniu 18 listopada 1932 r. przed zgromadzoną młodzieżą i Radą Pedagogiczną staje 4 uczniów.
"Uznając postępek nasz za nielicujący z honorem ucznia oraz rzucający złe światło na Zakład doszliśmy do przekonania, że obowiązkiem naszym jest przeprosić wszystkich, których z naszego powodu naraziliśmy na głęboką przykrość i możliwość ewentualnych zarzutów od osób postronnych a tem samem upewnić, że nic podobnego ze strony naszej się nie powtórzy.
A więc prosimy o przebaczenie Pana dyrektora i Radę Pedagogiczną, Konwent Seniorów i całą młodzież Zakładu.
Poddajemy się ze skruchą uchwale Rady Pedagogicznej, która o wiele bardziej pod względem moralnym niż materialnym nas ukarała".
Nazwiska tych uczniów odnajdujemy później na listach bohaterów Września 1939 r.
Nauczyciele Gimnazjum i Liceum w roku 1935.
|
||
Dyr. Kazimierz Wójtowicz
|
Aleksander Ostrowski
|
Jan Domka
|
ks. Henryk Cybulski
|
Bronisław Kotusiewicz
|
Henryk Kunz
|
Antoni Godecki
|
Czesław Loebl
|
Kalikst Szymonowicz
|
Edmund Szuszkiewicz
|
Wiktoria Patryn
|
Obejmując w dniu l września 1933 r. funkcję dyrektora szkoły Kazimierz Wójtowicz "...wzywa (...) Grono do zachowania jednolitych wytycznych w pracy wychowawczej, do położenia silnego nacisku w poczynaniach dydaktycznych i metodycznych (...) by Grono starało się zachować zwartą jednolitość tak w życiu towarzyskim (...) i poczynaniach wychowawczych (...) Nauczyciel winien nie tylko słowem wychowywać lecz także czynem i postępowaniem. Nie może istnieć dysonans między zasadami głoszonymi przez nauczyciela a jego postępowaniem. Nauczyciel winien wykazywać aktywność, inicjatywę i uczciwość w pracy..."
Do należytego opracowania programów nauczania i omówienia sposobów ich realizacji Rada Pedagogiczna powołała komisje:
1) przedmiotów humanistycznych w składzie: Irena Bończoszek, Jan Bąk, Edmund Szuszkiewicz, Henryk Wiśniewski, ks. Henryk Cybulski i Kazimierz Wójtowicz
2) komisję przedmiotów matematyczno-przyrodniczych w składzie: Jan Domka, Henryk Kunz.Józef Brodzki.
"Pp Ostrowski i Loebl będą współdziałać z obydwoma komisjami".
W ramach doskonalenia zawodowego nauczyciele prowadzą lekcje koleżeńskie, kontynuują konferencje wychowawcze, uczestniczą w rejonowych konferencjach metodycznych i kursach wakacyjnych".
"Wieś Krasnostawska" z 4 i 5 kwietnia 1931 r. informuje: "W listopadzie roku 1930 zorganizowano na terenie tutejszego Gimnazjum Państwowego im. Jagiełły koło Towarzystwa Nauczycieli Szkół Średnich. Celem Towarzystwa było doskonalenie swych członków pod względem naukowym, pedagogicznym, obywatelskim, propagowanie zagadnień szkolnictwa polskiego wśród ogółu obywateli jak też popularyzowanie badań naukowych.
Koło (...) dąży do obrony interesów materialnych nauczycielstwa i zapewnienia utrzymania wysokiego jego stanowiska moralnego w hierarchii społecznej i wobec władz państwowych oraz samorządowych".
Skład Zarządu Koła TNSS stanowili: Kazimierz Wójtowicz jako przewodniczący oraz Piotr Bohuszewicz i Wiktor Chadryś.
Praca w szkole toczy się więc codziennym rytmem. Ale Europa jest już od paru lat areną burzliwych wydarzeń. Nad Polską też zawisło groźne niebez-pieczeństwo. Echa tych wydarzeń są zauważalne również w szkole.
W dniu 17 września 1937 r. posiedzenie Rady Pedagogicznej zostało zwołane w celu omówienia programu nauczania nowowprowadzonego w kl. IV gimnazjalnej i klasach licealnych przedmiotu - przysposobienie wojskowe.
"...Dyrektor (...) przedstawia jak wielkie jest znaczenie przygotowania naszej młodzieży do obronności państwa (...) Trzeba wytworzyć wśród młodzieży atmosferę przekonania, że przysposobienie wojskowe jest potrzebne i że traktowane powinno być na równi z innymi przedmiotami (...) Taką atmosferę można jedynie wytworzyć przez współpracę wszystkich pp. z nauczycielem przysposobienia wojskowego. Celem, który mamy osiągnąć, jest ideowe wpojenie młodzieży takich cnót żołnierskich jak odwaga, umiłowanie ojczyzny, dokładnie wywiązywanie się ze swoich obowiązków, honor, koleżeńskość (...) Przy nauczaniu innych przedmiotów należy nawiązywać do zagadnień z dziedziny przysposobienia wojskowego (...) w fizyce i chemii z dziedziny przygotowania przeciwlotniczego, balistyki, działania motorów, telefonów, radiofonii, z geografii zagadnienia terenoznawstwa i kartografii wojskowej, z zajęć praktycznych - budowa modeli samolotów, motorów itp. Ponadto po-winniśmy popierać takie sporty jak strzelectwo (...) o ile chodzi o przysposobienie wojskowe dziewcząt - ratownictwo, opieka nad rannymi, obrona przeciwgazowa zbiorowa i indywidualna, służba sanitarna..." Organizacja roku szkolnego 1937/38
dyrektor Wójtowicz Kazimierz
ks. Cybulski Henryk religia
Patryn Wiktoria język polski, język niemiecki
Karpińska Irena język polski
Szymonowicz Kalikst język polski
Jelinek Sylwia język łaciński
Stanisz Tadeusz język łaciński, historia, geografia
Radkiewicz Roman język niemiecki
Bończoszek Irena język francuski
Wójtowicz Kazimierz historia, propedeutyka filozofii
Papiesz Janina historia, geografia
Domka Jan biologia, przyroda
Boba Kazimierz fizyka z chemią
Wierciak Janina fizyka z chemią
Kunz Henryk matematyka
Pawelec Józef matematyka
Podgórski przysposobienie wojskowe
kpt. Cywicki Jan przysposobienie wojskowe
Sicińska Janina gimnastyka, przysposobienie wojskowe dziewcząt
Suszycka Jadwiga gimnastyka
Ostrowski Aleksander gimnastyka
Szwarczyk Zofia zajęcia praktyczne, rysunek
Loebl Czesław muzyka, śpiew
sekretarz szkoły Prokopowicz Julian
lekarz szkolny Lickindorf Eugeniusz
woźny Domański Franciszek
woźny Mazurkiewicz Franciszek
Opiekę nad organizacjami i kółkami młodzieżowymi objęli:
Gmina Szkolna Jelinek Sylwia
Drużyna Harcerska Kunz Henryk, Papiesz Janina
Czyn Społeczny Stanisz Tadeusz
Koło teatralne Karpińska Irena
LOPP Pawelec Józef
Koło Krajoznawcze Papiesz Janina
Koło Sportowe Ostrowski Aleksander
chór i orkiestra Loebl Czesław
ponadto
biblioteka i czytelnia Szymonowicz Kalikst
świetlica Patryn Wiktoria, Bończoszek Irena
kramik szkolny Boba Kazimierz
ogród doświadczalny Domka Jan
internat dziewcząt Wierciak Janina, Sicińska Janina
internat chłopców Domka Jan
Na posiedzeniu Rady Pedagogicznej w dniu 30 listopada 1938 r. dyrektor Kazimierz Wojtowicz informuje: "...Intencją władz szkolnych jest aby oplg (obrona przeciwlotnicza i przeciwgazowa), którą dotychczas realizował LOPP przez swoich instruktorów przejęła całkowicie na swoje barki szkoła. W tym też celu wszyscy członkowie grona ukończyli odpowiedni kurs aby mieć należyte przygotowanie do tej pracy. Przygotowanie młodzieży do oplg ma się odbywać w ciągu całego roku przez każdego nauczyciela w ramach swojego przedmiotu jako integralna część lekcji. Gdyby w zakresie niektórych przedmiotów materiał oplg (...) nie dałby się w żaden sposób zmieścić w ramy przedmiotu natenczas nauczyciel ma prawo zażądać odpowiedniej ilości godzin dodatkowych na ten cel..."
Powołano więc w szkole obronę przeciwgazową, której komendantem zo-stał Aleksander Ostrowski, obronę przeciwpożarową z komendantem Henry-kiem Kunzem, drużynę odkażającą pod kierownictwem Kazimierza Boby oraz drużynę ratowniczo-sanitarnąpod kierownictwem Sylwii Jelinek.
Do przygotowania ubrań dla drużyny odkażającej zobowiązano Zofię Szwarczyk.
Komendantem oplg w szkole został Aleksander Ostrowski. Naukę przysposobienia wojskowego prowadzi kpt. Jan Cywicki. Szczególne zadania otrzymuje Hufiec Szkolny PW pod kierownictwem Kazimierza Boby (chłopcy) i Sylwii Jelinek (dziewczęta). W oficynie budynku szkoły, w dwu największych salach, przygotowywany jest schron przeciwgazowy a sutereny zostały "odcięte" od innych pomieszczeń uszczelnionych drzwiami.
W tej atmosferze odbywa się w Liceum ostania przed wybuchem wojny matura. Pisemny egzamin dojrzałości z języka polskiego odbył się 8 maja 1939 r.
Skład komisji egzaminacyjnej tworzyli: dyrektor Kazimierz Wojtowicz - przewodniczący
członkowie Komisji: Kalikst Szymonowicz, Jan Domka, Sylwia Jelinek, Wiktoria Patryn, Wiktoria Kutrzepa, Tadeusz Stanisz, Irena Bończoszek, Roman Radkiewicz.
Oto tematy pisemnego egzaminu dojrzałości z języka polskiego:
Wydział Humanistyczny
1) Zagadnienie wsi i dworu w "Placówce" B.Prusa i "Chłopach" Wł. Reymonta
2) Problem ekspiacji w "Panu Tadeuszu" A. Mickiewicza i w "Potopie" H. Sienkiewicza
3) Motyw konfliktu dwóch pokoleń w polskiej powieści ze szczególnym uwzględnieniem "Nad Niemnem", "Lalki" i "Przedwiośnia" Wydział Matematyczno-Fizyczny
1) Jakie elementy romantyzmu i pozytywizmu zasługują, według mnie, na włączenie do światopoglądu współczesnego Polaka?
2) Tragedia Antygony, Lilii Wenedy i Żony z "Nieboskiej komedii"
3) Zagadnienie stosunków warstw społecznych w "Nieboskiej komedii", "Lalce" i "Ludziach bezdomnych"
Na Wydziale Humanistycznym 16 abiturientów wybrało pierwszy temat, l abiturient drugi temat i 3 abiturientów trzeci temat. Na Wydziale Matematyczno-Fizycznym 13 abiturientów wybrało pierwszy temat a 2 abi-turientów temat trzeci.
9 maja 1939 r. odbył się pisemny egzamin dojrzałości z języka francuskiego i języka niemieckiego na Wydziale Humanistycznym i matematyki na Wydziale Matematyczno-Fizycznym.
Komisji egzaminacyjnej przewodniczył dyrektor Kazimierz Wójtowicz, a w jej składzie byli: Irena Bończoszek, Tadeusz Stanisz, Roman Radkiewicz, Kazimierz Boba i Henryk Kunz.
Egzaminy ustne odbyły się w dniach 15, 16, 17, 19 i 20 maja. Komisji egzaminacyjnej przewodniczył dyrektor Kazimierz Wójtowicz.
W składzie komisji byli:
Irena Bończoszek egzaminator z języka francuskiego
Roman Radkiewicz egzaminator z języka niemieckiego
Kalikst Szymonowicz egzaminator z języka polskiego
Sylwia Jelinek egzaminator z języka łacińskiego
Henryk Kunz egzaminator z matematyki
Kazimierz Boba egzaminator z fizyki i chemii
Kazimierz Wójtowicz egzaminator z historii
Świadectwa dojrzałości w dniu 16 maja 1939 r. otrzymali:
Wydział Humanistyczny
Anusiewicz Maria
Cichoszówna Alicja
Czarnecka Krystyna
Gorzelewski Tadeusz
Gruszecka Jadwiga
Kilianówna Ludmiła
Kusiakówna Zdzisława
Lisowska Krystyna ura
Mazurek Janina
Młynarski Franciszek
Polski Wincenty
Russakówna Zofia
Staroniówna Teodozja
Stasiuk Jan
Stefańczykówna Stanisława
Terlecki Władysław
Terlikowska Wanda
Wydział Matematyczno-Fizyczny
Borowicz Zdzisław
Cywińska Irena
Kryłowiczówna Czesława
Pasierbski Marian
Piętalówna Laura
Sieklucka Beata
Sitarz Gabriel
Stasiecka Alicja
Szewczykówna Regina
Szmaragd Mojżesz
Śmieciuszewski Edmund
Tajtelbaum Fajwel
Zalewski Walerian
Żelaz Jerzy
Świadectwa dojrzałości z oceną ogólną bardzo dobrą otrzymały na Wydziale Humanistycznym: Anusiewiczówna Maria i Staroniówna Teodozja, na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Tajtelbaum Fajwel.
Matura 1939. Wśród młodzierzy Kalikst Szymonowicz.
|
Gimnazjum i Liceum w latach wojny i okupacji 1939-1944
l września 1939 r. rozpoczął się kolejny rok szkolny. l września 1939 r. to jednak początek najokrutniejszej w naszych dziejach wojny.
Mimo bohaterskiego oporu Polaków wojska niemieckie szybko posuwały się w głąb kraju. Już w pierwszych dniach września spadły pierwsze niemieckie bomby na stację kolejową i most na Wieprzu w Krasnymstawie.
19 i 20 września wokół miasta i w samym mieście toczyła ciężki bój 39 Dywizja Piechoty gen. Bruno Olbrychta oraz Brygada Kawalerii płka A. Zakrzewskiego. Jednostki polskie nie zdołały jednak wyprzeć Niemców z miasta.
20 września 1939 r. Gimnazjum i Liceum w Krasnymstawie zostało przez Niemców zamknięte. Na dziedzińcu szkoły płonie stos książek wyrzuconych z biblioteki na rozkaz hitlerowców. Pod osłoną nocy nauczyciele z narażeniem życia ratują te, które nie do końca uległy spaleniu. Ktoś nieznany uratował dokumentację szkoły.
Zarządzenie niemieckich władz okupacyjnych z 31 października 1939 r. brzmiało: "...polskie szkoły fachowe winny podjąć ponownie swoją działalność. Nazwa gimnazjum lub liceum dla szkół fachowych jest zakazana (...) nauka ważnych z narodowego punktu widzenia przedmiotów jak geografia, historia, literatura jak również gimnastyka jest wykluczona..."
16 listopada 1939 r. władze okupacyjne wydały nakaz zamknięcia wszystkich szkół średnich. "...Ponieważ polski nauczyciel, a po części jeszcze bar-dziej polska nauczycielka są wybitnymi krzewicielami polskiego szowinizmu, z czym politycznie należy się bardzo liczyć więc nie będzie ich można pozostawić w służbie szkolnej..."
Na politykę okupanta nauczyciele zareagowali natychmiastowym organizowaniem tajnego nauczania. Nauczyciele krasnostawskiego gimnazjum roz-poczęli tajne nauczanie już w listopadzie 1939 r. Z narażeniem życia własnego i swoich rodzin uczyli młodzież na tajnych kompletach:
Bohuszewicz Piotr matematyki
Bąk Jan języka łacińskiego
Jelinek-Podkowina Sylwia języka łacińskiego
Kotusiewicz Bronisław biologii i geografii
Szymonowicz Kalikst języka polskiego
Tchórzewski Franciszek języka łacińskiego i języka francuskiego
Wierciak Janina matematyki
ks. Witkowski Stanisław religii
Wójtowicz Kazimierz historii
21 maja 1944 r. w majątku Stanisława Hempla w Nowinach odbył się egzamin w zakresie małej matury. Do egzaminu przystąpili uczniowie tajnych kompletów i elewi Szkoły Podchorążych (również konspiracyjnej).
"...Pamiętam dzień egzaminu. Tuż nad ranem przyjechała komisja egzaminacyjna, złożona z kilku osób. Wśród nich była jedna kobieta - pani profesor od matematyki. Jakie było wzruszenie, gdy komisja zetknęła się z absolwentami w różnym wieku od 16 do 38 lat. Po prostu wszyscy płakali, a najbardziej pani matematyczka..."- wspomina ppłk Jan Raczkowski pseudonim Giewont - instruktor Szkoły Podchorążych. A oto skład Państwowej Komisji Egzaminacyjnej:
przewodniczący- Kazimierz Wójtowicz, pseudonim Chmura- dyrektor Gimnazjum i Liceum w Krasnymstawie
członkowie:
Janina Wierciak pseudonim Janeczka
Bronisław Kotusiewicz pseudonim Kotwica
Franciszek Tchórzewski pseudonim Agrikola
ks. Stanisław Witkowski pseudonim Rózga Józef Nikodem Kłosowski pseudonim Lemiesz
Abiturienci zdawali pisemny egzamin z języka polskiego i matematyki oraz egzamin ustny z języka polskiego, historii, geografii, matematyki, fizyki, przyrody i chemii.
Małą maturę otrzymało 33 absolwentów.
Wspomina Franciszek Tchórzewski "...Egzamin odbył się w niedzielę w ciągu jednego dnia (...) Budująca była dla komisji powaga z jaką chłopcy odnosili się do egzaminu i głębokie przekonanie, że ten egzamin otwiera im drogę do awansu w służbie Ojczyźnie, (...) w walce, na którą byli w każdej chwili gotowi jak również i w przyszłości, bo ogarniała ich gorąca wiara w to, że z walki tej wyjdą na pewno (...) Wyjeżdżaliśmy stamtąd naprawdę zbudowani i pełni wiary oraz nadziei w przyszłość..."
Wspomina Janina Wierciak "Zawiadomiono mnie pewnego dnia, że mam wziąć udział w Komisji Egzaminacyjnej (...) Przysłano konie i z dyrektorem gimnazjum K. Wójtowiczem przyjechaliśmy do Nowin (...) Gdy wracaliśmy z dyrektorem Wójtowiczem i którymś z kolegów, zatrzymał nas jadący z Krasnegostawu na rowerze młody
Lista absolwentów Szkoły Podchorążych Piechoty BCh.
|
chłopiec i ostrzegł przed jazdą przez Rońsko, gdyż Niemcy rozpoczęli pacyfikację Rońska i powrót jest nie-bezpieczny (...) \vrocłam piechotą przez Krakowskie Przedmieście (...) Rońsko paliło się..."
A ów młody chłopiec o nazwisku Tymicki wypełnił swoje zadanie bojowe.
To tylko jeden przykład bohaterstwa naszych nauczycieli. Obawa przed represjami zmuszała do niszczenia dokumentów.
Wiemy jednak, że na terenie powiatu krasnostawskiego funkcjowało w 1944 r. 36 gimnazjalnych kompletów tajnego nauczania z 224 uczniami.
Wiemy także, że Państwowe Gimnazjum i Liceum w Krasnymstawie zapisało swóją tragiczną kartę historii.
Jan Bąk aresztowany i zamordowany w 1944 r. przez gestapo w Lublinie.
Piotr Bohuszewicz, aresztowany przez gestapo, zaginął. Pierwszą ofiarą wojny był uczeń Zdzisław Pawłowski. Zginął w czasie bombardowania mostu na Wieprzu w Krasnymstawie we wrześniu 1939 r.
Zdzisław Pawłowski - pierwsza ofiara wojny w Krasnymstawie. |
Antoni Zadrąg, w 1939 r. student 3-roku prawa Uniwersytetu Warszawskiego, po wybuchu wojny zmobilizowany i przydzielony do Sztabu Pułku Akademickiego, w którym obsłu-giwał radiostację. Po upadku Warszawy wrócił do Krasnegostawu i włączył się do konspiracji w ZWZ. Jednocześnie był współorganizatorem organizacji młodzieżowej Obóz Postępu Polski "Ziarno". Używał pseudonimu Rybak. Bardzo czynny szybko zwrócił uwagę konfi-dentów. Aresztowany w lutym 1942 r. zginął zamordowany przez szefa gestapo w Izbicy podczas próby zorganizowania ucieczki. Miał 28 lat.
Franciszek Krzysztoń - w szkole prymus, wspaniały kolega i sportowiec, szanowany i ceniony przez kolegów, absolwent Zawodowej
Szkoły Podchorążych. W czasie okupacji dowódca Rejonu II AK pseudonim Śmiały. Zastrzelony w Rudniku przez komendanta posterunku w czasie przewożenia broni.
Wacław Bucht - szkolny poeta, w czasie wojny oficer zawodowy Brygady Strzelców Podhalańskich, zamordowany w Katyniu.
Marian Pudełko - student Wydziału Prawa KUL - w czasie okupacji członek grupy operacyjnej NSZ likwidującej konfidentów i kolaborantów. Wiosną 1944 r. zastrzelony przez Niemców nad Kawenką. Miał 30 lat.
Stanisław Galewski, Piotr Terebus, Stanisław Goździk z rozkazu szefa gestapo rozszarpani przez psy.
Kazimierz Orłowski - w czasie okupacji lekarz weterynarii - zamordowany w Katyniu.
Jan Mazur - członek-założyciel "Ziarna" - zamordowany wiosną 1943 r. w Izbicy przez gestapo.
:
Męczeńską śmiercią zginęli:
|
|
Anusiewicz Mieczysław |
Orłowski Kazimierz Olszewski Franciszek Paradowski Jan Przybyszewski Zbigniew Prokopowicz Stanisław Perelmuter Albert Piłat Stanisław Piłat Ignacy Prędki Józef Polski Wincenty Racinowski Tadeusz Rogowski Wojciech Sadlak Paweł Zyntal Borizch Steindl Jan Lickindorf Lucjanbr> Łaszcz Feliks Martynowski Stefan Strzałkowski Mieczysław Smyk Antoni Terebus Piotr Zadrąg Antoni |
Polegli śmiercią bohatera: |
Polegli na polu chwały:
|
Cześć ich pamięci
Jan Domka, Tadeusz Stanisz, Kalikst Szymonowicz przeszli piekło obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Straszliwe lata przeżyli także w Oświęcimiu Zofia Smyk i Tadeusz Tomarski.
powrót
Odbudowa i rozwój szkoły w latach 1944-1964
Po 5 latach straszliwej wojny i okrutnej okupacji w lipcu 1944 r. Krasnystaw jest wolny.
"...Nie zwlekając zwołał dyrektor Kazimierz Wojtowicz członków Grona Nauczycielskiego przebywających w mieście lub jego pobliżu, l sierpnia 1944 r. przybyli: Ostrowski Aleksander, Podkowina Sylwia, Szwarczykowa Zofia, Tchórzewski Franciszek, Wierciak Janina i ks. Witkowski Stanisław - razem siedem osób. Omówiono prace przedwstępne zmierzające do organizacji roku szkolnego 1944/45 oraz sposoby doprowadzenia budynków szkolnych do stanu używalności (...)
Pozostały budynki doszczętnie zniszczone, sale bez krzeseł i stołów, rozgrabione pomoce naukowe z gabinetów i pracowni, zniszczona biblioteka. Budynki stały puste, zarzucone gruzem i szkłem z rozbitych szyb, kilka sufitów leżało na podłogach a front gmachu uszkodzony był pociskiem armatnim (...) Nie było ludzi do pracy, nie było funduszów, czasu było mało ale była dobra wola i zapał do pracy u wszystkich zebranych. Zapadła uchwała: przystąpić natychmiast do prac remontowych, ogłosić zapisy i egzaminy wstępne..." - wspomina Zofia Szwarczyk-Vogelgesang - uczestnik tamtych wydarzeń. Na apel szkoły natychmiast odpowiedzieli rodzice, którzy opodat-kowali się jednorazową kwotą 100 zł na pokrycie wydatków związanych z remontem szkoły oraz zdecydowali, że każdy uczeń przyniesie dla siebie krzesło lub stolik. Wybrano Zarząd Komitetu Rodzicielskiego. Zasługą rodziców było to, że najkonieczniejsze prace remontowe przeprowadzono bardzo szybko, tak że główny gmach został oddany do użytku l września.
Równocześnie skompletowano skład grona pedagogicznego oraz przeprowadzono egzaminy wstępne. Przyjęto do szkoły 546 uczniów.
"...gdy nadszedł dzień l września ruszyło Gimnazjum i Liceum po raz pierwszy po 5-letniej przerwie do Kościoła parafialnego ze sztandarem na czele na uroczyste nabożeństwo..."
Organizacja roku szkolnego 1944/45 Gimnazjum i Liceum im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie:
klasy pierwsze gimnazjalne 7 321 uczniów
klasy drugie gimnazjalne 4 142 uczniów
klasa trzecia gimnazjalna l 38 uczniów
klasa czwarta gimnazjalna l 25 uczniów
klasa pierwsza licealna humanistyczna l 10 uczniów
klasa pierwsza licealna matematyczno-fizyczna l 10 uczniów
Razem w 15 oddziałach 546 uczniów.
Kadra pedagogiczna
Kazimierz Wójtowicz - dyrektor
religia ks. Witkowski Stanisław
język polski Klaczyński Jan - wych. kl. Ib
język polski Kłosowski Józef Nikodem
język polski Żochowska Stanisława
język francuski Krzewuska Stanisława
język francuski Kulisowa Zofia
język francuski Siepieta Wiktor - wych. kl. Ig
język łaciński Lepik Wilhelmina - wych. kl. Ia
język łaciński Podkowina Sylwia
język łaciński Tchórzewski Franciszek - wych. kl. Ie
język niemiecki Cybiński Jan
język niemiecki Szuszkiewicz Edmund
język niemiecki Szulc Marian
historia Papiesz Janina - wych. kl. IV
przyroda Doliński Wojciech
przyroda Mazurek Kazimierz - wych. kl. IIb
geografia Orłowski Stefan - wych. kl. Ic
geografia Podgórski Franciszek
matematyka Laskowski Stanisław - wych. kl. Id
matematyka Masłowski Ludwik
matematyka Wierciak Janina
fizyka Wierciak Janina - wych. kl. I LM
fizyka Masłowski Ludwik
fizyka Obrocka Jadwiga - wych. kl. IIa
chemia Obrocka Jadwiga
rysunek Szwarczyk-Yogelgesang Zofia - wych. kl. If
rysunek Tokarzewski Zygmunt - wych. kl. Ih
zajęcia praktyczne Szwarczyk-Vogelgesang Zofia
zajęcia praktyczne Tokarzewski Zygmunt
muzyka Grzebkowa Melania
śpiew Cybiński Jan
gimnastyka Ostrowski Aleksander
gimnastyka Sicińska Janina - wych. kl. IId
lekarz szkolny Lickindorf Eugeniusz
lekarz szkolny Michalska Jadwiga
Pracownicy administracji i obsługi sekretarz szkoły Jawor Janina
sekretarz szkoły Olejniczakowska Janina
woźny Domański Franciszek
woźny Mazurkiewicz Franciszek
woźny Rejek Józef
woźny Sulikowski Bronisław
Pierwszy rok pracy szkoły był bardzo trudny. "...Wśród ciężkich warunków, jakie zastało Grono i młodzież (...) miała się odbywać normalna nauka. Nie było podręczników, nie było pomocy naukowych, nie było wygód ale młodzież spragniona była nauki. I właśnie ci "pod wąsem", często w bluzach wojskowych chłonęli wiedzę najchciwiej (...) Nie widziało się wówczas wśród młodzieży marnotrawienia czasu lub uchylania się od pracy (...) Nie słychać było w szkole radosnego młodzieńczego gwaru. Młodzież dojrzała przed-wcześnie w nieszczęściach wojny. Jeszcze ojcowie i bracia nie powrócili z obozów, robót przymusowych lub wojny - albo wcale powrócić nie mieli. Młodzieży poczuła ciężar życia i nieszczęścia..."
Szkoła boryka się z wieloma trudnościami. Trzeba uczynić wszystko, aby pomóc uczniom znajdującym się w bardzo trudnej sytuacji materialnej. Koło Rodziców ze swoich skromnych funduszy subsydiuje 10 stypendiów po 200 zł, Polski Czerwony Krzyż wspomaga szkołę 5 stypendiami, miasto użycza na stypendia 8.000 zł. Otrzymują je przede wszystkim sieroty po poległych i pomordowanych.
Pod opieką Zofii Vogelgesang wznawia działalność Szkolne Koło Czerwonego Krzyża, które kilkakrotnie przeprowadza zbiórkę funduszy na pomoc dla najbardziej potrzebujących uczniów, dzieli dary - głównie tran - otrzy-mane od Amerykańskiego Czerwonego Krzyża.
Drużyny harcerskie dziewcząt i chłopców pod opieką Janiny Papiesz i Kazimierza Mazurka zbierają odzież zimową dla uboższych kolegów.
Koło Rodziców rozpoczyna niezbędne dożywianie, z którego korzysta 157 uczniów, z tego 107 bezpłatnie.
Niezastąpiony i niezmordowany dr Eugeniusz Lickindorf wspomagany przez dr Jadwigę Michalska i lek. stomatologa Nikolską czyni wszystko, aby uchronić zdrowie uczniów przez zagrażającymi im w tamtych trudnych czasach chorobami - gruźlicą, świerzbem, chorobami wenerycznymi.
Wspomaga lekarzy Koło Rodziców wydzielając fundusze na zakup najbardziej niezbędnych leków i opłacenie higienistki.
Wspomaga lekarzy również Aleksander Ostrowski, który z pomocą Janiny Sicińskiej reaaktywuje Koło Sportowe w szkole i baczy, aby rozwijała się u dziewcząt i chłopców sprawność i tężyzna fizyczna. Rada Pedagogiczna powołuje komisję w składzie:
Aleksander Ostrowski, Zofia Kawęcka, Zofia Vogelgesang i ks. Henryk Cybulski, której zadaniem jest kontrolowanie przydatności stancji i wysokości opłat za nie. Komisję w jej pracach wspomagają rodzice, którzy najlepiej znają środowisko.
Ale głównym zadaniem szkoły jest praca dydaktyczno-wychowawcza. Nie bacząc więc na trudne warunki nauczyciele prowadzą lekcje, przeprowadzają egzaminy.
Do szkoły zapisało się wiele osób w wieku pozaszkolnym, zaistniała więc potrzeba zorganizowania Gimnazjum dla Dorosłych, w którym nauka z konieczności odbywa się w skróconym czasie - program jednego roku reali-zowano w ciągu pól roku. Uwzględniono też naukę w konspiracji. Dlatego też pierwszy po zakończeniu wojny egzamin dojrzałości odbył się już 23 listopada 1944 r.
Do egzaminu dojrzałości przystąpiło 25 abiturientów-eksternistów, uczestników tajnych kompletów oraz tych, którym wojna przeszkodziła w ukończeniu szkoły.
Egzamin dojrzałości przeprowadziła Komisja w składzie: przewodniczący - dyrektor Kazimierz Wójtowicz członkowie:
Józef Nikodem Kłosowski - egzaminator z języka polskiego
Wiktor Siepieta - egzaminator z języka francuskiego
Edmund Szuszkiewicz - egzaminator z języka niemieckiego
Sylwia Jelinek-Podkowina - egzaminator z języka łacińskiego
Franciszek Podgórski - egzaminator z historii
Janina Wierciak - egzaminator z matematyki
Jadwiga Obrocka - egzaminator z fizyki
ks. Stanisław Witkowski - egzaminator z religii
Świadectwa dojrzałości otrzymali:
Beuth Jerzy
Galewski Tadeusz
Burda Antoni
Gilewski Kazimierz
Chmurzyński Adolf
Gniewek Czesław
Grzeszczak Zdzisława
Niezabitowska Helena
Karlińska Zofia
Ochalski Kazimierz
Kilian Czesław
Oiński Mieczysław
Kłopotowski Bartłomiej
Padwicki Zdzisław
Kondradzki Zbigniew
Piróg Albin
Kossowski Zygmunt
Sadowski Wacław
Kucharski Bogdan
Stryła Bronisława
Kusiatyński Kazimierz
Wolas Bogusław
Leńczyński Zbigniew
Żmurek Bogdan
Drugi egzamin dojrzałości dla dorosłych odbył się 14 lutego 1945 r.
Egzamin przeprowadziła komisja w składzie:
przewodniczący - dyrektor Kazimierz Wójtowicz
członkowie:
Józef Nikodem Kłosowski - egzaminator z języka polskiego
Wilhelmina Lepik - egzaminator z języka łacińskiego
Wiktor Siepieta - egzaminator z języka francuskiego
Edmund Szuszkiewicz - egzaminator z języka niemieckiego
Kazimierz Mazurek - egzaminator z przyrody i geografii
Janina Wierciak - egzaminator z matematyki
Jadwiga Obrocka - egzaminator z fizyki
W tym samym dniu odbył się również egzamin dojrzałości dla abiturientów Gimnazjum.
Egzamin przeprowadziła komisja w składzie:
przewodniczący - dyrektor Kazimierz Wójtowicz
członkowie:
Jan Klaczyński - egzaminator z języka polskiego
Wilhelmina Lepik - egzaminator z języka łacińskiego
Marian Szulc - egzaminator z języka francuskiego
Edmund Szuszkiewicz - egzaminator z języka niemieckiego
Franciszek Podgórski - egzaminator z historii
Kazimierz Mazurek - egzaminator z biologii
Zygmunt Ossowski - egzaminator z geografii
Stanisław Laskowski - egzaminator z matematyki
Wiktor Siepieta - egzaminator z fizyki i chemii
Świadectwa dojrzałości otrzymali:
Bieńkowski Ludomir
Trześniewska Anna
Bojarski Jan
Wróblewska Irena
Biernacka Helena
Zbyszewska Maria
Brzozowska Janina
Bobel Stanisława
Chomicka Halina
Czyżewska Zenobia
Dumowa Halina
Fejdasz Aldona
Karst Bronisława
Gęgalski Bolesław
Lipczyńska Anna
Jarocka Czesława
Lazowska Maria
Kudzia Anna
Mazurek Eugenia
Międzybłocka Irena
Osmólska Irena
Smolak Mieczysław
Pudełko Zofia
Stołecka Zofia
Rutkowska Julia
Szwarczewski Marian
Sadlak Maria
Tatkowski Zdzisław
Stawska Irena
Tobolska Teresa
Sędłak Halina
Wróblewska Irena
Szczotka Danuta
Egzamin dojrzałości jest zawsze wielkim wydarzeniem w szkole szczególnie, gdy jest to pierwszy egzamin po tak długiej przerwie.
Ale są też i codzienne obowiązki. Prowadząc zajęcia dydaktyczne nauczyciele wspomagają się nawzajem. Tworzą pierwsze komisje przedmiotowe
poloniści, historycy, przyrodnicy, matematycy i łacinnicy i wymieniają doświadczenia. Prowadzą lekcje koleżeńskie i dzielą się uwagami.
Kalikst Szymonowicz wznawia działalność teatru szkolnego. Aktorów-amatorów wyłaniają konkursy recytatorskie. Rozpoczynaj ą się przygotowania do wystawienia "Warszawianki" St. Wyspiańskiego.
Rozwija działalność biblioteka kierowana przez Annę Rakowską. Z pomocą młodzieży p. Rakowską zakupuje książki od osób prywatnych, prowadzi zbiórkę książek wśród młodzieży szkolnej i mieszkańców miasta. Staraniem Koła Rodziców biblioteka otrzymała też kilkaset książek z biblioteki Macierzy Szkolnej.
Wznawia również działalność kramik szkolny, którego pracę kontroluje Zofia Kawęcka. Pierwszy dochód uzyskano ze sprzedaży zeszytów.
Będąc sami w trudnej sytuacji materialnej, nauczyciele opodatkowują się na rzecz odbudowy Warszawy, wykupują subskrypcję pożyczki państwowej a 500-1.000 zł.
Ten trudny rok kończy trzeci już egzamin dojrzałości. Odbył się 30 lipca 1945 r. a egzamin przeprowadziła komisja w składzie:
przewodniczący - dyrektor Kazimierz Wójtowicz
członkowie:
Jan Klaczyński - egzaminator z języka polskiego
Wilhelmina Lepik - egzaminator z języka łacińskiego
Marian Szulc - egzaminator z języka francuskiego
Edmund Szuszkiewicz - egzaminator z języka niemieckiego
Franciszek Podgórski - egzaminator z historii
Kazimierz Mazurek - egzaminator z biologii
Zygmunt Ossowski - egzaminator z geografii
Stanisław Laskowski - egzaminator z matematyki
Wiktor Siepieta - egzaminator z fizyki i chemii
Świadectwa dojrzałości otrzymali:
Bogusz Edward
Kiszka Jan
Borkowska Teresa
Kruk Maria
Ciechański Franciszek
Kotusiewicz Krystyna
Daszczyszak Halina
Laskowski Franciszek
Dąbski Henryk
Lekston Lucyna
Giżak Stanisław
Lewandowska Maria
Jabłońska Aniela
Łaszczak Wanda
Junak Stefania
Majewska Zofia
Mielnicka Hanna
Maciejewska Zofia
Michalak Stanisław
Michalska Anna
Opielak Ryszard
Ostrowska Ludmiła
Pichowicz M.
Piotrowicz Maria
Rzepko Helena
Sawicka Genowefa
Sarnicka Danuta
Szydłowska Maria
Tchórzewska Czesława
Wilczyńska Barbara
Winiarczyk Janina
Zawada Tadeusz
Zarwilińska Danuta
Zięblewski Jerzy
Żebrowski Józef
Nowy rok szkolny 1945/46 szkoła rozpoczyna pod kierownictwem dyrektor Sylwii Podkowiny.
Długoletni nauczyciel a potem dyrektor szkoły Kazimierz Wójtowicz, żegnany z serdecznym żalem przez nauczycieli i uczniów, odchodzi na emeryturę.
Zasady organizacyjne systemu oświaty w pierwszym powojennym okresie regulowały "Wytyczne organizacji publicznych szkół powszechnych" z 12 lis-topada 1944 r. Zmierzały one do stopniowego przekształcenia 4-letniego gimnazjum i 2-letniego liceum w 4-letnie liceum ogólnokształcące.
Rozporządzeniem z 24 listopada 1944 r. resort oświaty wprowadził bezpłatną naukę w szkołach państwowych wszystkich typów: podstawowych, średnich ogólnokształcących i zawodowych oraz zakładach kształcenia nauczycieli.
Podstawowym celem tych decyzji było udostępnienie szkoły młodzieży robotniczej i chłopskiej oraz wychowanie młodzieży w duchu ideałów humanistycznych - poszanowania człowieka, umiłowania sprawiedliwości i wolności oraz kultu pracy.
Zmiany w ustroju szkolnictwa szły w kierunku przystosowania go do nowych założeń prawno - ustrojowych państwa, czemu służyć miały też nowe treści nauczania i wychowania. Wprowadzone nowe programy nauczania i wychowania rozpoczynały niesłychanie trudny okres ideologizacji polskiego systemu oświatowego.
W swoim inauguracyjnym wystąpieniu dyrektor Sylwia Podkowina stwierdza "...Szkoła jest instytucją nauczającą ale i wychowującą, musi zatem uformować świadomego swych praw ale i obowiązków obywatela, pełnego zapału do pracy twórczej, miłującego prawdę i sprawiedliwość. Atmosfera wojny rozsiała zło i zbyt wcześnie dała młodzieży poczucie wolności osobistej. Walka konspiracyjna, jakkolwiek szlachetna pod względem celu, zrodziła kult siły, uznania dla sprytu, zły stosunek do pracy (sabotaż), której nie uznaje młodzież za obowiązek społeczny. Wiele pozostawia również do życzenia życie obyczajowe. I właśnie zadaniem szkoły jest zastosować odpowiednie środki dla wychowania nowego człowieka..."
Rada Pedagogiczna uznała, iż należy położyć zdecydowany nacisk na pracę wychowawczą, wojna bowiem poczyniła straszliwe spustoszenia w umy-słach i sercach młodzieży. Należy dbać szczególnie o poziom moralny i etyczny młodzieży oraz jej przygotowanie do życia państwowego, o kształ-towanie woli i charakteru, poczucia godności osobistej, odpowiedzialności za czyny, zdrowej ambicji, optymizmu, zapału do pracy oraz zaangażowania w pracy organizacji młodzieżowych.
W dziedzinie wychowania moralno-społecznego należało kształtować w młodzieży poczucie patriotyzmu, sprawiedliwości i tolerancji oraz dążyć do "wyplenienia szowinizmu, rasizmu i antysemityzmu".
"...Trzeba było nasilić mocno pracę nad uświadomieniem politycznym i społecznym. A praca była tym trudniejsza, że biły w młodzież różne fale poglądów i opinii i mógł zwyciężyć w tych wypadkach jedynie autorytet wychowawcy..." Zadaniem wychowawców było też kształtowanie u młodzieży obowiązkowości, karności, wytrwałości, punktualności, poszanowania cudzej i własnej pracy a zwalczanie egoizmu, kłamstwa i złych nałogów. Jednym z podsta-wowych zadań stało się ukształtowanie u młodzieży poczucia dumy z przyna-leżności do narodu i państwa i jego dorobku cywilizacyjnego.
Dlatego tak ważną rolę odgrywają komisje przedmiotowe, w ramach których nauczyciele doskonalą swoje umiejętności, wymieniają doświadczenia. Wznawiają pracę kółka naukowe uczniów:
matematyczne prowadzone przez Janinę Wierciak
chemiczne prowadzone przez Dorotę Farenholc
historyczne prowadzone przez Franciszka Podgórskiego
polonistyczne prowadzone przez Zofię Vogelgesang
Nieco później powstają kółka geograficzne i biologiczne - obydwa prowadzone przez Franciszka Karolczyka. Opiekę nad biblioteką przejmuje Franciszek Tchórzewski. Pod jego kierunkiem młodzieżowy zespół biblioteczny uporządkował księgozbiory i katalogi, wprowadził ewidencję czytelnictwa w klasach. Jako, że z roku na rok wzrasta liczba książek:
w roku szkol-nym 1946/47 - 2.083 tomy,
w roku szkolnym 1950/51 - 3.371,
w roku szkolnym 1959/60- 6.297,
biblioteka otrzymuje w 1959 r. nowe pomiesz-czenie - dużą salę, w której można ustawić regały i zorganizować czytelnię, w której młodzież korzysta z encyklopedii, słowników i leksykonów.
Funkcjonuje świetlica szkolna. Tu, pod bacznym okiem Janiny Wierciak można odrabiać lekcje, pograć w warcaby i szachy oraz przeczytać prasę. A ma młodzież do dyspozycji duży wybór czasopism: "Życie Lubelskie". "Przekrój", "Kuźnica", "Wiedza i Życie", "Polska Zbrojna", "Polska Skrzy-dlata", "Żeglarz", "Żołnierz Polski", "Dziennik Ludowy", "Rzeczpospolita", "Robotnik", "Wolność", "Razem" i "Sport".
W 1948 r. powstaje, kierowany przez Janinę Papiesz, Zespół Młodzieżowy, którego zadaniem jest czuwanie nad postępami w nauce, organizowanie kompletów samopomocy koleżeńskiej i współzawodnictwa klas w nauce oraz nadzór nad frekwencją uczniów i ich zachowaniem się w szkole i poza szkołą.
Pracę Zespołu Młodzieżowego przejmie wkrótce, reaktywowany w roku szkolnym 1946/47 pod opieką Franciszka Tchórzewskiego, Samorząd Uczniowski. Wzorem lat 30-tych Samorząd Uczniowski koordynuje pracę wszyst-kich organizacji: ZHP, PCK, SFOS, Spółdzielni Uczniowskiej i Koła Sporto-wego.
Podstawowym zadaniem Samorządu Uczniowskiego stało się "zaprawianie do życia obywatelskiego" i stopniowe, ale systematyczne podnoszenie poziomu nauczania w szkole. Samorząd przejmuje na siebie stałą kontrolę wyników nauczania w klasach oraz samopomoc koleżeńską.
We współpracy z innymi organizacjami Samorząd Uczniowski organizuje imprezy szkolne, m.in. Święto Pracy, Święto Ludowe, Święto Lasu, Dni Oświaty, Książki i Prasy, dekoruje szkołę, porządkuje pomieszczenia szkolne i otoczenie szkoły, dogląda kwiaty, pomaga Kołu Rodziców w organizowaniu dożywiania uczniów oraz zbiera fundusze na Daninę Narodową, Fundusz Grunwaldzki i dla ofiar powodzi.
W latach 50-tych pod prężnym kierownictwem opiekunów: Stanisława Kosmowskiego a potem Feliksy Kociuby oraz kolejnych przewodniczących Marii Gołąbek, Lucyny Pawłowskiej, Urszuli Ciechan, Franciszka Miciuły, Jacka Wypycha i Grażyny Miszczak Samorząd Uczniowski staje się wiodącą organizacją w szkole - kontroluje wyniki nauczania, frekwencję i czytelnictwo uczniów, organizuje współzawodnictwo klas w nauce, tworzy pogotowie techniczne, którego zadaniem jest naprawa sprzętu szkolnego, udziela zapomóg uboższym kolegom z własnych funduszy, organizuje międzyklasowe konkursy czystości i estetyki.
Kontynuuje i rozwija swoją działalność Koło Młodzieżowe PCK kierowane przez Zofię Vogelgesang. Koło dba o porządek w szkole i estetykę po-mieszczeń szkolnych, organizuje konkursy zdrowia, przygotowuje dla mło-dzieży paczki ze słodyczami, organizuje imprezy dochodowe, z których fundusz jest przeznaczany na potrzeby uboższych kolegów.
Dużym osiągnięciem koła PCK w roku szkolnym 1947/48 było przygotowanie ruchomego eksponatu pn. Dożynki z przeznaczeniem na światową wystawę w Australii. Po zamknięciu wystawy eksponat został umieszczony w Muzeum Czerwonego Krzyża w Genewie.
W 1947 r. Koło PCK ponosi ogromną i niepowetowaną stratą, zmarł wielki przyjaciel młodzieży dr Eugeniusz Lickindorf.
Postać doktora przewija się przez karty historii szkoły od pierwszego dnia jej istnienia. W ciągu 30-tu lat wielką, z głębi serca płynącą, troskliwą opieką otaczał młodzież szkolną. To dzięki Niemu, mimo epidemii tyfusu, gruźlicy i innych chorób uczniowie cieszyli się dobrym zdrowiem.
28 maja 1947 r. Rada Pedagogiczna uczciła pamięć dra Egeniusz Lickindorfa "długoletniego lekarza szkolnego, serdecznego opiekuna wysiedlonych i biedoty, zasłużonego dla miasta obywatela".
Na pogrzebie doktora nic zabrakło nikogo.
W roku następnym koło PCK ponownie uczestniczy w wystawie światowej Międzynarodowego Czerwonego Krzyża, tym razem w Irlandii. Na wystawę wysłano lalkę w stroju ludowym oraz 3 albumy krajoznawcze. W roku szkol-nym 1951 52 Szkolne Koło PCK zostało nagrodzone pięknym albumowym wydaniem "Pana Tadeusza" z ilustracjami.
Pod opieką Zofii Vogelgesang pracuje również Szkolne Koło Odbudowy Warszawy, którego podstawowym zadaniem jest zbiórka funduszy na odbudowę stolicy. SKOW we współpracy z Samorządem Uczniowskim organizuje dochodowe imprezy dla młodzieży, zbiera makulaturę, maluje kartki świąteczne, wyrabia kotyliony, organizuje konkursy o Warszawie m.in. "Historia Warszawy". "Znajomość zabytków Warszawy" i inne.
Za swoją ofiarną pracę SKOW otrzymało wiele nagród a w roku szkolnym 1955/56 aż dwukrotnie. Pierwszą nagrodę stanowił album o Warszawie i 200 zł. druga - 300 zł i proporczyk przechodni.
W tym samym roku członkinie koła: Janina Humin. Halina Wołoch, Jadwiga Wójcik i Irena Kociuba wraz z opiekunką uczestniczyły w zjeździe przodujących kół.
Pod opieką Zofii Kawęckiej rozwija działalność Spółdzielnia Uczniowska "Przyszłość" - dawny Kramik szkolny. Rosnące dochody - 39.368 zł w roku szkolnym 1948/49 - pozwalają na zakup wyposażenia świetlicy szkolnej, książek do biblioteki i pomocy naukowych do pracowni fizyki.
Koło Sportowe w roku szkolnym 1947/48 ma do dyspozycji l piłkę do koszykówki oraz 10 kompletów ubrań sportowych (koszulki i spodenki) ale prężnie się rozwija. Prowadzący je Aleksander Ostrowski tworzy sekcje: lekkoatletyczną, piłki nożnej, pływacką, narciarską i gier sportowych.
Rozpoczynają się rozgrywki międzyklasowe i międzyszkolne.
Wznawiają działalność kolejne organizacje młodzieżowe: Liga Morska, którą opiekuje się Julian Prokopowicz, Liga Lotnicza pod opieką Antoniego Slubli, której wielką atrakcją, jak przed laty, jest modelarstwo. Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza kierowane przez Janinę Wierciak, które otoczyło opieką mogiły żołnierskie. Wznawia działalność Koło Krajoznawcze, które prowadzi K. Mazurek. Młodzież wyrusza na pierwsze wycieczki. Na początek piesze na Roztocze a potem do Zamościa i Lublina, do Krakowa. Wieliczki i Zakopanego, do Jeleniej Góry i na Targi Poznańskie.
A potem jeszcze wspaniałe wakacyjne obozy wędrowne w góry - głównie w Sudety pod opieką Franciszka Karolczyka.
Organizacja roku szkolnego 1948/49
dyrektor - Bronisław Krzysik
religia ks. Cybulski Henryk
język polski Gleń Zofia
język polski Lipska Zofia
język polski Pomarański Stanisław - wych. kl. IXa
język rosyjski Godecki Antoni
język francuski Holak Stanisław - wych. kl. IXb
język niemiecki Vogelgesang Zofia - wych. kl. IXc
język łaciński Tchórzewski Franciszek - wych. kl. Xh
język łaciński Stubla Antoni - wych. kl. IXd
historia Papiesz Janina - wych. kl. IXe
historia Podgórski Franciszek - wy ch. kl. IXf
wiedza o Polsce i świecie współczesnym Pomorski Stanisław
geografia Papiesz Janina
geografia Podgórski Franciszek
biologia Błaszczak Michał - wych. kl. VIIa
biologia Mazurek Kazimierz - wych. kl. Xm
matematyka Farenholc Dorota - wych. kl. VIIIb
fizyka Stubla Antoni
fizyka Kawęcka Zofia - wych. kl. IXg
fizyka Wierciak Janina - wych. kl. XIm
chemia Krzysik Bronisław
rysunki Vogelgesang Zofia
zajęcia praktyczne Vogelgesang Zofia
wychowanie fizyczne Chadała Leokadia
wychowanie fizyczne Ostrowski Aleksander
wychowanie fizyczne Prokopowicz Julian
Razem 12 oddziałów z 545 uczniami.
Opiekunowie kółek przedmiotowych:
Koło Krajoznawcze Janina Papiesz
Koło Sportowe Aleksander Ostrowski
chór, orkiestra Józef Madej
Opiekunowie organizacji młodzieżowych:
Samorząd Uczniowski Franciszek Tchórzewski
Zespół Młodzieżowy Janina Papiesz
Związek Młodzieży Polskiej Michał Błaszczak
Szkolne Koło PCK Zofia Vogelgesang
Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza Janina Wierciak
Liga Morska Julian Prokopowicz
Liga Lotnicza Antoni Stubla
Spółdzielnia Uczniowska Dorota Farenholc
Szkolne Koło Odbudowy Warszawy Zofia Vogelgesang
TPPR Zofia Kawęcka
Służba Polsce Julian Prokopowicz
W 1948 r. powstaje w szkole Związek Młodzieży Polskiej. Skupia 248 członków, a pierwszym opiekunem organizacji jest Michał Błaszczak, pierwszym przewodniczącym Szymon Kułagowski. Zadaniem ZMP jest wychowanie społeczno-polityczne młodzieży oraz czuwanie nad rozwojem życia ideologicznego w szkole. Zorganizowana przez ZMP Ochotnicza Brygada Pracy pracuje w terenie- głównie w okolicznych wsiach pomagając przy żniwach i wykopkach.
W pracy ideowo-wychowawczej ZMP dominowały zagadnienia światopoglądu i moralności socjalistycznej, przyjaźni polsko-radzieckiej, tradycji polskiego i międzynarodowego ruchu robotniczego, internacjonalizmu, przebudowy rolnictwa i gospodarki planowej. Święto l-majowe, rocznica rewolucji październikowej, tradycje LWP i bitwa pod Lenino zdominować miały działalność wychowawczo-organizacyjna uroczystości szkolnych.
Mądra praca wychowawcza nauczycieli, oddanych w pełni młodzieży, nie pozwoliła jednak na grożące wynaturzenia, na dominację małostkowości, głupoty i nieodpowiedzialnych poczynań w działalności ZMP.
W roku szkolnym 1951/52 ZMP, dotychczas samodzielny, rozpoczyna współpracę z nauczycielami. Prowadząc nadal działalność polityczną, włącza się w proces dydaktyczny. 3-5 osobowe zespoły samopomocy koleżeńskiej udzielają pomocy w nauce słabszym uczniom. W roku szkolnym 1955/56 ZMP, którego przewodniczącą jest wówczas Halina Sokół, liczy 288 człon-ków. Organizacja bierze na siebie większą odpowiedzialność za wyniki pracy w szkole - kontynuuje samopomoc koleżeńską, wspiera Samorząd Uczniow-ski w organizowaniu współzawodnictwa klas w nauce, organizuje pomoc w przygotowaniu uczniów do matury oraz na egzaminy wstępne na wyższe uczelnie. Wspólnie ze Szkolnym Kołem TPPR, kierowanym kolejno przez Zofię Kawęcka. Helenę Sulewską i Feliksę Kociubę, ZMP przygotowuje uroczystości szkolne poświęcone stosunkom polsko radzieckim, rewolucji październikowe), udziałowi Wojska Polskiego w zwycięstwie nad faszyzmem.
Z ZMP współpracuje Służba Polsce, której opiekunem jest Julian Prokop-wicz. Członkowie tej organizacji jeden dzień w miesiącu przeznaczają na prace na rzecz miasta, uczestniczą w marszach jesiennych, biegach narodowych i zawodach strzeleckich.
W styczniu 1957 r. reaktywowano w szkołach średnich Związek Harcerstwa Polskiego (od 1951 r. istniał tylko w szkołach podstawowych).
W Liceum Ogólnokształcącym w Krasnymstawie "młodzież tłumnie się zgłosiła do organizacji".
Powstają: żeńska II drużyna im. Teresy Bogusławskiej w składzie 6 zastępów skupiających 54 druhny, żeńska X drużyna im. Emilii Plater w składzie 8 zastępów skupiających 63 druhny, męska VII drużyna im. Tadeusza Kościuszki w składzie 7 zastępów liczących 58 druhów
Opiekę nad Szkolną Drużyną ZHP objęła początkowo Zofia Vogelgesang a potem sprawowali ją kolejno Katarzyna Krupa, Stanisław Kosmowski, Danuta Godzina, Krystyna Dudek, Maria Chołota.
Celem podstawowym Szkolnej Drużyny ZHP stało się kształtowanie u młodzieży poczucia odpowiedzialności, sumienności w wypełnianiu obowiązków, punktualności, prawości, uczciwości oraz siły woli.
Harcerze zdobywali sprawności i stopnie harcerskie. Mundury harcerskie zakupiła młodzież sama, chusty uszyły harcerki - dla drużyny II biało-granatowe, dla drużyny X biało-czerwone, dla drużyny VII żółte. Każdy zastęp otrzymał proporczyk z obranym przez siebie godłem na jednej stronie i krzyżem harcerskim oraz nazwą drużyny na stronie drugiej.
Drużyna porządkowała groby żołnierzy, wystawiała warty honorowe w czasie obchodów świąt narodowych i państwowych.
W tych pierwszych trudnych latach w życiu szkoły z zapałem uczestniczy cała młodzież. To młodzież w pracowni zajęć praktycznych naprawia szkolny sprzęt, to młodzież zbiera fundusze na pomoc zimową dla uboższych kolegów, na "święcone" dla żołnierzy, na odbudowę Warszawy, na walkę z analfabetyzmem. To młodzież zbiera surowce wtórne, pracuje przy żniwach, wykopkach, zbiórce chmielu i sadzeniu lasu, aby zebrać fundusze na wyposażenie szkoły w niezbędny sprzęt i pomoce naukowe. To młodzież organizuje imprezy i koncerty dochodowe, aby wspomóc choćby skromnymi darami dzieci w sierocińcu i najbiedniejsze dzieci w mieście.
"W planach pracy organizacji młodzieżowych wyczuwa się wielką dbałość o dobro szkoły. Plany te były bogate a niektóre zrealizowane z nadwyżką (...) Możemy się pochwalić choćby pracą sekcji prac społeczno-użytecznych,
która przepracowała ponad 5 tys. godzin (...) i która była zawsze i wszędzie tam, gdzie była potrzebna..."
29 listopada 1946 r. odbywa się w szkole uroczystość dla uczczenia rocznicy wybuchu Powstania Listopadowego. Teatr szkolny wystąpił na tej uroczystości z inscenizacją "Warszawianki" St. Wyspiańskiego. Reżyserował przedstawienie Kalikst Szymonowicz, dekoracje przygotował Zygmunt Tokarzewski a kostiumy Zofia Vogelgesang. Sztuka została wystawiona w Powiatowym Domu Kultury i została owacyjnie przyjęta przez młodzież i mieszkańców Krasnegostawu. Dochód z przedstawienia w wysokości 22.512 zł przekazano na odbudowę Warszawy.
Inscenizacja "Warszawianki" - 29 listopad 1946 r
|
W następnych latach teatr szkolny już pod nowym kierownictwem naj-pierw Mieczysława Gregorowicza a potem Stanisława Kraczka przygotowuje inscenizacje sztuk Aleksandra Fredry "Nikt mnie nie zna" i "Jestem zabójcą", fragmentów "Lilii Wenedy" Juliusza Słowackiego i sztuki Michała Balickiego "Grube ryby".
Teatr dawał występy w Krasnymstawie i okolicznych miejscowościach, wszędzie gorąco witany. Dość duży dochód z tych przedstawień był przeznaczany głównie na wyposażenie pracowni przedmiotowych. Dekoracje i kostiumy dla wystawianych przedstawień przygotowywały pracownie zajęć praktycznych prowadzone przez Zofię Vogelgesang i Zygmunta Tokarzewskiego. W pracowniach tych wykonano również 18 kostiumów do "Zemsty" A. Fredry wystawionej przez krasnostawski Teatr im. St. Wyspiańskiego.
W szkole młodzież może też obejrzeć występy teatru szkolnego z Toma-szowa Lubelskiego, który przyjechał z inscenizacją sztuki Moliera "Chory z urojenia", występy uczniów Szkoły Dramatycznej z Lublina oraz zespołu amatorskiego "Baśka" z Krakowskiego Przedmieścia.
Już w roku szkolnym 1945/46 reaktywowane zostały: chór szkolny, szkolna orkiestra i zespół taneczny. Początkowo prowadzi je Jan Cybiński a potem długie lata Józef Madej przy współpracy Zofii Vogelgesang (zespół taneczny).
Dla orkiestry zakupiono kontrabas, wiolonczelę, altówkę, skrzypce a wkrótce potem fortepian. Wszystkie zespoły koncertowały w Krasnymstawie, Gorzkowie, Rejowcu, Izbicy, Kazimierzu a nawet w miastach Wybrzeża Gdańskiego. Były też ozdobą wszystkich imprez i uroczystości szkolnych.
Do szkoły przyjeżdżają na pierwsze występy muzycy Filharmonii Lubelskiej z koncertem szopenowskim i moniuszkowskim.
W 1947 r. gościł w szkole Gustaw Morcinek a w 1959 r. Melchior Wańkowicz. Wspaniałą lekcją patriotyzmu było spotkanie młodzieży z uczestnikiem walk o Monte Cassino Stefanem Ozgą - sekretarzem szkoły w tych latach. Jakże wzruszające, pełne serdecznych wspomnień było spotkanie po latach żołnierza i korespondenta wojennego. Organizacja roku szkolnego 1950/51:
religia, ks. Cybuski Henryk
język polski Pomorski Stanisław - wych. kl. IXb
język polski Vogelgesang Zofia - wych. kl. IXa
język rosyjski Kozielski Mieczysław - wych. kl. VIIIc
język francuski Holak Stanisław - wych. kl. IXc
język łaciński Tchórzewski Franciszek
historia Podgórski Franciszek - wych. kl. X
wiedza o Polsce i świecie współczesnym Papiesz Janina
geografia Mazurek Kazimierz - wych. kl. XIa
biologia Mazurek Kazimierz
biologia Stubla Antoni
matematyka Farenholc Dorota - wych. kl. VIIIb
matematyka Wierciak Janina - wych. kl. XIb
fizyka Stubla Antoni
fizyka Farenholc Dorota
astronomia Wierciak Janina
chemia Farenholc Dorota
wychowanie fizyczne Chadała Leokadia
wychowanie fizyczne Ostrowski Aleksander
wychowanie fizyczne Prokopowicz Julian
śpiew, muzyka Madej Józef
rysunki Vogelgesang Zofia
Razem w 9 oddziałach 336 uczniów.
Opiekunowie kółek przedmiotowych:
kółko historyczne Franciszek Podgórski
kółko biologiczne Kazimierz Mazurek
Opiekunowie organizacji młodzieżowych:
Samorząd Uczniowski Stanisław Holak
Zespół Młodzieżowy Janina Papiesz
Związek Młodzieży Polskiej Michał Błaszczak
Szkolne Koło PCK Zofia Vogelgesang
Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza Leokadia Chadała
Spółdzielnia Uczniowska Dorota Farenholc
Szkolne Koło Odbudowy Warszawy Zofia Vogelgesang
Szkolne Koło TPPR Mieczysław Kozielski
Służba Polsce Julian Prokopowicz
Koło Krajoznawcze Kazimierz Mazurek
chór, orkiestra Józef Madej
lekarz szkolny Matysiak Jan Michalska Jadwiga
lekarz stomatolog Mastalerczyk Alicja
Organizacja roku szkolnego 1956/57:
dyrektor Franciszek Tchórzewski
język polski Różycki Zygmunt - wych. kl. XIa
język polski Vogelgesang Zofia - wych. kl. Xa
język rosyjski Kociuba Feliksa - wych. kl. IXb
język francuski Kraczek Stanisław
język łaciński Tchórzewski Franciszek - wych. kl. Xc
historia Podgórski Franciszek - wych. kl. Xb
logika Tchórzewski Franciszek
wiedza o Polsce i świecie współczesnym Podgórski Franciszek
geografia Karolczyk Franciszek
biologia Karolczyk Franciszek
matematyka Wierciak Janina - wych. kl. VIIIb
fizyka Zahor Jan
fizyka Martinka Alicja - wych. kl. VIIIa
rysunki Vogelgesang Zofia
przysposobienie wojskowe Kosmowski Stanisław - wych. kl. IXa
wychowanie fizyczne Chadała Leokadia
wychowanie fizyczne Prokopowicz Julian
Razem w 9 oddziałach 340 uczniów.
1959 r. Klasa XIa, wśród młodzieży St. Kosmowski, F. Tokarzewski, F. Podgórski, J. Szymańska.
|
Opiekunowie kół przedmiotowych:
koło polonistyczne Zygmunt Różycki, Zofia Vogelgesang
koło wiedzy społeczno-politycznej Franciszek Podgórski
koło matematyczne Janina Wierciak
koło fizyczne Alicja Martinka
koło biologiczne Franciszek Karolczyk
koło fotograficzne Jan Zahor
chór Jan Kosiak
Opiekunowie organizacji młodzieżowych:
Samorząd Uczniowski Stanisław Kosmowski
Związek Młodzieży Polskiej Janina Wierciak
Szkolne Koło PCK Leokadia Chadała
Szkolne Koło Odbudowy Warszawy Zofia Vogelgesang
Szkolne Koło TPPR Feliksa Kociuba
Szkolne Koło PTTK Franciszek Karolczyk
Szkolne Koło Sportowe Leokadia Chadała
Szkolne Koło Sportowe Julian Prokopowicz
lekarz szkolny Ignacy Abramczewski
W 1957 r., w 40-rocznicę powstania szkoły, odbyła się podniosła i bardzo wzruszająca uroczystość - zjazd absolwentów. Serdeczne powitania, uściski, łzy wzruszenia u starszych panów, którzy spotkali się po raz pierwszy od czasu opuszczenia murów szkoły. Bardzo gorąco został powitany Stefan Pieniążek, jeden z pierwszych nauczycieli szkoły.
W zjeździe uczestniczyło 100 absolwentów. Spotkanie po latach rozpoczęła uroczysta msza żałobna w intencji poległych i pomordowanych w czasie wojny i okupacji kolegów a potem, już w budynku szkoły, apel poległych, w którym uczestniczyła też ucząca się młodzież.
Takie chwile głęboko zapadają w pamięć.
Potem złożenie wieńców i wiązanek kwiatów na żołnierskich grobach - symbolicznej mogile kolegów oraz na grobach dyrektora Kazimierza Wójtowicza i nieżyjących już nauczycieli. Wmurowana w budynku szkoły tablica upamiętnia te chwile. Zjazd zakończyła wspólna kolacja i harcerskie ognisko. Wspomnieniem nie było końca.
Organizacja roku szkolnego 1958/59:
dyrektor Czesława Malec
religia ks. Cybulski Henryk
język polski Różycki Zygmunt - wych. kl. IXb
język polski Vogelgesang Zofia
język rosyjski Kociuba Feliksa - wych. kl. XIb
język francuski Kraczek Stanisław
język łaciński Tchórzewski Franciszek - wych. kl. VIIIa
język łaciński Kraczek Stanisław
historia Podgórski Franciszek - wych. kl. Xb
historia Malec Czesława
wiedza o Polsce i świecie współczesnym Malec Czesława
logika Tchórzewski Franciszek
geografia Krupa Katarzyna
geografia Karolczyk Franciszek - wych. kl. Xa
geografia Podgórski Franciszek
astronomia Krupa Katarzyna
biologia Karolczyk Franciszek - wych. kl. Xa
matematyka Wierciak Janina - wych. kl. Xb
matematyka Tchórzewski Franciszek
fizyka Zahor Jan
chemia Szymańska Janina - wych. kl. IXa
rysunki Vogelgesang Zofia
przysposobienie wojskowe Kosmowski Stanisław - wych. kl. VIIIb
wychowanie fizyczne Chadała Leokadia
wychowanie fizyczne Prokopowicz Julian
Razem w 8 oddziałach 298 uczniów.
Opiekunowie kół przedmiotowych:
koło polonistyczne Zofia Vogelgesang
koło wiedzy społeczno-politycznej Franciszek Podgórski
koło matematyczne Janina Wierciak
koło fizyczne Jan Zahor
koło biologiczne Franciszek Karolczyk
koło chemiczne Janina Szymańska
koło fotograficzne Jan Zahor
chór Jan Kosiak
koło dramatyczne Stanisław Kraczek
Opiekunowie organizacji młodzieżowych:
Samorząd Uczniowski Janina Wierciak
Związek Harcerstwa Polskiego Zofia Vogelgesang
Związek Młodzieży Socjalistycznej Czesława Malec
Szkolne Koło PCK Leokadia Chadała
Spółdzielnia Uczniowska Stanisław Kosmowski
Szkolne Koło Oszczędności Feliksa Kociuba
Szkolne Koło Sportowe Leokadia Chadała
Szkolne Koło Sportowe Julian Prokopowicz
Szkolne Koło Krajoznawczo-Turystyczne Franciszek Karolczyk
lekarz szkolny Gładkowska Irena.
Siedzą od lewej: F. Podgórski, J. Zahor, S. Kraczek, J. Wierciak, F. Tchórzewski, F. Kociuba, F. Karolczyk, S. Kosmowski, Z. Różycki, S. Ozga- sekretarz szkoły
|
.
W 1947 r. pozytywny wynik osiągnęły starania o lokal na internat. Dzięki pomocy finansowej Kuratorium Lubelskiego i Rady Narodowej w Krasnymstawie odrestaurowano kosztem 100 tys. zł pomieszczenia w budynku poklasztornym uzyskując powierzchnię 110 m2. Łóżka i pościel młodzież przywiozła z domu, stoliki i krzesła dała szkoła. W pierwszym roku za-mieszkało w internacie 78 chłopców. Kierownikiem internatu został Stanisław Holak a wychowawcami byli początkowo nauczyciele: Leokadia Chadałowa, Zofia Vogelgesang, Stanisław Pomorski. Chłopcy korzystali z bezpłatnej opieki lekarskiej i stomatologicznej.
W roku szkolnym 1951/52 przeniesiono internat do domu p. Wnukowej przy ul. Lubelskiej. Warunki lokalowe nie poprawiły się, pokoje ciasne i ciemne, niewłaściwe warunki sanitarne. Na kuchnię, magazyn i salę jadalną dla mieszkańców internatu trzeba było zaadaptować pomieszczenia w suterenie budynku szkoły. Internat dla dziewcząt zorganizowano w drugim budynku szkoły - na pierwszym piętrze przy ul. Łabędziej.
W roku szkolnym 1952/53 w internacie mieszka 74 uczniów- 50 chłopców i 24 dziewczęta, a w roku szkolnym 1957/58 już 95 uczniów - 55 dziew-cząt i 40 chłopców.
Kierownicy internatu w tych latach Franciszek Karolczyk i Jan Zahor, wychowawcy i sama młodzież dokładają wszelkich starań, aby mimo trudnych warunków, w internacie był ład i porządek, dbają o higienę osobistą (woda jest dowożona beczkowozem), w czym ma swój udział także szkolne koło PCK.
W roku szkolnym 1960/61 kierownikiem internatu zostaje Stanisław Kosmowski. Aby bardziej włączyć młodzież do realizacji zadań wychowawczych w internacie, zainicjował utworzenie Samorządu Internatu. W tym samym roku młodzież wybiera Radę Internatu oraz sekcje Samorządu Internatu: naukową, kulturalno-oświatową, porządkową i sportową. Pod kierunkiem wy-chowawców młodzież organizuje pomoc koleżeńską w nauce, sama dokonuje drobnych napraw sprzętu, dba o estetykę pomieszczeń. Dzięki wsparciu finansowemu Komitetu Rodzicielskiego zakupiono firanki, zasłony i narzuty na łóżka. Sekcja kulturalno-oświatową organizuje wieczorki towarzyskie i wyjścia do kina, rozprowadza prasę.
Nie najlepsze warunki mieszkaniowe, niewystarczająca ilość pomieszczeń, niedostateczne warunki sanitarne obydwu budynków spowodowały decyzję o rozpoczęciu starań o budowę internatu. Decyzje tę podjął Komitet Rodzicielski i już w 1957 r. miał gotowy projekt budowy. W 1958 r. wszyscy rodzi-ce opodatkowali się na ten cel kwotą 100 zł.
Ofiarność rodziców w tych latach jest kontynuacją poczynań Koła Rodziców z lat 1917-1939 i tuż po zakończeniu wojny. To głównie z funduszy rodziców kilkakrotnie przeprowadzano drobniejsze remonty budynków szkoły i internatu. Jako, że składki rodziców nie wystarczają na zaspokojenie bieżących potrzeb szkoły, Komitet Rodzicielski organizuje zabawy dochodowe, z których fundusze przeznaczane są na stypendia i zapomogi dla uczniów, dożywianie uczniów oraz nagrody dla najlepszych, na wyposażenie pracowni przedmiotowych i wsparcie finansowe kolonii letnich i obozów harcerskich, na dofinansowanie wieczorków klasowych, zabaw noworocznych i studnió-wek.
Ze zbiórki żołędzi rodzice zakupują sprzęt do sali gimnastycznej: skrzynie, kozły, liny, piłki. Dochód z loterii fantowych został przeznaczony na ogro-dzenie siatką terenu szkoły. Koszt przeniesienia internatu i adaptacji suteren na potrzeby internatu pokryli rodzice. Z funduszy rodziców rozpoczęto budowę murowanych ubikacji, obsadzono plac szkoły żywopłotem, urządzono rabatki przed budynkiem szkoły.
Jednocześnie rodzice włączają się w realizację procesu wychowawczego szkoły - kontrolują zachowanie się uczniów na ulicach i w miejscach publicznych, kontrolują stancje, przeprowadzają rozmowy z rodzicami niesfornych uczniów.
Z funduszy rodziców opłaca się występy artystów z Lublina, Warszawy i Gdańska, finansuje nauczyciela muzyki i śpiewu.
Ukoronowaniem ofiarności rodziców w tym okresie było ufundowanie szkole sztandaru.
Uroczystość przekazania sztandaru odbyła się w październiku 1964 r. W imieniu rodziców sztandar przekazał dyrektorowi szkoły Bronisławowi Stadnikowi Zarząd Koła Rodziców w osobach: przewodniczący koła Jan Grzebuła oraz inż. Nosowski, Halina Besz i Zofia Trela.
"Przekazujemy wam ten sztandar, symbol tradycji i chluby naszego Liceum, wierzymy, że będziecie go godnie nosić w okresie pobytu w szkole".
W imieniu uczniów sztandar przyjął poczet sztandarowy: Krystyna Hilcher, Tadeusz Jaślikowski, Henryka Bielesza - najlepsi uczniowie szkoły. "Przyjmujemy ten sztandar i zapewniamy, że dołożymy wszelkich starań by nieść go zawsze z godnością, kontynuować chlubne tradycje naszej szkoły i nigdy nie zawieść pokładanych w nas nadziei".
Tę podniosłą uroczystość uświetniły występy chóru szkolnego i zespołu tanecznego.
Liceum Ogólnokształcące w latach 1964-1997
Kolejne dziesięciolecia to czas wielkich i przełomowych wydarzeń w naszym kraju: powstania NSZZ "Solidarność", ogłoszenia stanu wojennego, "okrągłego stołu", pierwszych wolnych wyborów oraz przemian politycznych i gospodarczych.
W tym okresie kierują szkołą kolejno:
Bronisław Stadnik w latach 1964-1982
Czesław Kozina w latach 1982-1992
Grażyna Majchrowicz od 1992 r.
Bronisław Stadnik objął funkcję dyrektora w roku wejścia w życie w liceach ogólnokształcących nowych programów nauczania.
Ustawa sejmowa z 15 lipca 1961 r. "O rozwoju systemu oświaty i wychowania" wprowadziła powszechny ośmioletni obowiązek szkolny. Na pod-budowie 8-letniej szkoły podstawowej miały być organizowane 2- lub 3-letnie zasadnicze szkoły zawodowe oraz 5-letnie technika zawodowe i 4-letnie licea ogólnokształcące. Tym samym zlikwidowano szkołę jedenastoletnią.
Dyrektor Bronisław Stadnik.
|
Nowy program nauczania wprowadzono do liceów ogólnokształcących w roku szkolnym 1964/65.
W roku szkolnym 1967/68 programy nauczania ponownie uległy zmianie. Zmniejszona została liczba godzin języka polskiego, historii, geografii, matematyki, fizyki, chemii a zwiększona języków zachodnioeuropejskich. Wprowadzone też zostały nowe przedmioty: zamiast nauki o konstytucji i propedeutyki filozofii- wychowanie obywatelskie oraz do wyboru przez ucznia wychowanie plastyczne i wychowanie muzyczne.
W roku szkolnym 1975/76 wprowadzono dodatkowo nowy przedmiot przysposobienie do życia w rodzinie oraz zajęcia fakultatywne w klasach trzecich i czwartych.
Jest to także rok wejścia w życie Kodeksu Ucznia. Jest to wreszcie rok wprowadzenia nowego podziału administracyjnego kraju. Liceum Ogólnokształcące w Krasnymstawie od tego roku podlega Kuratorium Oświaty i Wychowania w Chełmie. Organizacja roku szkolnego 1964/65:
dyrektor - Bronisław Stadnik
język polski Łyczak Hieronima - wych. kl. IXb
język polski Vogelgesang Zofia
język łaciński Tchórzewski Franciszek - wych. kl. Xa
język francuski Brewczyńska Helena - wych. kl. VIIIb
język rosyjski Kociuba Feliksa - wych. kl. IXa
matematyka Chołota Maria - wych. kl. Xb
wychowanie obywatelskie Tworuszka Ginter - wych. kl. VIIIc
historia Podgórski Franciszek
historia Tworuszka Ginter
geografia Skowrońska Jadwiga - wych. kl. Xc
biologia Karolczyk Franciszek - wych. kl. IXc
fizyka z astronomią Dubaj Stefania - wych. kl. XIa
chemia Szymańska Janina - wych. kl. Xlb
wychowanie techniczne Piasecki Henryk
przysposobienie obronne Kosmowski Stanisław
wychowanie fizyczne Godzina Danuta - wych. kl. VIIIa
wychowanie fizyczne Prokopowicz Julian
Razem 477 uczniów w 11 oddziałach,
chór szkolny Pietrzniak Jan
zespół taneczny Kanior Jerzy
biblioteka Dudek Krystyna
kierownik internatu Kosmowski Stanisław
Opiekunowie organizacji młodzieżowych:
Samorząd Uczniowski Feliksa Kociuba
Związek Młodzieży Socjalistycznej Stefania Dubaj
Związek Harcerstwa Polskiego Danuta Godzina, Maria Chołota
Polski Czerwony Krzyż Helena Brewczyńska
Szkolne Koło TPPR Feliksa Kociuba
Szkolne Koło Krajoznawczo-Turystyczne Jadwiga Skowrońska, Franciszek Karolczyk
Szkolna Kasa Oszczędności Janina Szymańska
Przysposobienie Sportowe Julian Prokopowicz
lekarz szkolny Jadwiga Gawryłow
lekarz stomatolog Halina Kostecka
sekretarz szkoły Helena Siwińska
główna księgowa Wanda Nowak
Warunki pracy szkoły w dalszym ciągu są trudne. Szkoła ma do dyspozycji 10 sal lekcyjnych, l klasopracownię, pracownie przedmiotowe fizyki, chemii i biologii, bibliotekę oraz salę gimnastyczną. Pracownia zajęć praktycznych mieści się w internacie. Wyposażenie pracowni przedmiotowych jest "więcej niż dostateczne", ale we wrześniu zakupiono jeszcze pomocy naukowych na sumę 25.112 zł.
Prowadzenie zajęć pozalekcyjnych jest utrudnione ze względu na wieczor-ne zajęcia Liceum dla Pracujących.
W budynku szkoły mieszkają też lokatorzy. Jest bardzo ciasno. Klasy liczą od 38 do 50 uczniów.
Jeszcze trudniejsze warunki ma internat, w którym mieszka 81 uczniów - 59 dziewcząt i 23 chłopców. W budynku internatu męskiego brak urządzeń kanalizacyjno-sanitarnych i izolatki, z trudem doprowadzono do budynku wodę. W internacie brak kołder, poduszek, bielizny pościelowej. Kierownik internatu Stanisław Kosmowski skarży się na bardzo skąpy budżet. Z powodu ciasnoty w internacie 10 uczniów mieszka na stancji a 84 dojeżdża.
Od wielu lat szkoła i rodzice czynią starania o budowę nowego gmachu szkoły i internatu. Ale dopiero na posiedzeniu Rady Pedagogicznej w dniu 17 kwietnia 1964 r. dyrektor Bronisław Stadnik informuje, że Wojewódzki Komitet SFOS zobowiązał się dać poważne dotacje na budowę nowej szkoły i internatu a w październiku 1964 r. inspektor szkolny Stefan Łyczak poinformował dyrektora Stadnika, że "w 1965 r. rozpoczyna się budowa nowej szkoły i internatu".
Bez względu na to, jak trudne są warunki, szkoła musi podjąć pracę z uczniami.
Na posiedzeniu Rady Pedagogicznej w dniu 28 sierpnia 1964 r. dyrektor Bronisław Stadnik określił główne zadania dydaktyczno-wychowawcze kadry pedagogicznej, których celem ma być przygotowanie młodego człowieka do życia w rodzinie i społeczeństwie:
- kształtowanie u młodzieży postaw patriotycznych i internacjonalistycznych, budzenie poczucia dumy z dorobku i osiągnięć narodu i państwa
- budzenie zainteresowań życiem politycznym, gospodarczym i kultural-nym kraju i środowiska, kształcenie aktywnej postawy wobec zachodzących zmian
- kształtowanie postaw czynnego zaangażowania w życie państwowe i środowiskowe
- kształtowanie u uczniów właściwego stosunku do zdobywania wiedzy, rozwijanie zamiłowania do pracy
- kształtowanie u młodzieży naukowego światopoglądu
- kształtowanie umiejętności współżycia i współpracy w zespole oraz szacunku do cudzej i własnej pracy
- podnoszenie poziomu wyników nauczania poprzez zastosowanie no-woczesnych metod nauczania, indywidualizację procesu nauczania, właściwe wykorzystanie pracowni przedmiotowych i środków audiowizualnych, prowadzenie lekcji koleżeńskich, otoczenie szczególną troską młodzieży zaniedbanej i mającej trudności w nauce
- powiązanie pracy wychowawczej z całym zespołem uczących, rozwijanie ścisłej współpracy z rodzicami w celu wytworzenia szczerej i serdecznej więzi między domem i szkołą i bliższego poznania warunków rodzinnych uczniów i samych uczniów
- otoczenie szczególną opieką uczniów dojeżdżających oraz mieszkających na stancji i w internacie
- kształtowanie szerokich zainteresowań u uczniów poprzez wyrobienie zamiłowania do czytelnictwa i rozwijanie zajęć pozalekcyjnych
- pobudzanie pracy organizacji młodzieżowych, których plany pracy powinny wynikać z planu pracy dydaktyczno-wychowawczej szkoły, uczynienie organizacji współodpowiedzialnymi za wyniki nauczania i wychowania
W toku realizacji planu dydaktyczno-wychowawczego nauczyciele doskonalą swoje umiejętności w pracach komisji przedmiotowych oraz na szkoleniowych posiedzeniach Rady Pedagogicznej. Oto niektóre tematy tych posiedzeń:
- Rola środków dydaktycznych w procesie nauczania
- Warunki prawidłowej organizacji pracy uczniów
- Kształtowanie osobowości ucznia
- Rola szkoły i nauczyciela w kształtowaniu postaw młodzieży
- Wybrane zagadnienia z psychologii nauczania i wychowania
- Rozwój zainteresowań i uzdolnień ucznia
- Społeczna, moralna i służbowa odpowiedzialność nauczyciela za efekty pracy wychowawczej
- Dydaktyczne i społeczno-wychowawcze znaczenie oceny szkolnej
- Zadawanie pracy domowej - problem obciążenia ucznia nauką
- Rola kontroli i oceny pracy ucznia
- Jak usprawnić organizację pracy szkoły
- Etyka zawodu nauczyciela i wiele, wiele innych.
Nauczyciele sami opracowują tematy, dyskutują nad problemami codziennej pracy.
Hospitacje lekcji dyrektor Stadnik prowadzi pod kątem realizacji celów lekcji, doboru treści lekcji, metod pogłębiania wiedzy ucznia, metod prowadzenia lekcji i metod rozwijania myślenia ucznia, sposobu oceniania samo-dzielnej pracy ucznia, treści i sposobu zadawania pracy domowej. Wymagania dyrektor stawia wysokie.
Nauczyciele uczestniczą więc i w innych formach samokształcenia - konferencjach ogniskowych ZNP, studiach magisterskich oraz studiach podyplomowych. Już w 1966 r. wśród kadry pedagogicznej liczącej 23 nau-czycieli 13 ma tytuł magistra a pozostali wymagane kwalifikacje.
Praca nauczycieli wymaga wzmożonego wysiłku również i dlatego, że w roku szkolnym 1970/71 w szkole powstają klasy profilowane:
klasa o profilu humanistycznym
klasa o profilu matematyczno-fizycznym
klasa o profilu biologiczno-chemicznym
klasa o profilu ogólnym
W roku szkolnym 1968/69 w celu podniesienia poziomu i usprawnienia pracy dydaktyczno-wychowawczej powołano zespoły przedmiotowe:
1) zespół wychowawców klasowych: przewodniczący- Zdzisław Jawor oraz Helena Brewczyńska, Stefania Dubaj, Ginter Tworuszka, Feliksa Kociuba, Hieronima Łyczak, Jadwiga Chruścicka, Maria Chołota, Roman Tymoszuk
2) zespół przedmiotów humanistycznych: przewodnicząca- Hieronima Łyczak, Zofia Vogelgesang, Aurelia Newerle, Ginter Tworuszka, Genowefa Król
3) zespół przedmiotów ścisłych: przewodnicząca - Stefania Dubaj, Maria Chołota, Zdzisław Jawor, Jadwiga Chruścicka, Roman Tymoszuk, Krystyna Dudek, Michał Błaszczak
4) zespół języków obcych: przewodnicząca - Helena Brewczyńska, Feliksa Kociuba, Stanisław Kraczek, Mieczysław Kozielski, Franciszek Tchórzewski
5) zespół przedmiotów artystycznych: przewodniczący - Wacław Hus, Jan Pietrzniak, Henryk Piasecki, Barbara Domańska
6) zespół opiekunów organizacji młodzieżowych: Feliksa Kociuba, Mieczysław Kozielski, Helena Brewczyńska, Stanisław Kosmowski, Maria Chołota, Ginter Tworuszka
W 1969 r. nauczyciele przeprowadzają wśród uczniów klas pierwszych i drugich ankietę nt. pracy domowej. Oto pytania postawione uczniom:
1) ile czasu poświęcasz codziennie na odrabianie lekcji?
2) ile czasu poświęcasz przygotowaniu się do poszczególnych przedmio-tów?
3) ile czasu zabierają Ci codziennie zadania pisemne?
4) ile ustne?
5) czy więcej uczysz się przedmiotów, które przychodzą Ci łatwo, czy tych, które sprawiają Ci trudności?
6) ile masz długich pisemnych wypracowań tygodniowo?
7) z którego przedmiotu masz najwięcej zadawane, z którego najmniej?
8) który przedmiot sprawia Ci najwięcej trudności a który najmniej?
9) w którym dniu masz najmniej zadawanych prac, w którym najwięcej?
10) czy przygotowujesz lekcje w tym dniu, kiedy są zadawane?
11) czy uczysz się systematycznie?
12) Twoje uwagi i projekty o zadawaniu pracy domowej
13) czy na lekcje próbujesz nauczyć się w czasie wykładu nauczyciela?
14) do której kategorii uczniów zakwalifikowałbyś się:
a) mało zdolny
b) średnio zdolny
c) bardzo zdolny
15) w jakiej kolejności przedmiotów odrabiasz zadane prace?
Z odpowiedzi wynika, że uczeń poświęca na przygotowanie do lekcji średnio 4 godziny dziennie, przy czym najwięcej czasu pochłaniają przygotowania do języka polskiego, matematyki, fizyki, języków obcych i historii.
Znaczny procent uczniów przyznał się, że nie pracuje systematycznie a odrabia pracę domową w przeddzień następnej lekcji.
Uczniowie skarżą się na zły rozkład zajęć - niektóre dni są przeładowane, na wielką trudność jaką sprawiają reguły matematyczne i konieczność uczenia się wierszy na pamięć. Uważają, że za mało jest prac pisemnych z języka polskiego, za dużo z matematyki. Bardziej im odpowiada wykład nauczyciela niż nowoczesna metoda nauczania - metoda problemowa.
Bardzo skromnie uczniowie ocenili swoje zdolności - wszyscy uznali się za średnio zdolnych.
Wyniki ankiety spowodowały, że Rada Pedagogiczna uznała zagadnienie pracy domowej ucznia za swój kluczowy problem. Zdecydowano, że zespół wychowawców klasowych opracuje wzorcowy dzienny rozkład zajęć ucznia a w oparciu o tenże rozkład każdy uczeń opracuje dla siebie własny plan dnia.
Jednocześnie opracowano wnioski do dalszej pracy:
- zapoznać rodziców i uczniów z fizjologicznymi, psychologicznymi i ekonomicznymi warunkami uczenia się
- wykorzystywać do maksimum czas lekcji
- nie zadawać do domu prac nie przemyślanych
- różnicować zadawaną pracę w zależności od uzdolnień ucznia
- w zespołach przedmiotowych dokonać korelacji programu nauczania poszczególnych przedmiotów
- wdrażać uczniów do samodzielnej pracy na lekcjach
- pamiętać, że uczeń musi mieć czas na przygotowanie się do wielu
przedmiotów
Położono też duży nacisk na pracę kół przedmiotowych:
Zofia Vogelgesang prowadzi koło polonistyczne
Maria Chołota - koło matematyczne
Franciszek Karolczyk - koło biologiczne
Roman Tymoszuk - koło fizyczne
Janina Suchorab - koło chemiczne
Stefania Dubaj - koło fizyczne
Jadwiga Skowrońska - koło geograficzne
Henryk Piasecki - koło plastyczne
Aurelia Newerle - koło recytatorskie
Feliksa Kociuba - koło filatelistyczne
Ginter Tworuszka - Koło Młodych Polityków
Zofia Vogelgesang prowadzi także Koło regionalistyczne. W ramach prac tego koła młodzież poznaje historię Krasnegostawu i Krupego, odwiedza Muzeum Regionalne, uczestniczy w pracach Towarzystwa Miłośników Krasnegostawu, propaguje regionalną prasę. Uwieńczeniem pracy Koła były dwa wiersze poświęcone naszemu miastu. Muzykę do pierwszego wiersza skomponował Jan Mąka a potem pieśń "Nasze piękne miasto Krasnystaw" śpiewał chór szkolny. Drugi wiersz, do którego muzykę skomponował Seweryn Sewerski, został opracowany jako kantata na chór i orkiestrę.
Członkowie Szkolnego Kola Krajoznawczego pod opieką Krystyny Dudek poznają Ziemię Krasnostawską, Chełmską i Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie, uczestniczą w obozach wędrownych w Beskidzie Niskim i Wybrzeżu, idą szlakiem Piastów, zwiedzają Puławy, Kazimierz, Nałęczów, Łańcut, Wieliczkę, Dolinę Prądnika i Ojców oraz Jurę Krakowsko-Częstochowską, organizują pieszą wycieczkę do NRD. Młodzież odwiedza też miejsca historyczne: Czarnolas, Oblęgorek, Nieborów, Gniezno, Biskupin, Pola Grunwaldzkie.
Dyplom uznania otrzymuje Koło Krajoznawcze za udział w ogólnopolskim konkursie "A pamięć o nich nie zaginie".
Ten wzmożony wysiłek nauczycieli został doceniony. Po 6-dniowej wizytacji przeprowadzonej w grudniu 1968 r. starszy Wizytator Kuratorium Okręgu Lubelskiego ocenił pracę kadry pedagogicznej i dyrekcji szkoły bardzo wysoko a szkole przyznano tytuł szkoły wiodącej w województwie lubelskim.
Organizacja roku szkolnego 1973/74:
dyrektor - Bronisław Stadnik
język polski -Newerle Aurelia
język polski - Mamona Halina
język polski - Kiciak Elżbieta
język rosyjsk - Kociuba Feliksa
język rosyjski - Matys Anna
język rosyjski - Pisarska Kazimiera
język francuski -Pawłowska Wanda
język francuski -Bugaj Waldemar
język łaciński - Tchórzewski Franciszek
historia - Tworuszka Ginter
historia - Tęsna Maria
historia - Maciąg Stanisław
propedeutyka wiedzy o społeczeństwie - Tworuszka Ginter
propedeutyka wiedzy o społeczeństwie - Maciąg Stanisław
biologia - Korniak Stanisława
biologia - Złomańczuk Krystyna
higiena - Korniak Stanisława
higiena - Złomańczuk Krystyna
geografia - Kasperek Anna
geografia - Rybczyńska Izabela
matematyka - Jawor Zdzisław
matematyka - Skiba Danuta
matematyka - Kozina Czesław
fizyka - Stadnik Bronisław
fizyka - Dubaj Stefania
fizyka - Tymoszuk Roman
astronomia -Dubaj Stefania
astronomia - Tymoszuk Roman
chemia - Wierzchoś Maria
chemia - Osuch Teresa
wychowanie techniczne - Strzelczyk Krystyna
wychowanie techniczne - Hus Wacław
wychowanie plastyczne - Giereś Irena
wychowanie muzyczne - Kyc Edward
wychowanie fizyczne - Domańska Barbara
wychowanie fizyczne - Derkacz Marian
wychowanie fizyczne - Czapek Kazimierz
przysposobienie obronne - Kosmowski Stanisław
przysposobienie obronne - Woźnica Stanisław
przysposobienie do życia w rodzinie - Tworuszka Ginter
Komisje Rady Pedagogicznej:
komisja wychowawców klasowych - przewodnicząca Stefania Dubaj
komisja przedmiotów humanistycznych - przewodnicząca Aurelia Newerle
komisja przedmiotów matematyczno-fizyczno-przyrodniczych - przewodniczący Roman Tymoszuk
komisja do oceny współzawodnictwa klas - Zdzisław Jawor, Stefania Dubaj, Feliksa Kociuba, Roman Tymoszuk, Ginter Tworuszka
Opiekunowie kół przedmiotowych
kółko polonistyczne - Halina Mamona
kółko recytatorskie - Elżbieta Kiciak
kółko języka rosyjskiego - Feliksa Kociuba
kółko języka rosyjskiego - Kazimiera Pisarska
kółko języka francuskiego - Waldemar Bugaj
kółko języka francuskiego - Wanda Pawłowska
kółko historyczne - Maria Tęsna
kółko biologiczne - Krystyna Złomańczuk
kółko geograficzne - Anna Kasperek
kółko matematyczne - Danuta Skiba
kółko matematyczne - Czesław Kozina
kółko fizyczne - Stefania Dubaj
kółko fizyczne - Roman Tymoszuk
kółko chemiczne - Wierzchoś Maria
kółko chemiczne - Teresa Osuch
kółko techniczne - Krystyna Strzelczyk
kółko plastyczne - Irena Giereś
zespoły muzyczne - Edward Kyc
Opiekunowie organizacji młodzieżowych:
Samorząd Uczniowski - Feliksa Kociuba
sekcja naukowa -Elżbieta Kiciak
sekcja kulturalno-rozrywkowa - Halina Mamona
sekcja higieniczno-gospodarcza - Krystyna Złomańczuk
sekcja prac społeczno-użytecznych - Stanisław Kosmowski
sekcja sportowa - Barbara Domańska
Związek Młodzieży Socjalistycznej - Ginter Tworuszka
Związek Harcerstwa Polskiego - Anna Matys, Stanisław Woźnica
Szkolne koło PCK - Krystyna Złomańczuk
Spółdzielnia Uczniowska - Czesław Kozina
Szkolna Kasa Oszczędności -Teresa Osuch
Szkolne Koło LOK - Stanisław Maciąg
l września 1968 r., po wielu latach oczekiwań, internat został wreszcie przeniesiony do nowego 2-piętrowego budynku przy ul. Piekarskiego. Młodzież zastała w nim 4-osobowe pokoje, dużą i jasną świetlicę, stołówkę, gabinet stomatologiczny, doskonałe warunki higieniczno-sanitarne oraz pełne zaplecze gospodarcze: kuchnię, magazyn artykułów spożywczych, pralnię, suszarnię i magiel. Po 11-tu latach zmagań z ciasnotą i brakiem wody, brakiem właściwego wyposażenia i właściwych warunków do nauki kierownik internatu Stanisław Kosmowski doczekał się wreszcie normalnych warunków pracy. Wkrótce jednak przekazał internat następcom. Od 1970 roku kiero-wnikami internatu są kolejno: Stanisław Woźnica, Henryk Pętla i Sławomir Kamiński.
Internat zaczyna nowe życie. Rozwija w pełni swoją działalność Rada Internatu, corocznie wybierana przez mieszkańców. Corocznie wybierany jest też przez młodzież opiekun Rady Internatu.
Tak jak w poprzednich latach Rada Internatu pracuje w sekcjach: naukowej, kulturalno-oświatowej, porządkowej i sportowej.
Sekcja naukowa z pomocą wychowawców organizuje pomoc koleżeńską dla uczniów mających trudności w nauce, współzawodnictwo między pokojami o jak najlepsze wyniki nauczania, konkursy ortograficzne i konkursy wiedzy z różnych dziedzin nauki. Raz w miesiącu kadra pedagogiczna internatu odbywa spotkanie z młodzieżą w celu omówienia wyników nauczania i zachowania.
Sekcja kulturalno-oświatowa organizuje życia kulturalne i towarzyskie a jest ono bardzo bogate. Często goszczą w internacie polscy artyści m.in. muzy-cy Filharmonii Lubelskiej z koncertami muzyki Szopena, Moniuszki, Bethowena i Schuberta, aktorzy teatru im. J. Osterwy z Lublina, Teatru Wybrzeże z Gdańska oraz teatrów warszawskich.
Gości młodzież pisarkę Krystynę Nepomucką, naczelnego redaktora "Kameny" Marka Adama Jaworskiego, znanego podróżnika i etnografa Zbigniewa Jaworskiego oraz 5-krotnego olimpijczyka i wicemistrza świata w skokach narciarskich Stanisława Marusarza. Gości młodzież poetów ludowych ziemi chełmskiej, m.in. Władysława Kuchtę, Krystynę Winiarczyk, Władysławę Stelmach i Czesława Lipę. Są też goście zagraniczni: historyk węgierski i grupa młodzieży niemieckiej.
Sekcja kulturalno-oświatowa organizuje też konkursy savoir vivre i wie-czory literackie poświęcone C. K. Norwidowi, K. Baczyńskiemu i A. Mickiewiczowi, topienie Marzanny w pierwszy dzień wiosny i zabawy noworoczne, dzień dziewczyn- 8 marca i dzień chłopaka- 30 września, konkurs na najlepszą karykaturę wychowawcy i wybory miss internatu oraz najsympatyczniejszego chłopaka. Wspaniale bawi się młodzież w noc andrzejkową a 6 grudnia odwiedza internat św. Mikołaj.
W dniu Święta Kobiet dla pań organizowany jest pokaz mody i konkurs kulinarny a w Dniu Nauczyciela konkursy dla panów.
Miłe i wzruszające chwile przeżywa młodzież w czasie wieczerzy wigilijnej.
Pierwszoklasiści też muszą odbyć swój ą pierwszą próbę dzielności.
Działają w internacie zespoły: recytatorski, muzyczny i taneczny. Organizowane są też uroczystości związane z obchodami rocznic państwowych i narodowych, m.in. Święta Niepodległości, Dzień WP, rocznica wyzwolenia Warszawy.
Sekcja porządkowa dba o czystość i estetykę pomieszczeń internatu a więc raz w tygodniu odbywa się generalne sprzątanie. Sekcja organizuje konkursy na najczystszą i najładniejszą salę, dba o ład i porządek wokół budynku internatu.
W internacie mieszka młodzież z ZSZ, którą sekcja porządkowa "zatrudnia" przy naprawie sprzętu: tapczanów, rowerów, lampek nocnych itp. Dziewczęta szyją firanki i zasłony do okien. Dziewczęta z MSZ, również mieszkające w internacie, propagują higienę osobistą, z pomocą lekarzy przeprowadzają pogadanki o zdrowiu.
Sekcja sportowa organizuje mistrzostwa internatu w tenisie stołowym i turnieje szachowe, rajdy i "wycieczki w Polskę", święto pieczonego ziemniaka i ognisko z kiełbaskami oraz rywalizuje z młodzieżą innych internatów w sporcie i w wiedzy o sporcie.
W latach 1970-1985, gdy kierownikiem internatu jest Stanisław Woźnica, bardzo ożywioną działalność prowadzi Drużyna Harcerska. Włączając się do zadań Szkolnej Drużyny Harcerskiej prowadzi zbiórkę makulatury, zbiera fundusze na rzecz Centrum Zdrowia Dziecka, pracuje społecznie na obiektach sportowych w mieście, uczestniczy w Banku drużyn harcerskich, corocznie uczestniczy w rajdzie "Szlakiem Zwycięstwa" i wykonuje zadania Alertu.
W styczniu 1977 r. powstał w internacie Harcerski Klub Przyjaźni - harcerze prowadzą korespondencję z młodzieżą węgierską, bułgarską, niemiecką, przygotowują wieczory literackie poświęcone twórcom kultury tych krajów.
W ostatnich latach ze względu na braki finansowe "młodzież ma niestety coraz mniej możliwości korzystania z dóbr kultury, często pozostaje jej tylko radio i telewizor, a czasem kino". Dlatego tak wiele imprez organizuje sobie młodzież sama.
Aby choć trochę poprawić sytuację finansową internatu, kierownik Sławomir Kamiński zdecydował się na wynajmowanie pomieszczeń na noclegi. Dochody z wynajmu przeznaczane są na zakup sprzętu i wyżywienie młodzieży. S. Kamiński przyciągnął również do współpracy Komitet Rodzicielski internatu. Rodzice pomagają głownie przy remontach.
Wielokrotnie internat LO za swoją wychowawczą pracę zdobywał wyróżnienia i nagrody oraz wysokie lokaty w rywalizacji międzyinternackiej. Ogromna w tym zasługa młodzieży, ale też ogromna, zasługująca na podkreślenie, zasługa wypróbowanej kadry internatu.
W listopadzie 1982 r. dyrektor Bronisław Stadnik został powołany na stanowisko Inspektora Oświaty i Wychowania w Krasnymstawie. Funkcję dyrektora szkoły powierzono Czesławowi Kozinie, dotychczasowemu zastępcy dyrektora w tutejszym LO, cieszącemu się wielkim szacunkiem zarówno u nauczycieli jak i u uczniów.
Funkcję dyrektora objął Czesław Kozina w trudnych warunkach. 13 grudnia 1981 r. ogłoszono w kraju stan wojenny. Wprawdzie do Krasnegostawu nie docierały wielkie społeczne i polityczne napięcia ale doświadczaliśmy wszyscy uciążliwości tamtych dni. Organizacja pracy szkoły, wynikająca ze stanu wojennego, zawarta została w Wytycznych Ministra Oświaty i Wychowania z dnia 18.12.1981 r.
Podkreślono "konieczność szczególnego zdyscyplinowania, obowiązkowości oraz ścisłego podporządkowania się pracowników wszelkim ustaleniom i decyzjom (...) wymienionym w wytycznych".
Obowiązywały dotychczasowe programy nauczania oraz dotychczasowe przepisy regulujące pracę. Zobowiązano natomiast szkoły do zwiększenia nadzoru nad realizacją zadań wychowawczych i eksponowanie w wychowaniu treści patriotycznych.
Istniejący stan prawny pozwalał dyrektorowi na rozwiązanie stosunku pracy z nauczycielem bez wypowiedzenia, gdy jego działalność jest sprzeczna z interesem szkoły i państwa.
Ten stan prawny w szkole zastał Czesław Kozina obejmując funkcję dyrektora. 10 grudnia 1982 r. na posiedzeniu Rady Pedagogicznej Inspektor Oświaty i Wychowania Bronisław Stadnik wręczył nominację dyrektorowi Czesławowi Kozinie oraz jego zastępcy Helenie Karchuć.
Zadania kadry pedagogicznej określone zostały zgodnie z Programem pracy ideowej, wychowawczej i organizacyjnej, sformułowanym przez Kura-torium Oświaty i Wychowania w Chełmie:
- doskonalenie pracy dydaktyczno-wychowawczej
- rozwijanie zainteresowań uczniów poprzez prowadzenie zajęć pozalekcyjnych
- kształtowanie u młodzieży postaw czynnego zaangażowania w życiu szkoły i środowiska
- kształtowanie u uczniów właściwego stosunku do nauki i pracy
- doskonalenie pracy ideowo-wychowawczej w organizacjach młodzieżowych
- dbałość o bezpieczeństwo uczniów
- dbałość o ład, porządek i estetykę pomieszczeń i otoczenia budynków szkoły
- rozwijanie współpracy szkoły z rodzicami i środowiskiem
Praca szkoły toczy się bez większych zakłóceń. 35-osobowa kadra pedagogiczna ma pełne kwalifikacje. LO wyróżnia się wśród szkół województwa dobrym poziomem wyników nauczania i dobrą frekwencją uczniów na zajęciach lekcyjnych - 95,5%.
W roku szkolnym 1983/84 LO w Krasnymstawie zajmuje I miejsce w województwie chełmskim w wynikach nauczania.
Z pełnym zaangażowaniem nauczyciele prowadzą koła przedmiotowe, pracują organizacje młodzieżowe.
Z początkiem lat 90-tych zaszły w szkolnictwie istotne zmiany.
16 lipca 1990 r. MEN wydaje zarządzenie w sprawie regualaminu oceniania i promowania uczniów. Uchwałą Rady Pedagogicznej z 28 sierpnia 1990 r. nowy regulamin oceniania i promowania uczniów został przyjęty i ocena pracy ucznia od tego czasu przedstawia się następująco: oceny wyników nauczania:
celujący, bardzo dobry, dobry, dostateczny, mierny, niedostateczny oceny ze sprawowania: wzorowe, bardzo dobre, dobre, nieodpowiednie, naganne
Z dniem l września 1990 r. przywrócono w szkołach nauczanie religii.
Zgodnie z zarządzeniem MEN 10 grudnia 1991 r. dyrektor Czesław Kozina powołał komisję do opracowania projektu nowego statutu szkoły. W skład komisji weszli:
dyrektor Czesław Kozina, zastępca dyrektora Helena Karchuć oraz Alina Król, Ewa Domańska, Mieczysław Lis i Ginter Tworuszka.
31 marca 1992 r. po merytorycznej dyskusji, Rada Pedagogiczna uchwaliła Statut Liceum Ogólnokształcącego w Krasnymstawie.
Zgodnie z postanowieniem Statutu LO Rada Pedagogiczna powołała do życia Radę Szkoły jako organ doradczy a często współdecydujący z dyrek-torem o podstawowych dla szkoły postanowieniach.
W skład Rady Szkoły weszli:
przedstawiciele Rady Pedagogicznej: Grażyna Majchrowicz, Lucyna Kurzak, Sławomir Kamiński
przedstawiciele uczniów: Agnieszka Zańko, Zofia Polska, Agata Komada
przedstawiciele rodziców: M. Ciechan, Danuta Świderek, Andrzej Osuchowski
Organizacja roku szkolnego 1982/83
dyrektor - Czesław Kozina
zastępca dyrektora - Helena Karchuć
język polski - Kiciak Elżbieta - wych. kl. IIIc
język polski - Pawłowska Halina - wych. kl. IIId
język polski - Mamona Halina
język polski - Łyczak Hieronima - wych. kl. If
język rosyjski - Kociuba Feliksa - wych. kl. IIc
język rosyjski - Matys Anna - wych. kl. IVb
język rosyjski - Szczepaniak Barbara
język francuski - Łukaszewska Irena - wych. kl. IIe
język francuski - Wójcik Grażyna - wych. kl. Ib
język francuski - Ostrowska Anna
język francuski - Sypetkowska Maria
język łaciński - Starzyk Alina
historia Polska - Alina - wych. kl. IIb
historia - Tworuszka Ginter - wych. kl. IIIb
historia- Maciąg Stanisław
propedeutyka nauki o społeczeństwie - Polska Alina
propedeutyka nauki o społeczeństwie - Maciąg Stanisław
przysposobienie do życia w rodzinie - Tworuszka Ginter
biologia - Frańczuk Mirosława - wych. kl. Ic
biologia - Młynek Małgorzata
higiena - Frańczuk Mirosława
geografia - Kowalska Irena - wych. kl. IVd
geografia - Rybczyńska Izabela
matematyka - Kozina Czesław
matematyka - Matycz Stanisława - wych. kl.IIIa
matematyka - Król Alina
matematyka - Karchuć Helena
fizyka - Dubaj Stefania - wych. kl. IIa
fizyka - Lis Mieczysław
astronomia - Dubaj Stefania
chemia - Kurzak Lucyna - wych. kl. IVc
chemia - Kiliańska Maria -wych. kl. Id
wychowanie techniczne - Strzelczyk Krystyna - wych. kl. Ie
wychowanie muzyczne - Kyc Edward
wychowanie fizyczne - Szafran Barbara - wych. kl. IVa
wychowanie fizyczne - Czapek Kazimierz - wych. kl.IId
wychowanie fizyczne- Stachyra Czesław
przysposobienie obronne - Kosmowski Stanisław - wych. kl. Ia
Opiekunowie kół przedmiotowych:
koło języka polskiego - Halina Pawłowska
koło recytatorskie - Elżbieta Kiciak
koło języka rosyjskiego - Feliksa Kociuba
koło języka francuskiego- Maria Sypetkowska
koło historyczne - Alina Polska
koło biologiczne - Mirosława Frańczuk
koło biologiczne - Małgorzata Młynek
koło geograficzne - Irena Kowalska
koło matematyczne - Stanisława Matycz
koło matematyczne - Alina Król
koło fizyczne - Stefania Dubaj
koło chemiczne - Lucyna Kurzak
koło plastyczne - Krystyna Strzelczyk
Opiekunowie organizacji młodzieżowych:
Samorząd Uczniowski - Helena Karchuć
sekcja naukowa - Stefania Dubaj, Maria Kiliańska
sekcja kulturalno-oświatowa - Halina Pawłowska, Maria Sepytkowska
sekcja higieniczno-gospodarcza - Małgorzata Młynek
sekcja prac społecznych - Ginter Tworuszka
sekcja sportowa - Barbara Szafran
Związek Harcerstwa Polskiego -Alina Starzyk, Stanisław Woźnica
Szkolne koło PCK - Małgorzata Młynek
Szkolna Kasa Oszczędności - Stanisława Matycz
Szkolne Koło TPD - Alina Polska
Szkolne Koło TPPR - Anna Matys, Barbara Szczepaniak
Szkolne Koło LOK- Stanisław Kosmowski
Szkolne Koło LOP - Mirosława Frańczuk
Szkolne Koło Sportowe - Barbara Szafran
Szkolne Koło Sportowe - Kazimierz Czapek
Szkolne Koło Sportowe - Czesław Stachyra
"W dniu l września w bibliotece szkolnej została zatrudniona na pełnym" etacie Mieczysława Daniel. Od tego roku też w niepełnym wymiarze godzin pracowały w bibliotece kolejno: Elżbieta Kołodziejczyk, Beata Rodzik, Izabela Rybczyńska i Krystyna Strzelczyk W tym czasie biblioteka zajmowała małe pomieszczenie w parterowej części budynku.
W roku szkolnym 1987/88 do biblioteki zakupiono nowe regały, zmienił się wygląd estetyczny biblioteki; cześć książek trzeba było jednak ulokować w podręcznym magazynie a potem w piwnicy budynku szkoły. Są to bowiem lata wyżu demograficznego i każde pomieszczenie w szkole wykorzystywane było na sale lekcyjne.
Mimo ogromnej ciasnoty praca w bibliotece przebiegała prawidłowo, choć kosztowało to Mieczysławę Daniel wiele wysiłku. Z pomocą młodzieży organizowała w bibliotece wystawy nowości wydawniczych oraz wystawy książek i czasopism w Dniach Oświaty, Książki i Prasy. W roku szkolnym 1989/90 zorganizowany został konkurs czytelniczy związany z rocznicą wybuchu II wojny światowej.
W roku szkolnym 1993/94 z okazji 100-nej rocznicy śmierci Jana Matejki zorganizowana została wystawa poświęcona naszemu wybitnemu malarzowi a album wykonany przez Krystynę Strzelczyk ze zbiorów wystawy eksponowany był na wystawie wojewódzkiej w Chełmie. W tym samym roku zorganizowana też została wystawa poświęcona 50-tej rocznicy bitwy o Monte Cassino.
Codzienna praca Mieczysławy Daniel polegała na katalogowaniu zakupionych książek, prowadzeniu dziennej i miesięcznej statystyki oraz konserwacji księgozbioru. W pracy biblioteki pomagała młodzież. Z dużym zaangażowaniem pracowały m.in. uczennice: Edyta Ilczak, Luiza Kuryło, Anna Orzechowska, Iwona Kobylas, Anna Sebastiańczuk i Monika Maciejewska.
W roku szkolnym 1994/95 biblioteka otrzymała drugi etat. l września 1994 r. podjęła pracę w bibliotece Tamara Tworuszka - mgr bibliotekarstwa i informacji naukowo technicznej.
W następnym roku nauczycielka języka angielskiego Rita Wade pozyskała dla biblioteki fundusze w wysokości 217 min zł, które przekazał szkole Korpus Pokoju. Fundusze te zostały przeznaczone na powiększenie i urządzanie biblioteki. Biblioteka otrzymała nowe, znacznie większe pomieszczenie.
Ogrom wysiłku trzeba było włożyć w przeniesienie księgozbioru liczącego ponad 26 tys. woluminów.
Prace rozpoczęto we wrześniu 1995 r. Dużo czasu zajęło pakowanie i przenoszenie księgozbioru, w czym dzielnie pomagała młodzież.
Ze względu na opóźnienia w dostawie sprzętu koniecznego na wyposażenie biblioteki (CEZAS), otwarta została dopiero w grudniu. Należy w tym miejscu podkreślić, że przez cały ten czas biblioteka funkcjonowała codzien-nie.
Podstawową część księgozbioru stanowią lektury, ale biblioteka jest także bogato wyposażona w opracowania z dziedziny biologii, historii, geografii, chemii, fizyki, ekologii, sztuki, psychologii i pedagogiki.
Rita Wade przekazała też na rzecz biblioteki podręczniki, książki i czaso-pisma w języku angielskim oraz kasety wideo i kasety magnetofonowe do nauki języka.
Czytelnia została udostępniona młodzieży w styczniu 1996 r. Tu młodzież korzysta z encyklopedii, leksykonów i słowników. Prowadzi też biblioteka prenumeratę czasopism: 14 miesięczników- "Świat Nauki", "Wiedza i Życie", "Poznaj swój kraj", "Poznaj Świat", "Przyroda Polska", "Teatr", "Film", "Raj", "Jestem", "Polonistyka", "Poradnik Bibliotekarza", "Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze";
3 tygodniki - "Prawo i Życie", "Gazeta Prawna" i "Głos Nauczycielski" oraz 2 dzienniki - "Rzeczpospolita" i "Dziennik Wschodni".
Biblioteka prenumeruje również czasopisma metodyczne dla nauczycieli poszczególnych przedmiotów.
W nowym, przestronnym pomieszczeniu zainaugurowano pracę wystawą poświęconą H. Sienkiewiczowi w 150-tą rocznicę urodzin pisarza a w październiku 1996 r. przygotowano w bibliotece wystawę poświęconą twórczości Wisławy Szymborskiej, która w dniu 4 października 1996 r. otrzymała Nagro-dę Nobla.
W ramach codziennej pracy biblioteki - katalogowanie zakupionych książek, prowadzenie ewidencji czytelnictwa i statystyk, konserwowanie księgozbioru a przede wszystkim wypożyczanie młodzieży książek Mieczysława Daniel i Tamara Tworuszka prowadzą też lekcje przysposobienia czytel-niczego w wymiarze 3 godziny w roku w klasach I-III oraz 2 godziny w roku w klasach czwartych. Lekcje te pomagają później młodzieży w korzystaniu z dużych bibliotek naukowych.
Biblioteka 1917-1997
1917-1918 Wowczak Jan
1918-1920 Peter Michał
1920-1933 Tokarski Kazimierz
1933-1937 Wiśniewski Henryk
1937-1939 Szymonowicz Kalikst
1945-1947 RakowskaAnna
1947-1950 Chadała Leokadia
1950-1956 Tchórzewski Franciszek
1956-1958 Vogelgesang Zofia
1958-1965 Tchórzewski Franciszek
1965-1967 Dudek Krystyna
1967-1975 Tchórzewski Franciszek
1975-1978 Stadnik Barbara
1975-1979 Bereza Maria
1978-1982 Łyczak Hieronima
od 1982 Daniel Mieczysława
od 1994 Tworuszka Tamara
Stan księgozbioru:
1917/18 345 tomów
1918/19 441 tomów
1928/29 3.752 tomów
1938/39 6.235 tomów
1946/47 2.083 tomów
1950/51 3.371 tomów
1954/55 5.104 tomów
1956/57 5.826 tomów
1960/61 6.611 tomów
1966/67 8.772 tomów
1970/71 12.988 tomów
1980/81 18.306 tomów
1982/83 19.805 tomów
1996/97 26.352 tomów
LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE W LATACH REFORMY SYSTEMU OŚWIATY
1997 - 2007
Ostatnie dziesięciolecie działalności szkoły to okres wytężonej pracy. Zobligowały do niej Radę Pedagogiczna wyniki hospitacji przeprowadzonej na początku 1998 roku przez Kuratorium Oświaty i Wychowania w Chełmie oraz zmiany w ustroju szkolnym.
Rada Pedagogiczna Liceum Ogólnokształcącego przystępuje do pracy w składzie:
Grażyna Majchrowicz- dyrektor
Helena Karchuć - wicedyrektor
Elżbieta Kiciak - język polski
Eliza Nesteruk - język polski
Halina Pawłowska - język polski
Henryk Petla - język polski
Dorota Matysiak - język polski
Anna Malicka - język polski
Ewa Przybyszewska - język angielski
Anna Marzęta - język angielski
Monika Kwiecień - język angielski
Marek Kosmowski - język angielski
Małgorzata Duda - język angielski
Urszula Mazur - język niemiecki
Małgorzata Domalewska - język niemiecki
Grażyna Wójcik - język francuski
Anna Ostrowska - język francuski
Anna Matys - język rosyjski
Barbara Szczepaniak - język rosyjski
Ewa Domańska - język łaciński
Czesław Kozina - matematyka
Stanisława Matycz - matematyka
Alina Król - matematyka
Jadwiga Pałka - matematyka
Anna Cichosz - matematyka
Ginter Tworuszka - historia
Alicja Polska - historia
Anna Król - historia
Artur Zaprawa - historia
Irena Kowalska - geografia
Dorota Włodarczyk - geografia
Mirosława Smyk - biologia
Anna Fryc - biologia
Roman Tymoszuk- fizyka
Krystyna Niedzielska - fizyka
Mieczysław Lis - fizyka
Teresa Atras - fizyka
Lucyna Kurzak - chemia
Maria Kiliańska - chemia
Krystyna Strzelczyk - plastyka
Edward Kyc- muzyka ( chór, zespół wokalny instrumentalny )
Dariusz Krupa - przysposobienie obronne
Kazimierz Czapek - wychowanie fizyczne
Danuta Pawłowska - wychowanie fizyczne
Marta Grzywna - wychowanie fizyczne
Mirosław Patejuk - wychowanie fizyczne
Ks. Kazimierz Myszka - religia
Ks. Marek Szołdra - religia
Internat
Sławomir Kamiński - kierownik
Stanisław Dąbrowski - wychowawca
Jan Skrzypek - wychowawca
Barbara Czubacka - wychowawca
Iwona Malessa - wychowawca
Komisja języka polskiego - Eliza Nesteruk
Komisja historii i wos - Ginter Tworuszka
Komisja języków obcych - Anna Ostrowska
Komisja przedmiotów przyrodniczych - Lucyna Kurzak
Komisja przedmiotów ścisłych - Stanisława Matycz
Komisja przedmiotów artystycznych i wf - Danuta Pawłowska
Opiekun Samorządu Uczniowskiego - Anna Malicka
sekcja kulturalno-oświatowa - Maria Kiliańska
sekcja naukowa - Teresa Atras
sekcja higieniczno-gospodarcza - Alina Król
sekcja turystyczna - Tamara Tworuszka
opiekunka LOP - Irena Kowalska
opiekunka PCK - Anna Fryc
kronika szkoły - Anna Król
W lutym 1998 roku Kuratorium oświaty i Wychowania w Chełmie przeprowadziło 7-dniową wizytację szkoły. Ocena pracy szkoły jest bardzo wysoka. Rada pedagogiczna pracuje zgodnie ze statutem, regulaminem i planem
dydaktyczno-wychowawczym szkoły, w którym wytyczone zadania są realne i konkretne. Widoczna jest koncepcja pracy szkoły.
Wizytator mgr Alicja Adamczyk podkreśliła bardzo dobre przygotowanie specjalistyczne nauczycieli i ich kompetencje co daje bardzo dobre wyniki nauczania. Dobrze pracują komisje przedmiotowe, nauczyciele mają wypracowane formy pracy z uczniem zdolnym.
Na podkreślenie zasługuje tez prowadzenie przez nauczycieli 4 klas autorskich
o bardzo ciekawym profilu: chemia, historia, matematyka i informatyka. Szkoła ma również duże osiągnięcia w zakresie edukacji lingwistycznej, teatralnej, muzycznej i sportowej.
Bardzo dobrze pracuje biblioteka szkolna. Poważną troską otoczone są sprawy wychowawcze a tematyka lekcji wychowawczych jest bardzo ciekawa. Właściwie też spełnia swe funkcje opiekuńczo-wychowawcze internat.
Wszystko to sprawia, że LO nie ma problemów z rekrutacją (naborem) uczniów do klas pierwszych.
Przyjazne kontakty nauczycieli z uczniami i rodzicami, ogólna harmonia i ład, widoczna koncepcja pracy oraz efekty dydaktyczne porównywalne z wojewódzkimi sprawiają, że szkoła cieszy się bardzo dobrą opinią w środowisku.
W 1998 roku następują zmiany w ustawie o systemie oświaty. Rozporządzenie MEN z dnia 15.02.1999r. wprowadza nowy ustrój szkoły.
Z 8 na 6 lat skraca się naukę w szkole podstawowej, która kończy się sprawdzianem kompetencji.
Kolejne etapy nauki to:
3-letnie gimnazjum, w którym nauka kończy się egzaminem,
3-letnie licea profilowane i 2-letnie licea uzupełniające, w których nauka kończy się egzaminem maturalnym,
2-letnie szkoły zawodowe i szkoły policealne.
Zmiany te nie zakłóciły rytmu pracy szkoły, choć tej pracy przybyło sporo.
Z końcem roku szkolnego 2001/2002 dobiega końca 10-letnia kadencja pani dyrektor Grażyny Majchrowicz, która rezygnuje z ubiegania się ponownie o stanowisko dyrektora LO.
Odejście pani dyrektor zbiega się ze wspaniałą uroczystością przekazania szkole nowego sztandaru ufundowanego przez absolwentów LO. Uroczystość ta odbyła się 22.06.2002 roku.
Kilka dni wcześniej – 11.06.2002r.- przeprowadzony został konkurs na dyrektora LO im. Wł. Jagiełły w Krasnymstawie. Został nim dotychczasowy dyrektor LO w Rejowcu mgr Henryk Czerniej.
Na posiedzeniu Rady Pedagogicznej w dniu 30.08.2002 roku dyrektor Henryk Czerniej wskazał cele strategiczne szkoły:
1) podniesienie jakości pracy szkoły,
2) podniesienie efektywności pracy nauczycieli,
3) poprawienie jakości obsługi szkoły,
4) utrzymywanie w dobrym stanie technicznym bazy lokalowej i terenu szkoły,
5) pozyskiwanie funduszy na realizację tych celów.
Rada Pedagogiczna ze zrozumieniem przyjęła te zamierzenia i zgłosiła gotowość do współpracy
z dyrektorem w ich realizacji.
Organizacja roku szkolnego 2002/2003
dyrektor - Henryk Czerniej
zastępca - dyrektora Maria Kiliańska
religia - ks. Piotr Hawryluk
religia - Aleksander Bałys
religia - Marzena Tymicka
język polski - Halina Pawłowska
język polski - Eliza Nesteruk
język polski - Dorota Matysiak
język polski - Anna Kosmowska
język polski - Henryk Petla
język polski - Grażyna Majchrowicz
wiedza o kulturze - Halina Pawłowska
wiedza o kulturze - Eliza Nesteruk
wiedza o kulturze - Dorota Matysiak
wiedza o kulturze - Anna Kosmowska
wiedza o kulturze - Henryk Petla
wiedza o kulturze - Grażyna Majchrowicz
język angielski - Ewa Przybyszewska
język angielski - Monika Kwiecień
język angielski - Magdalena Sadowska
język angielski - Małgorzata Duda
język angielski - Marek Kosmowski
język angielski - Renata Zacharzyńska
język francuski - Grażyna Wójcik
język francuski - Anna Ostrowska
język niemiecki - Urszula Mazur
język niemiecki - Katarzyna Magier
język rosyjski - Barbara Szczepaniak
język łaciński - Ewa Domańska
matematyka - Jadwiga Pałka
matematyka - Anna Cichosz
matematyka - Stanisława Matycz
matematyka - Alina Król
historia - Alina Polska
historia - Anna Król
historia - Artur Zaprawa
geografia - Irena Kowalska
biologia - Mirosława Smyk
biologia - Anna Dudek
fizyka - Mieczysław Lis
fizyka - Teresa Atras
chemia - Lucyna Kurzak
chemia - Maria Kiliańska
chemia - Małgorzata Smolira
wychowanie fizyczne - Marta Grzywna
wychowanie fizyczne - Kazimierz Czapek
wychowanie fizyczne - Mirosław Patejuk
wychowanie fizyczne - Grzegorz Rycyk
przysposobienie obronne - Witold Sawicki
przedsiębiorczość - Beata Bojarczuk
informatyka - Andrzej Wojtaszek
biblioteka - Tamara Koterwas
Zespoły Rady Pedagogicznej
Zespół wychowawczy - przewodniczący Henryk Czerniej
Zespół nauczycieli języka polskiego - przewodnicząca Dorota Matysiak
Zespół nauczycieli historii - przewodnicząca Alina Polska
Zespół nauczycieli języków obcych - przewodnicząca Grażyna Wójcik
Zespól nauczycieli przedmiotów
przyrodniczych - przewodnicząca Irena Kowalska
Zespół nauczycieli matematyki - przewodnicząca Stanisława Matycz
Zespół nauczycieli kultury fizycznej - przewodnicząca Marta Grzywna
Zespół d/s marketingu i wizerunku szkoły:
-Anna Król
-Anna Cichosz
-Henryk Petla
-Andrzej Wojtaszek
Komisja d/s uchwał i wniosków:
-Henryk Petla
-Anna Cichosz
-Alina Król
Komisja socjalna:
-Anna Dudek
-Ewa Przybyszewska
-Mirosław Patejuk
-Maria Padzińska
Klub Europejski – Anna Król
Opiekun Samorządu Uczniowskiego – Anna Kosmowska
Społeczny Inspektor Pracy – Marta Grzywna
Delegat Rady Pedagogicznej do zespołu kierowniczego szkoły – Lucyna Kurzak
Ten skład RP gwarantował realizację najbardziej trudnych i ambitnych zamierzeń. A zadań wytyczono wiele.
W tym samym roku jeszcze rozpoczęły się prace nad Programem Rozwoju Szkoły z udziałem p. Mariana Bobera z Niepublicznego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli. W tym celu Rada Pedagogiczna powołała pod kierownictwem Marii Kiliańskiej zespół redakcyjny do opracowania w/w Programu. W skład zespołu weszły: Anna Kosmowska, Dorota Matysiak, Anna Cichosz, Tamara Koterwas.
Na posiedzeniu w dniu 22.01.2003 roku RP podjęła decyzję o rekrutacji uczniów w roku szkolnym 2003/2004 do klas profilowanych:
- menadżersko-informatycznej,
- społeczno-humanistycznej,
- medycznej,
- politechnicznej,
- matematyczno-ekonomicznej,
- europejskiej,
- sportowej
możliwa nauka 3 języków obcych.
W wyniku wytężonej pracy nauczycieli – we współpracy z Samorządem Uczniowskim – powstał program Wychowawczy Szkoły, uchwalony przez Radę Pedagogiczną 18 grudnia 2002 roku.
Cele zawarte w Programie:
1) rozwijanie aktywności poznawczej uczniów: inicjatywy, odpowiedzialności,
skuteczności, umiejętności współpracy, dojrzałości,
2) rozwijanie samowychowawczej aktywności uczniów: wolności wyboru, samo-
kontroli, rzetelności, inicjatywy,
3) rozwijanie aktywności społecznej uczniów: współpracy, wrażliwości na potrzeby innych, uczciwości, szacunku, poczucia bezpieczeństwa,
4) wychowanie patriotyczne i obywatelskie: wartości rodzinne, tradycje narodowe, szacunek dla kraju, regionu, symboli państwowych i narodowych,
5) kształtowanie charakteru uczniów,
6) wychowanie światopoglądowe, moralne, fizyczne i zdrowotne.
Przyjęte przez Radę pedagogiczna cele wychowawcze należy realizować poprzez indywidualne rozmowy z uczniami i rodzicami, wywiady środowiskowe, pedagogizację rodziców, współpracę z pedagogiem i psychologiem, wczesne rozpoznawanie zagrożeń, właściwe wykorzystywanie lekcji wychowawczych oraz konsekwentne stosowanie systemu nagród i kar.
„Zdecydowanie przeciwstawiamy się wszelkim formom agresji, zachowaniom społecznie nieakceptowanym, mówiąc o tym, że uczeń nie ma prawa do:
- zachowań zagrażających zdrowiu psychicznemu i fizycznemu innych uczniów,
- podburzanie innych uczniów do przemocy,
- brutalnego rozstrzygania konfliktów,
- używania wulgarnych słów,
- nie respektowania godności osobistej nauczycieli, pracowników szkoły
i innych uczniów,
- nietolerancji wobec uczniów wyznających inną religię,
- wyśmiewania ubóstwa innych uczniów,
- poniżania innych uczniów z powodu niesprawności fizycznej
i psychicznej,
- ulegania nałogom,
- wyśmiewania się z uczniów mające słabe wyniki w nauce.”
Aby te cele osiągnąć, w ich realizacji muszą uczestniczyć dyrektor, rodzice, wychowawcy klas, nauczyciele i Samorząd Uczniowski. W Programie podkreśla się mocno rolę wychowawcy: „Wychowawca powinien być autorytetem, doradcą, mistrzem i przewodnikiem.”
Uzupełnieniem programu Wychowawczego jest uchwalony równocześnie Program Profilaktyczny, który obliguje nauczycieli i wychowawców do podejmowanie interwencji w sytuacjach konfliktowych, prowadzenia rozmów profilaktyczno-ostrzegawczych z udziałem rodziców uczniów z grup podwyższonego ryzyka oraz bieżącej współpracy z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną, Porad-nią Uzależnień, Centrum Pomocy Rodzinie i Komendą Powiatowa Policji.
Realizacja tych zadań wymogła na wychowawcach merytoryczne przygotowanie, stąd też szkolenia Rady Pedagogicznej z udziałem ekspertów, między innymi:
- Problem narkomanii wśród młodzieży z udziałem aspiranta KPP J. Bodio,
- Rodzaje środków odurzających i ich rozpoznawanie z udziałem sierżanta
J. Niedźwieckiego z Komendy Powiatowej Policji,
- Szkoła wobec zagrożeń patologicznych i społecznych – rozpoznawanie i przeciwdziałania z udziałem p. psycholog Zuzanny Zabielskiej.
Program Wychowawczy, Program Profilaktyczny oraz uchwalony i przyjęty do realizacji przez Radę Pedagogiczna w 1999 roku Wewnętrzny System Oceniania tworzą spójną całość i pozwalają nauczycielom i wychowawcom utrzymywać w szkole „porządek, ład i harmonię” oraz osiągać bardzo dobre wyniki nauczania.
Do realizacji w/w zadań czynnie włączył się Samorząd Uczniowski, którego długoletnią opiekunką – na życzenie uczniów – była Anna Kosmowska.
Skład Samorządu Uczniowskiego:
Przewodnicząca - Michalak Magda kl. IIa
Z-ca przewodniczącej - Fedorowicz Anita kl. Ib
Protokolant - Orłowski Michał kl. IIa
- Strefner Milena kl. IIf
Sekcja naukowa - Socha Magdalena kl. IIc
- Lewandowska Zuzanna kl. Ie
- Kosmala Katarzyna kl. Ie
Sekcja porządkowa - Zadrąg Agnieszka kl. If
- Skrzypek Katarzyna kl. Ia
- Kańczugowski Paweł kl. Id
Sekcja kulturalna - Turzyniecka Kamila kl. Ib
- Bańka Ewelina kl. IIb
Sekcja edytorska - Sidor Marta kl. Ic
- Zaborny Daniel kl. IIe
Radiowęzeł szkolny - Pawelec Łukasz kl. IId
- Smorga Konrad kl. IIa
- Lorek Andrzej kl. Ic
Skład Pocztu sztandarowego:
Chorąży - Sebastian Pisarski kl. IIIa
- Paweł Basiński kl. IIIc
Asysta - Anna Bereza kl. IIIe
- Justyna Jasińska kl. IIIc
- Paulina Miścior kl. IIIb
- Justyna Petla kl. IIIa
Przewodniczący SU jest członkiem kapituły przyznającej nagrodę Steftleben Prize dla najlepszego ucznia szkoły. Uczestniczy też w opiniowaniu kandydatów do nagrody Prezesa Rady Ministrów i starosty.
Sekcja naukowa SU 2-krotnie w ciągu roku szkolnego prezentuje na apelach i w gazetce szkolnej wyniki nauczania, zachowania i frekwencji, najlepszych uczniów szkoły, laureatów olimpiad przedmiotowych i konkursów oraz najlepszych sportowców. W marcu 2000 roku ukazał się pierwszy numer gazetki szkolnej „Kleks”, w której zamieszczane są najistotniejsze informacje o życiu szkoły.
Dla uczniów mających trudności w nauce sekcja naukowa SU organizuje pomoc koleżeńską. SU współpracuje też stale z Radą Pedagogiczną przy ustalaniu na-gród i kar dla uczniów.
Do zadań SU należy również prowadzenie i „sprawiedliwe ocenianie” szkolnego konkursu „Panorama klas”.
Z trudnymi problemami młodzież może zwracać się do rzecznika praw ucznia.
Na bardzo wysokim poziomie stoją imprezy kulturalne. Kilkakrotnie prezentowany w LO, Domu Opieki Społecznej i Kościele Św. Franciszka „Tryptyk rzymski” przygotowany przez młodzież pod opieka p. Henryka Petli i księdza Tomasza Lisieckiego spotkał się z gorącym przyjęciem, podobnie jak „Zaduszki poetyckie.”
Na Powiatowym Forum Młodzieży przedstawiono Program muzyczno-poetycki „Chcieliśmy być wolni a staliśmy się niewolnikami” i montaż słowno-muzyczny „Tu groby ojców”.
Piękną oprawę miały obchody Dnia Niepodległości w 2005 roku – refleksyjne wiersze, prezentacja obrazów malarstwa polskiego doby powstania, pantomima.
Zadaniem SU jest też przygotowywanie – pod opieka nauczycieli – uroczystości szkolnych z okazji świąt państwowych i narodowych: Konstytucji 3 Maja, Dnia Zwycięstwa, Dnia edukacji narodowej oraz Dnia Patrona.
SU przygotowuje inaugurację i zakończenie roku szkolnego, otrzęsiny klas pierwszych, Jasełka i choinkę dla młodzieży LO oraz „dni otwarte” dla uczniów gimnazjów.
Samorząd Uczniowski, na miarę możliwości młodzieży, wspomaga potrzebujących. W ostatnich latach zorganizował m.in.:
- zbiórkę pieniędzy na leczenie koleżanki,
- zbiórkę pieniędzy i darów rzeczowych dla koleżanki znajdującej się w bardzo trudnej sytuacji życiowej,
- Mikołajki dla dzieci z Domu Dziecka w Krasnymstawie,
- zbiórkę pieniędzy dla Fundacji na Rzecz Osób Niewidomych i Niepełno-sprawnych w Gdyni,
- uliczna kwestę na pomoc dla dzieci z Biesłanu,
- akcję „Góra Grosza” dla dzieci z Domu Dziecka w Krasnymstawie,
- udział w akcjach dla Fundacji „Serce” – pomoc dla chorych i potrzebujących dzieci,
- pomoc materialna dla dzieci z Autonomicznej Grupy Usamodzielniania,
- Jasełka dla dzieci z Warsztatów Terapii Zajęciowej.
W 2005 roku w odpowiedzi na pismo Wojewody Lubelskiego klasa IIa przejęła opiekę nad Pomnikiem 250 poległych i pomordowanych w walkach z hitlerowskim okupantem w latach 1939 – 1945, Pomnikiem w Wierzchowinach oraz starą murowaną kapliczka przy wjeździe do Siennicy Różanej postawioną w dowód wdzięczności za ocalenie w II wojnie św.
Samorząd Uczniowski opiekuje się także grobami nieżyjących nauczycieli LO.
Sprawy wychowawcze są także priorytetem dla kadry pedagogicznej i wychowanków Internatu, tym bardziej, że mieszkańcami są uczniowie 4 krasnostawskich szkół: I LO, II LO, Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 i nr 2. Łącznie od 130 do 150 wychowanków.
Główne kierunki pracy opiekuńczo-wychowawczej w internacie wynikają z Programu Wychowawczego i Profilaktycznego szkoły
- przygotowanie młodzieży do życia w społeczeństwie,
- rozwijanie u wychowanków zainteresowań naukowych, kulturalnych i technicznych,
- zapewnienie rozwoju samorządności wychowanków,
- współpraca z domem rodzinnym oraz szkołami wychowanków,
- wychowanie w zdrowiu, rozwijanie kultury fizycznej i sportu.
Zadania te skutecznie wypełnia 7-osobowa kadra pedagogiczna wspierana przez Radę Młodzieżową Internatu, wybierana przez walne Zgromadzenie Samorządu Internatu.
Skład Rady:
Przewodnicząca - Dominika Weremko
Z-ca przewodniczącej - Jacek Surowiecki
Sekretarz i kronikarz - Katarzyna Repeć
Skarbnik - Agnieszka Korona
Członek - Paulina Kochaniec
Rada Młodzieżowa Samorządu Internatu mobilizuje wychowanków do osiągania jak najlepszych wyników w nauce a w miarę potrzeb organizuje pomoc koleżeńską. Samorząd dba też o stworzenie odpowiednich warunków i atmosfery do nauki i wypoczynku, kontroluje przestrzeganie regulaminu internatu, współuczestniczy w rozstrzyganiu zatargów powstałych w trakcie codziennego życia i udzielaniu pochwał i nagan.
Z całą mocą należy podkreślić dużą dbałość nowego kierownictwa Internatu o podniesienie standardu warunków mieszkaniowych młodzieży. W 2001r. przeprowadzono remont sal sypialnych, położono nowe wykładziny a szafy i szafki pomalowali sami wychowankowie w/g własnej koncepcji. Wyremontowane zostały też łazienki. 50% kosztów remontu pokryli rodzice.
Internat prowadzi też działalność gospodarczą m.in. zapewnia corocznie noclegi dla gości „chmielakowych”, umożliwia organizowanie obozów kondycyjnych dla sportowców woj. lubelskiego w czasie ferii zimowych w miesiącach: wrzesień – grudzień 2003r., kuchnia przygotowywała i wydawała obiady dla 98 uczniów Szkoły Podstawowej nr 4.
Internat wygrał też przetarg na zapewnienie wyżywienia i zakwaterowania niezbędnego do realizacji projektu „Utworzenie Powiatowego Centrum Obsługi Kontaktów Transgranicznych” w Krasnymstawie.
Podobnie jak Samorząd uczniowski w szkole Samorząd Internatu organizuje uroczyste obchody świąt państwowych i narodowych oraz imprezy kulturalne m.in.:
- wystawy prac plastycznych wychowanków,
- wieczorki poetyckie, na których prezentowane są utwory własne uczniów,
- Festiwal Piosenki Internackiej,
- 28.01.2004 roku 30 wychowanków internatu kolędowało z przedstawieniami „Cyganeczka”, „Dziad i baba”, „Kopciuszek”, „Macieju, Macieju” i piosenkami ludowymi,
- otrzęsiny klas pierwszych w internacie,
- wybory Miss i Mistera internatu,
- uroczystości z okazji Dnia Matki, Dnia Babci i Dziadka, Dnia Dziecka, Dnia Chłopaka.
Młodzież uczestniczy również w imprezach organizowanych przez Powiatową Bibliotekę Publiczną i KDK m.in.: wystawie prac plastycznych, fotografii i książek przygotowaną z okazji 25-lecia pontyfikatu papieża Jana Pawła II, wystawie fotograficznej „Gdy miasto śpi”, koncercie kolęd przy Szopce KDK w wykonaniu zespołu księdza Tomasza Lisieckiego oraz pantomimie pt. „Dokąd zmierza-my” w wykonaniu grupy teatralnej Warsztatu Terapii Zajęciowej, wreszcie w koncercie poświęconym Czesławowi Niemenowi.
W internacie dużą popularnością cieszy się „własny” kabaret „Zmruż oczko” prowadzony przez p. Krystynę Tomaszewską.
Dużo radości i satysfakcji sprawiają młodzieży zawody sportowe, m.in. rozgrywki w tenisa stołowego, turniej piłki nożnej, piłki ręcznej oraz memoriał im. Jana Błaszczaka w piłce siatkowej.
Młodzież internatu wspiera też potrzebujących:
- corocznie przeprowadzana jest akcja „I ty możesz zostać Św. Mikołajem” -
kwesta wśród wychowanków, pracowników internatu i mieszkańców Krasnegostawu; zebrane fundusze przeznaczone są na zakup paczek dla dzieci z Domu Dziecka,
- w internacie 11.09.2003r. powstało Internackie Koło Wolontariuszy prowadzone przez p. Krystynę Tomaszewską, które organizuje spotkania integracyjne z młodzieżą niepełnosprawną intelektualnie w Warsztatach Terapii Zajęciowej; 10 wychowanków internatu – wolontariuszy pracuje z tą młodzieżą 1 raz w tygodniu a 8 wolontariuszek pracuje z dziećmi z Domu Dziecka.
Pracę SU i Klubu Wolontariuszy z Internatu wspomaga, powstałe w 2005 roku Środowiskowe Koło Caritas, które tworzy 49 uczniów szkoły i działa pod opieką p. Aleksandra Bałysa.
Członkowie Koła pełnią dyżury przy chorych dzieciach na oddziale dziecięcym szpitala a 31 wolontariuszy 3 razy w tygodniu pełni dyżur w Domu Dziecka.
Podobną działalność prowadzi Szkolny Klub Wolontariuszy pracujący pod opieką p. Magdaleny Sadowskiej.
Od 6 listopada 2005 roku obowiązuje Rozporządzenie Ministra Edukacji Na-rodowej z dnia 24 października 2005r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych. Zmiany w egzaminie maturalnym dotyczą w głównej mierze możliwości wyboru przedmiotów maturalnych. Istotne zmiany dotyczące egzaminu maturalnego obowiązywać będą dopiero od roku szkolnego 2007/2008.
Wzmożona praca nauczycieli i uczniów przyniosła bardzo dobre rezultaty. Egzamin maturalny 2006 roku zakończył się sukcesem.
Do egzaminu dojrzałości w roku 2005/2006 przystąpiło 195 uczniów – co stanowi 100% abiturientów.
Największym powodzeniem cieszyły się przedmioty:
język polski - 195
język angielski - 188 -96,4%
matematyka - 75 - 38,46%
biologia - 48 - 24,62%
geografia - 46 - 23,59%
historia - 38 - 19,49%
chemia - 31 - 15,90%
wyniki:
język polski szkoła - 58,0 - kraj 52,2
język angielski- „ 78,4 „ - 64,7
matematyka - „ 72,4 „ - 68,7
biologia -„ 62,6 „ - 45,2
geografia - „ 65,0 „ - 54,1
historia - „ 57,6 „ - 52,2
chemia - „ 81,6 „ - 71,3
język niemiecki - 77,2 - 57,9;
język francuski 94,0 - 73,6;
fizyka - 70,4 - 62,0;
historia sztuki 76,0 - 46,2;
średnia szkoły wyniosła 72,83.
Wyniki są dobre, znacznie wyższe od średniej krajowej.
Jest to efekt wysokich kwalifikacji kierownictwa szkoły i nauczycieli, wysokich wymagań nauczycieli wobec uczniów w procesie kształcenia ale też otwarcia kadry pedagogicznej na nowe rozwiązania oraz stosowanie różno-rodnych metod i form nauczania. Należy również podkreślić życzliwe, pełne wzajemnego szacunku relacje między nauczycielami, rodzicami i uczniami.
Wykazują to prowadzone od 2002 roku coroczne raporty z wewnętrznego mierzenia jakości pracy szkoły.
Badaniami objęto:
- warunki pracy szkoły i jej bazę
- efektywność procesu nauczania
- metody i formy nauczania
- relacje interpersonalne w szkole: rodzice – dyrektor – nauczyciel – wychowawca – uczeń
- współpracę ze środowiskiem
- zagrożenia zewnętrzne (patologiczne) – alkohol, narkotyki, papierosy, agresja
- bezpieczeństwo uczniów w szkole.
Raporty wykazały takie oto mocne strony szkoły:
- dobrze wykształcona, otwarta na nowe rozwiązania kadra pedagogiczna
- wysokie wymagania nauczycieli wobec uczniów w procesie kształcenia
- dobrze przygotowani wychowawcy klas cieszący się szacunkiem i zaufaniem uczniów
- najwyższe wyniki dydaktyczne wśród szkół powiatowych
- akceptowany przez uczniów i rodziców WSO i Program Wychowawczy
- właściwie prowadzone działania w zakresie zapobiegania patologiom i uzależnieniom oraz współpraca z placówkami zwalczającymi patologię i uzależnienia
- życzliwe, pełne wzajemnego szacunku relacje między nauczycielami, rodzicami, uczniami i pracownikami szkoły
- przestrzegania podstawowych praw człowieka, dziecka, ucznia
- sprawnie działające Szkolne Centrum Multimedialne
- bardzo dobre warunki bytowe wychowanków w Internacie.
Te sukcesy uczniów to również wyniki codziennej, żmudnej pracy nauczycie-li. Od 1997 roku realizowane są w szkole programy autorskie:
z chemii p. Lucyny Kurzak
z historii p. Aliny Polskiej
prawny p. Aliny Polskiej
z informatyki p. Mieczysława Lisa
z geografii p. Ireny Kowalskiej
oraz program innowacyjny z języka francuskiego p. Grażyny Wójcik.
P. Alina Polska opiekuje się też kołem historycznym, którego wiodącym tematem jest „Problematyka prawno-ustrojowa od początku funkcjonowania władzy państwowej – wiece, rada królewska – poprzedzających powstanie Sejmu aż do czasów współczesnych – konstytucja z 2.04.1997 roku.
Jedną z form pracy nauczycieli Liceum Ogólnokształcącego jest indywidualizacja procesu nauczania. Pracę z uczniem zdolnym realizuje wielu nauczycieli stąd masowy niemal udział uczniów w olimpiadach przedmiotowych i konkursach. Corocznie do etapu szkolnego olimpiad i konkursów przystępuje średnio 70% uczniów. Najlepsi docierają do etapu centralnego.
Laureaci centralnego szczebla olimpiad:
1997/1998 - Olimpiada Geograficzna – Kamil Nieścior – opiekun mgr Irena
Kowalska
- Olimpiada Chemiczna – Konrad Wronka – opiekun mgr Maria
Kiliańska
1998/1999 - Olimpiada Chemiczna – Konrad Wronka – opiekun mgr Maria Kiliańska
- Olimpiada Ekologiczna -Konrad Wronka – opiekun mgr Maria Kiliańska
- Olimpiada Geograficzna – Kamil Nieścior, Joanna Tomaszewska – opiekun mgr Irena Kowalska
- Ogólnopolski Konkurs „Ekologia + Język Francuski” - Ewa Haładyj – opiekun – chemia mgr Lucyna Kurzak, j. francuski mgr Anna Ostrowska
1999/2000 - Olimpiada Geograficzna i Nautologiczna – Łukasz Dewera, Ewa Haładyj – opiekun mgr Irena Kowalska
- Konkurs Historyczny „Parlamentaryzm polski – Monika Kamińska – opiekun mgr Alina Polska
2000/2001 - Olimpiada Geograficzna i Nautologiczna – Łukasz Dewera, Łukasz Wydra – opiekun mgr Irena Kowalska
2001/2002 - Olimpiada Języka francuskiego – Aleksandra Olchowska – opiekun mgr Anna Ostrowska
- Olimpiada Wiedzy o Unii Europejskiej – Marta Karapuda - opiekun mgr Anna Król
- Finał 16 konkursu Chemicznego na Politechnice warszawskiej - Marta Karapuda – opiekun mgr Lucyna Kurzak
2002/2003 - międzynarodowy Konkurs Matematyczny, 6 lokata w Polsce– Agnieszka Petla – opiekun mgr Anna Cichosz
- Międzynarodowy Konkurs Plastyczny – Justyna Korólczyk – nagrody W Japonii i Portugalii
2004/2005 - Olimpiada Historyczna – Łukasz Siedlaczek – opiekun mgr Anna Król
- Olimpiada Geograficzna – Michał Banak I miejsce w Polsce - opiekun mgr Irena Kowalska
- uczniowie Karol Bereza, Jarosław Flis, Krzysztof Kaluźniak, Joanna Zakrzewska i Barbara Pleskot pod kierunkiem mgr Teresy Atras uczestniczyli w projekcie tdeys 2004 za co otrzymali wyróżnienie w kategorii film. Konkurs organizowany Z inicjatywy Komisji Europejskiej odbywał się pod hasłem „Dialog międzykulturowy, film i obraz”.
2005/2006 - Olimpiada Historyczna – Rafał Soczyński, Paweł Staszak, Adam Wróblewski – opiekun mgr Anna Król
- Olimpiada Wiedzy o Unii Europejskiej – Adam Wróblewski, Paweł Staszak – opiekun mgr Anna Król
- Ogólnopolski Konkurs Wiedzy o NATO – Paweł Staszak – opiekun mgr Anna Król
- Olimpiada Wiedzy Ekologicznej – Ewelina Sowa – opiekun Maria Kiliańska. Mirosława Smyk, Irena Kowalska
- Olimpiada Języka Francuskiego – Kamila Jabłońska, Artur Mąka – opiekun mgr Anna Ostrowska
Dużą popularnością cieszą się też konkursy, w których uczestniczy - na etapie szkolnym – średnio 1/3 uczniów szkoły. Są to między innymi:
Konkurs Mitologiczny
Konkurs „Władysław Jagiełło – król Polski”
Konkurs „Polska Piastowska”
Konkurs „Polskie drogi do niepodległości”
Konkurs „Parlamentaryzm polski”
Konkurs „80-lecie odzyskania niepodległości”
Konkurs „Polskie państwo podziemne”
Konkurs „Ocalmy naszą historię”
Konkurs „Katyń – losy Polaków”
Konkurs recytatorski i literacki o Henryku Sienkiewiczu
Konkurs Mickiewiczowski
Konkurs Norwidowski
Konkurs Interpretacje Zbigniewa Herberta
Konkurs Życie i twórczość Jana Kochanowskiego
Konkurs Czytelniczy „Kraszewski – jego życie i twórczość”
Powiatowy Konkurs Literacki
Szkolny Konkurs Teatralny – Dramaturgia Mrożka
Ogólnopolski Konkurs Graficzny i wiele innych.
16 stycznia 2007 roku w Powiatowym Konkursie Poezji im. Księdza Jana Twardowskiego
I miejsce zajęła uczennica Edyta Rudnik – opiekun p. Henryk Petla;
II miejsce zajęła uczennica Elżbieta Wrona – opiekun Anna Kowalska.
Główną nagrodą ufundowaną przez „Echo Krasnegostawu” była wycieczka do Krakowa i zwiedzanie zabytków tego pięknego miasta, a przede wszystkim spotkanie z biskupem Tadeuszem Pieronkiem i ks. Adamem Bonieckim – redaktorem naczelnym Tygodnika Powszechnego.
Elżbieta Wrona, Edyta Rudnik i op. Nauczycielka Anna Kowalska z wizytą u ks. Tadeusza Bonieckiego, redaktora naczelnego Tygodnika Powszechnego.
Uroczystość wręczenia nagród laureatom konkursów przedmiotowych i olimpiad – 2002r. Nagrodę otrzymuje uczennica Agnieszka Petla
Ostatni sukces to I miejsce w „Powiatowym konkursie przedmiotowym” w roku szkolnym 2006/2007, który obejmował łącznie dziewięć przedmiotów: język polski, język angielski, matematykę, chemię, biologię, geografię, historię, fizykę i podstawy przedsiębiorczości -
wyniki konkursów:
Język polski
1. Justyna Jasińska
2. Karolina Wojtal
3. Karolina Starek – wszystkie uczennice Henryka Petli
Matematyka
2. Łukasz Szozda
3. Sebastian Pisarski – wszyscy uczniowie Andrzeja Skiby
Historia
1. Grzegorz Żebrowski
2. Ewa Staszak
3. Anna Sobińska – wszyscy uczniowie Anny Król
Biologia
1. Agnieszka Suszek
2. Michał Mirecki
3. Karolina Wojtal – wszyscy uczniowie Mirosławy Smyk
Geografia
2. Katarzyna Miś
3. Łukasz Szozda – wszyscy uczniowie Ireny Kowalskiej
Fizyka
1. Paweł Witka i Michał Mirecki
2. Sebastian Pisarski – wszyscy uczniowie Piotra Krysztofiaka
Chemia
1. Paweł Basiński i Justyna Jasińska
2. Michał Mirecki – wszyscy uczniowie Piotra Krysztofiaka
W 2000 roku powstał w Liceum Szkolny Klub Europejski, którego głównym celem stało się przybliżenie młodzieży problematyki integracyjnej oraz przygotowanie do świadomego uczestnictwa w życiu Europy po wejściu Polski do Unii Europejskiej.
Klub prowadzą panie Anna Król i Anna Kosmowska a w spotkaniach uczestniczy młodzież szczególnie zainteresowana problematyką unijną.
Główne zadania Klubu realizowane są poprzez rozpowszechnianie informacji o integracji europejskiej, prezentowanie kultury krajów członkowskich UE, organizowanie spotkań, konferencji i konkursów służących poznawaniu Europy, organizowanie Dni Europejskich, aktywny udział w olimpiadach.
W 2003 roku Klub zorganizował Konkurs Świąteczny, w ramach którego prezentowano tradycje świąteczne krajów europejskich.
W marcu 2004 roku odbyła się w szkole debata unijna „Co to znaczy być Europejczykiem?” a w lutym 2005 roku lekcja koleżeńska na temat „Proces integracji Polski z Unia Europejską”. Corocznie organizowane są:
Konkursy Prozy i Poezji francuskiej
Konkursy wiedzy o Francji
Konkursy Wiedzy o Anglii, Austrii, Rosji, Ukrainie, Francji i Niemczech
i o krajach anglojęzycznych
Konkurs „Wiedza biletem do Brukseli”.
Festiwal Piosenki Francuskiej i Międzynarodowej
21.03.2007r., w pierwszym dniu wiosny zorganizowany został kolejny już Festiwal Piosenki Międzynarodowej. Atrakcją Festiwalu był w tym roku – jubileuszowym – występ Magdy Wójcik wokalistki zespołu Goya, absolwentki naszego Liceum.
Magda z radością przyjęła zaproszenie i zasiadła w jury konkursu obok
Ewy Przybyszewskiej –nauczycielka j. angielskiego,
Ewy Domańskiej – nauczycielka j. łacińskiego,
Anny Kosmowskiej – nauczycielka j. polskiego,
Agnieszki Chwaszcz – nauczycielka wiedzy o kulturze,
Edwarda Kyca – nauczyciela muzyki,
Zuzanna Lewandowska – przedstawiciel SU.
W kategorii wokalistów festiwal wygrała Agnieszka Mazurek (I LO). Tuż za nią znalazł się Wojciech Smyk (I LO) i Agnieszka Kuczyńska (I LO). Trzecie miejsce zajęli wspólnie Angelika Szałaj (ZSS) i Łukasz Pawelec (I LO).
W kategorii zespołów pierwsze miejsce ex equo zajęli „Stopa koguta” (I LO) i „Jak zawsze” (I LO). Drugie miejsce zdobył „Vanderherc” (ZSS) a trzecie „Bez nazwy” (I LO).
W 2005 roku w Klubie Europejskim odbyło się spotkanie z przedstawicielką Helsinskiej Fundacji Praw Człowieka p. Ewą Szafraniuk.
Klub na bieżąco otrzymuje biuletyny, książki, CD z UKIE i innych instytucji polonijnych; systematycznie jest też prowadzona biblioteczka unijna.
Duży udział w osiągnięciach szkoły ma też biblioteka szkolna prowadzona przez Tamarę Koterwas. W ciągu minionych 10 lat biblioteka wzbogaciła się o 1456 tomów a w 2001 roku zakupiono do biblioteki komputerowy, program biblioteczny MOL 2000+ oraz kasety video i płyty CD.
W pełni wykorzystywana jest przez uczniów czytelnia, w której młodzież korzysta z encyklopedii, słowników, opracowań naukowych i czasopism. Do dyspozycji uczniów są tez komputery. W 2001 roku T. Koterwas ukończyła kurs „Internet w bibliotece szkolnej”, stale uczestniczy też w spotkaniach metodycznych i warsztatach, współpracuje z Powiatową Biblioteką Publiczną w Krasnymstawie oraz Muzeum Reginalnym w Krasnymstawie.
W 2005 roku T. Koterwas przeprowadziła otwartą lekcję z wykorzystaniem techniki komputerowej. Temat lekcji brzmiał „Współczesne metody porozumiewania się na tle rozwoju cywilizacji”. W lekcji uczestniczyły panie bibliotekarki z Zespołu Samokształceniowego Nauczycieli Bibliotekarzy, p. dyrektor Powiatowej biblioteki Publicznej w Krasnymstawie oraz nauczyciele historii naszej szkoły.
W bibliotece dużym powodzeniem cieszy się u uczniów Biblioteczka poradnictwa edukacyjno-zawodowego (szkolna baza Informacyjna) oraz wszelkie informacje dotyczące dalszego kształcenia.
W celu przybliżenia uczniom twórców literatury polskiej i światowej bibliotekarka, przy dużym udziale młodzieży, przygotowała wystawy z okazji m.in. przyznania literackiej nagrody Nike
25 rocznicy śmierci M. Wańkowicza
60 rocznicy śmierci St. I. Witkiewicza
20 rocznicy śmierci J. Iwaszkiewicza
80 rocznicy urodzin A. Kamieńskiej
100 rocznicy urodzin J. Czechowicza
150 rocznicy urodzin H. Sienkiewicza
Oraz Roku Reymontowskiego, Roku Gombrowicza, Roku Mickiewiczowskiego i Roku Słowackiego wreszcie wystawę poświęcona polskiej noblistce Wisławie Szymborskiej, 70-leciu Biblioteki Narodowej oraz Jerzemu Giedroyciowi. Wystawę o Unii Europejskiej przygotowała uczennica kl. II b Katarzyna Wrona a wystawę ekologiczną uczennice kl. I d Agata Szafraniuk i kl. III c Katarzyna Kondracka.
Warto też wspomnieć o udziale biblioteki w realizacji Programu Profilaktycznego – w tym zakresie przygotowano na wystawę m.in. materiały „AIDS – dżuma naszego wieku”, Papierosy a zdrowie”, „Przeczytaj, zanim będzie za późno”.
W 2004 roku powstał przy bibliotece Klub Historyczny pn Ziemia Krasnostawska utworzony przez p. Annę Król, Tamarę Koterwas i Artura Zaprawę. Już w 2005r. Klub zorganizował sesję historyczną „Lubelszczyzna w średniowieczu”, a w 2006 następna sesję „Renesans na Lubelszczyźnie”.
Biblioteka szkolna udziela też pomocy w przygotowaniach do olimpiad, konkursów i egzaminów maturalnych.
Nauczycieli i uczniów wspomaga w codziennej pracy Szkolne Centrum Informacji prowadzone przez Tamarę Koterwas i Artura Zaprawę, które istnieje od 2002 roku i cieszy się dużym powodzeniem zarówno wśród młodzieży jak i nauczycieli, służąc użytkownikom jako źródło wiedzy i informacji. Uczniowie przygotowują się tu do lekcji informatyki, ćwiczą umiejętności posługiwania się określonym oprogramowaniem, przygotowują prace do prezentacji. Tu także uczniowie piszą prace na olimpiady i konkursy, poszukują materiałów do wypracowań i referatów z języka polskiego, historii, biologii, geografii. Wielu uczniów traktuje internet jako bogate źródło aktualnych informacji.
Spore fundusze na organizację Centrum uzyskała szkoła z Korpusu Pokoju dzięki p. Ricie Wade – nauczycielce języka angielskiego. Fundusze, jakimi dysponowała, przeznaczyła na rozwój biblioteki, która uzyskała trzy pomieszczenia, nowe regały, stoliki i krzesła. Czytelnia multimedialna posiada 8 stanowisk komputerowych z dostępem do internetu, drukarkę, kserokopiarkę i skaner.
Pani Rita Wade wyposażyła również bibliotekę w książki i czasopisma dla uczniów oraz książki dla nauczycieli w języku angielskim a także kasety wideo i kasety magnetofonowe.
Internet na dobre zadomowił się w naszej placówce jako jedno z nowoczesnych narzędzi informacji wspomagające kształcenie i rozwijanie zainteresowań.
Codzienna, rzetelna i systematyczna praca nauczycieli i uczniów daje bardzo dobre rezultaty. Oto przykłady:
- roczna średnia ocen uczniów od wielu lat utrzymuje się na stałym poziomie: 3,46 – 3,56
- ponad 60% ocen z zachowania stanowią oceny wzorowe i bardzo dobre
- ponad 50% ocen w procesie kształcenia stanowią oceny celujące, bardzo dobre i dobre
- w roku szkolnym 2004/2005 172 uczniów – 28,24% - uzyskało średnią ocen 4 i więcej
- w olimpiadach i konkursach na szczeblu szkolnym corocznie bierze udział ponad 72% uczniów
- corocznie 100% abiturientów przystępuje do egzaminu dojrzałości a 98 – 99% zdaje egzamin pomyślnie
- około 93% absolwentów kontynuuje naukę na studiach magisterskich, licencjackich i innych formach kształcenia
- od 11 lat nasza młodzież z bardzo dobrymi wynikami zdaje egzaminy dojrzałości połączone z egzaminami wstępnymi na wyższe uczelnie m.in. Politechnikę Krakowską, AGH i UMCS.
Uczestniczki biegów przełajowych 2005 r.
Wśród tych wszystkich sukcesów nie można zapomnieć o sukcesach sportowych – młodzi sportowcy to też chluba szkoły. W 1997 roku uczniowie LO zajęli I miejsce Mistrzostwach Rejonu Krasnystaw w turnieju koszyków-ki, tenisa stołowego, badmintona, sztafetowych i indywidualnych biegach przełajowych dziewcząt oraz w halowym turnieju piłki nożnej i koszykowej, badmintona i sztafetowych biegach przełajowych chłopców.
Młodzież Liceum zdobyła też pierwsze miejsce w II Krasnostawskich Igrzyskach Sportowych Szkół Średnich a dziewczęta zdobyły I miejsce w Wojewódzkich Mistrzostwach w gimnastyce sportowej i indywidualnych biegach przełajowych.
W 1998 roku 50 dziewcząt i 70 chłopców uczestniczyło w sportowych rozgrywkach miejskich. Dziewczęta wygrały indywidualne i sztafetowe biegi przełajowe, gimnastykę sportową i zawody lekkoatletyczne a chłopcy również zawody lekkoatletyczne i sztafetowe biegi przełajowe.
W 2000 roku uczniowie zdobyli I miejsce w powiatowym spływie kajakowym .
W roku 2003 dziewczęta zdobyły I miejsce w powiecie w turnieju tenisa stołowego, biegach przełajowych, pływaniu, piłki siatkowej i koszykowej i za-wodach lekkoatletycznych a chłopcy również I miejsce w turnieju piłki nożnej, pływaniu, biegach przełajowych, turnieju piłki siatkowej i koszykowej i zawodach lekkoatletycznych.
W latach następnych te sukcesy młodzież rokrocznie powtarzała. Ostatni sukces już w tym roku w piłce ręcznej, koszykówce chłopcy i pływanie sztafetowe.
Perełką wśród naszych młodych sportowców jest Magdalena Grzywna wybrana najpopularniejszym sportowcem powiatu krasnostawskiego 2006 r.
Od lewej: Andrzej Jakubiec – burmistrz Krasnegostawu, Magdalena Grzywna – najlepszy sportowiec powiatu w 2006r. oraz Janusz Szpak – starosta krasnostawski
Sukcesy Magdy:
I miejsce w powiecie krasnostawskim w pływaniu sztafetowym
II miejsce w rejonie zamojskim w pływaniu sztafetowym
I miejsce w powiecie krasnostawskim w pływaniu indywidualnym na 50 m stylem klasycznym
I miejsce w rejonie zamojskim w pływaniu indywidualnym na 50 m stylem klasycznym
III miejsce w Mistrzostwach Województwa Lubelskiego na 50 m stylem klasycznym
Nad zdrowiem tych młodych wyczynowców i nie tylko, czuwa niezmiennie od wielu lat pielęgniarka p. Irena Piluś.
Przeprowadza badanie przesiewowe wszystkich uczniów, analizuje stan zdrowia młodzieży w grupach dyspenseryjnych: wady wzroku, wady postawy, choroby dróg oddechowych, nadwaga i niedowaga, choroby układu krążenia, wady słuchu, choroby tarczycy, choroby nerek. Jak się okazuje, ze zdrowiem młodzieży nie jest najlepiej – grupy dyspenseryjne liczą corocznie od 170 – 200 uczniów. Prowadzone są również badania bilansowe klas czwartych: pomiary antropometryczne, badania wzroku, ciśnienie krwi, prześwietlenie klatki piersiowej.
Pani pielęgniarka dba również o wychowanie zdrowotne młodzieży, m.in. przeprowadza indywidualne rozmowy z rodzicami uczniów mających problemy zdrowotne, dokonuje przeglądów czystości w pomieszczeniach szkoły i internatu, prowadzi pogadanki i wykłady na temat zwalczania chorób zakaźnych, trudności okresu dojrzewania, zwalczania nałogu palenia papierosów, zapobiegania chorobom układu krążenia, problemów pierwszej ciąży, higieny osobistej.
Uczniom dostarczane też są materiały oświatowe: filmy, broszury, książki.
Prowadzone są również akcje uświadamiające m.in. Miesiąc Kultury Zdrowotnej, Tydzień higieny jamy ustnej, Dni Honorowego Krwiodawstwa, Obchody Dni Przeciwgruźliczych, Światowy Dzień zapobiegania AIDS.
Nie sposób wymienić czy pokazać wszystkie osiągnięcia uczniów naszej szkoły bo są naprawdę imponujące. Dostrzegają to nauczyciele i dyrekcja szkoły udzielając pochwał, nagród i dyplomów oraz listów gratulacyjnych rodzicom, dostrzegają te osiągnięcia też władze lokalne. Oto lista uczniów otrzymujących stypendia Starosty Powiatowego
2003 rok
Domańska Ewa kl. Ic średnia ocen -4,92/5,0
Banak Michał kl. Ie - 4,83/5,0
Wałek Magdalena kl. Ic - 4,77
Antoniak Jagoda kl. Ia - 4,76/4,92
Petla Agnieszka kl. IIa - 4,92
Chromczak Milena kl. IIc - 4,92
Kitka Anna kl. IVa - 4,75
Prus Katarzyna kl. IIId - 4,73
Rybak Monika kl. IVb - 4,64
Cabanek Agnieszka kl. IIId - 4,64
2004 rok
Mąka Artur kl. Ia średnia ocen - 5,08
Domańska Ewa kl. IIIc - 5,07
Wałek Magdalena kl. IIIc - 5,0
Antoniak Jagoda kl. IIIa - 5,0
Petla Agnieszka kl. IIa - 4,93
Chromczak Milena kl. IIIc - 4,93
Banak Michał kl. IIIe - 4,92
2005 rok
Mąka Arturkl. kl. IIa - 5,07
Buczkowska Ewelina kl. IIa - 4,86
Ciechan Aneta kl. IId - 4,8
Jarocka Magdalena kl. Ia- 4,8
Staszak Paweł kl. IIb - 4,79
Cegłowska Karolina kl. IIIc - 4,85
Miciuła Anna kl. IIIb - 4,85
2006 rok
Wrona Elżbieta kl. IIf - 4,83
Bojarczuk Malwina kl. Ic - 4,77
Jasińska Justyna kl. IIe - 4,77
Karauda Katarzyna kl. Ic - 4,77
Pawłoszek Olga kl. IIf -4,77
Nadolska Dorota kl. IIb - 4,69
Mąka Artur kl. IIIa - 4,92
Pisarski Sebastian kl. IIa - 4,86
Cegłowska Karolina kl. IIIc - 4,64
Buczkowska Ewelina kl. IIIe - 4,58
Stypendium Prezesa Rady Ministrów otrzymali uczniowie:
2000/2001 - Tomaszewska Elżbieta
2002/2003 - Bełcik Hanna
2003/2004 - Tomaszewska Emilia
2004/2005 - Petla Agnieszka Banak Michał
2005/2006 - Sowa Ewelina
Staszak Paweł
2006/2007 - Pisarski Sebastian
Od 2004 roku przyznawana jest w naszym Liceum nagroda „Steftleben Prize”. Została ona ufundowana w 2003 roku przez p. Jana Stefańczyka – ucznia Państwowego Gimnazjum w Krasnymstawie w latach 1921 - 1924 – i jego żonę Helenę Stefańczyk.
Ostatnią wolą p. Jana Stefańczyka było przekazanie na rzecz naszej szkoły darowizny w wysokości 20 tysięcy funtów i ustanowienie corocznej nagrody dla „najwybitniejszego ucznia kończącego nasze liceum”. Uchwałą Rady Pedagogicznej nagrodę powyższą przyznaje Kapituła w składzie:
- dyrektor szkoły
- zastępca dyrektora szkoły
- wychowawcy klas trzecich
- opiekun Samorządu Uczniowskiego
- przewodniczący Samorządu Uczniowskiego
- przewodniczący Rady Rodziców
- prezes Stowarzyszenia Absolwentów Gimnazjum i Liceum im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie
- jeden lub dwóch przedstawicieli Rady Pedagogicznej (tak by była liczba nieparzysta członków Kapituły).
Nagrodę Steftleben Prize otrzymali uczniowie:
2004 r. Tomaszewska Emilia
2005 r. Petla Agnieszka
2006 r. Staszak Paweł.
Nie byłoby tych sukcesów bez wysoko wykwalifikowanej kadry pedagogicznej, wspaniale przygotowanej do wykonywania swego zawodu, stale podnoszącej swoje kwalifikacje i pracującej z pełnym zaangażowaniem.
Oto rada Pedagogiczna w pełnym składzie w roku Jubileuszu 90-lecia szkoły:
dyrektor - Henryk Czerniej
zastępca - dyrektora Maria Kiliańska
język polski - Anna Kosmowska
język polski - Dorota Matysiak
język polski - Eliza Nesteruk
język polski - Henryk Petla
język polski - Anna Kowalska
język angielski - Agata Ciechańska
język angielski - Małgorzata Duda
język angielski - Monika Kwiecień
język angielski - Urszula Nowak
język angielski - Ewa Przybyszewska
język angielski - Magdalena Sadowska
język francuski - Anna Ostrowska
język niemiecki - Urszula Mazur
język niemiecki - Anna Rycyk
język niemiecki - Katarzyna Magier
język łaciński - Ewa Domańska
historia - Alina Polska
historia - Anna Król
historia - Agnieszka Chwaszcz
wiedza o społeczeństwie - Anna Król
wiedza o społeczeństwie - Agnieszka Chwaszcz
wiedza o kulturze - Agnieszka Chwaszcz
religia - ks. Łukasz Bulski
religia - Aleksander Bałys
geografia - Irena Kowalska
biologia - Mirosława Smyk
biologia - Anna Dudek
matematyka - Jadwiga Pałka
matematyka - Andrzej Skiba
matematyka - Dominik Kwaśniak
matematyka - Aneta Przybylska
fizyka - Teresa Atras
fizyka - Piotr Krysztofiak
chemia - Maria Kiliańska
chemia - Anna Smyk
chemia - Piotr Krysztofiak
informatyka - Andrzej Wojtaszek
informatyka - Marcin Wilkołazki
przysposobienie obronne - Arkadiusz Żelazko
przedsiębiorczość - Ewa Domańska
wychowanie fizyczne - Marta Grzywna
wychowanie fizyczne - Mirosław Patejuk
wychowanie fizyczne - Grzegorz Rycyk
wychowanie fizyczne - Wojciech Wrona
psycholog - Aneta Łoza
biblioteka - Tamara Koterwas
Wśród 45 nauczycieli 28 jest mianowanych a 13 uzyskało stopień nauczyciela dyplomowanego. Są to:
mgr Irena Kowalska
mgr Henryk Petla
mgr Eliza Nesteruk
mgr Teresa Atras
mgr Marta Grzywna
mgr Henryk Czerniej
mgr Anna król
mgr Anna Kosmowska
mgr Tamara Koterwas
mgr Ewa Domańska
mgr Małgorzata Pasierkiewicz
mgr Krystyna Tomaszeska
mgr Aleksander Bałys
Zespoły i Komisje Rady Pedagogicznej
Zespół Wychowawczy - Maria Kiliańska, wychowawcy klas, kierownik internatu, psycholog
Zespoły przedmiotowe:
Zespół języka polskiego - przewodnicząca Dorota Matysiak
Zespół języków obcych – przewodnicząca Monika Kwiecień
Zespół historii i religii – przewodnicząca Alina Polska
Zespół matematyki, fizyki i informatyki – przewodnicząca Jadwiga Pałka zespół przedmiotów przyrodniczych – przewodnicząca Irena Kowalska
Zespół wychowania fizycznego i przysposobienia obronnego – przewodnicząca Marta Grzywna
Zespół d/s realizacji programu profilaktycznego:
Mirosława Smyk
Piotr Krysztofiak
Urszula Nowak
Aneta Łoza
Zespół d/s monitoringu i efektów wdrażania standardów jakości pracy szkoły:
Anna Król
Anna Kosmowska
Anna Rycyk
Artur Zaprawa
Komisja uchwał i wniosków
Henryk Petla
Monika Kwiecień
Magdalena Sadowska
Komisja ds. nagród i odznaczeń:
Henryk Petla
Urszula Mazur
Mirosława Smyk
Alicja Mucha
Zespół medialny
Eliza Nesteruk
Teresa Atras
Andrzej Wojtaszek
Katarzyna Magier
Krystyna Tomaszewska
Andrzej Król
Komisja ds. przydzielania pomocy materialnej i stypendiów:
Małgorzata Duda
Iwona Malessa
Dominik Kwaśniak
Wojciech Wrona
Aneta Łoza
Komisja socjalna:
Anna Dudek
Ewa Przybyszewska
Grzegorz Rycyk
Małgorzata Pasierkiewicz
Mirosław Patejuk
Maria Padzińska
Delegat rady Pedagogicznej do zespołu kierowniczego szkoły – Anna Ostrowska
Klub Europejski - Anna Król, Alina Polska, Agnieszka Chwaszcz
Opiekun Samorządu Uczniowskiego – Anna Dudek, od 15.102007r. Magdalena Sadowska
Koło Caritasu – opiekun Aleksander Bałys
Szkolne Koło Wolontariatu – opiekun Magdalena Sadowska
Koło Młodzieży z internatu – opiekun Krystyna Tomaszewska
Informacje o losach absolwentów – Artur Zaprawa
Prowadzenie kroniki szkoły – Agata Ciechańska, Ewa Domańska
Koordynator ds. wystroju sali na uroczystości szkolne – Agnieszka Chwaszcz
Szkolny Komitet Obchodów 90-lecia szkoły:
Henry Petla – przewodniczący
Marcin Wilkołazki
Marta Grzywna
Jan Skrzypek
Rzecznik Praw Ucznia – Aleksander Bałys
Protokolant Rady Pedagogicznej – Anna Ostrowska
Realizację zadań jakie zostały zaplanowane na rok szkolny 2006/07 będzie wspierać Rada Rodziców w składzie:
Mirosław Kaczor
Danuta Berbeć
Henryk Knap
Anna Chodor
Teresa Wysocka
Marzena Paklepa
Marek Śniosek
„Doprawdy pożyteczni są państwom nie tylko ci ludzie uczeni, którzy ich publiczne sprawy prowadzą ale także i ci, co pracują w szkołach, kształcą oni bowiem wielu ludzi i zaszczepiają w nich najpotrzebniejsze nauki dla prowadzenia spraw publicznych” – Andrzej Frycz Modrzewski.
Za wybitne osiągnięcia w kształceniu i wychowaniu młodzieży Irena Kowalska i Henryk Czerniej zostali odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Złotym Krzyżem Zasługi zostali odznaczeni:
Maria Kiliańska
Henryk Petla
Mirosława Smyk
Srebrnym Krzyżem Zasługi zostali odznaczeni:
Maria Kiliańska
Elżbieta Kiciak
Grażyna Wójcik
Brązowym Krzyżem Zasługi zostali odznaczeni:
Ewa Domańska
Grażyna Wójcik
Anna Ostrowska
Krystyna Tomaszewska
Marta Grzywna
Nagrody Ministra Edukacji Narodowej otrzymali:
Czesław Kozina
Helena Karchuć
Stefania Dubaj
Stanisław Kosmowski
Anna Matys
Feliksa Kociuba
Alina Polska
Irena Kowalska
Hieronima Łyczak
Krystyna Strzelczyk
Ginter Tworuszka
Grażyna Wójcik
Henryk Czerniej
Nagrody Kuratora Oświaty i Wychowania:
Lucyna Kurzak
Teresa Atras
Ana Król
Irena kowalska
Kazimierz Czapek
Maria Kilińska
Nagrody starosty Powiatowego:
Irena Kowalska
Lucyna Kurzak
Ana Cichosz
Czesław Kozina
Grażyna Wócik
Anna Król
Stanisława Matycz
Anna Ostrowska
Henryk Petla
Grażyna Majchrowicz
Henryk Czerniej
Eliza Nesteruk
Marta Grzywna
Anna Kosmowska
Mirosław Patejuk
Maria Kiliańska
Urszula Mazur
Mirosława Smyk
W mijającym dziesięcioleciu dyrektor Liceum Ogólnokształcącego przyznał 55 nagród nauczycielom.
Nagrody dyrektora szkoły otrzymali też pracownicy administracji i obsługi:
Maria Tomaszewska - sekretarz szkoły
Maria Padzińska - starszy referent
Joanna Maluga - starszy intendent
Beata Wędzina - główny księgowy
Andrzej Król - starszy referent
Edward Wiśniewski
Marian Jurkiewicz
Teresa kupiecka
Lucyna Woźniak
Krystyna Mąka
Danuta Bak
Zofia Wilk
Czesław Smolira
Dorota Przekaz
Anna Laskowska
Aneta Niedźwiecka
Marzena Krupa
Byłabym srodze niewdzięczna, bo sama jestem absolwentka tej szkoły, gdy-bym nie podkreśliła z całą mocą jeszcze jednego aspektu pracy naszych pedagogów. Pracowali z nami w różnych okresach naszej historii, najczęściej tych trudnych. My, uczniowie, też niejednokrotnie pokazywaliśmy pazurki.
Jak bardzo naszym nauczycielom i wychowawcom musiała zapaść w serca nasza „buda” jeśli wytrzymali z nami:
Franciszek Tchórzewski -42 lata
Ginter Tworuszka - 37 lat
Feliksa Kociuba - 36 lat
Stanisław Kosmowski - 36 lat
Irena Kowalska - 33 lata
Zofia Vogelgesang - 32 lata
Stefania Dubaj - 32 lata
Mieczysław Lis - 32 lata
Anna Matys - 32 lata
Alina Polska - 32 lata
Roman Tymoszuk - 32 lata
Halina Pawłowska - 31 lat
Mirosława Smyk - 30lat
Elżbieta Kiciak - 30 lat
Czesław Kozina - 30 lat
Alina Król - 30 lat
Lucyna Kurzak - 30 lat
Edward Kyc - 30 lat
Hieronima Łyczak - 30 lat
Stanisława Matycz - 30 lat
Janina Wierciak - 28 lat
Grazyna Majchrowicz - 26 lat
Krystyna Strzelczyk - 26 lat
Kazimierz Wójtowicz - 24 lata
Barbara Domańska - 24 lata
Edmund Szuszkiewicz - 23 lata
Maria Kiliańska - 23 lata
Julian Prokopowicz - 23 lata
Jadwiga Pałka - 23 lata
Czesław Stachyra - 23 lata
Henryk Petla - 21 lat
Bronisław Stadnik 18 lat pełnił funkcję dyrektora Liceum Ogólnokształcącego w Krasnymstawie.
Za te lata pracy z nami, za ukochanie swojego zawodu, za serce, które wkładali w pracę z nami należy Im się od nas najwyższe uznanie i głęboki szacunek.
I wreszcie o Tych, którzy już dawno skończyli naukę w naszej szkole, pokończyli studia ale wrócili do naszego miasta, podjęli pracę zawodową i „wrócili do szkoły”.
Pomysł powołania klubu byłych wychowanków Liceum zrodził się w dniach zjazdu absolwentów z okazji uroczystości 80-lecia szkoły w 1997 roku.
22 czerwca 1999 roku na spotkaniu sympatyków LO podjęto uchwałę o powołaniu Koła Absolwentów i Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie. Dokonano też wyboru Zarządu Koła, który ukonstytuował się 25.04.1999r.
Anna Zakrzewska - przewodnicząca
Jerzy Gawlikowski - wiceprzewodniczący
Marek Nowosadzki - sekretarz
Helena Karchuć - członek
Andrzej Kmicic - członek
Czesław Żukowski - członek
Danuta Żukowska - kronikarz
Celem funkcjonowania Koła jest utrzymywanie więzi koleżeńskich, popularyzowanie tradycji szkoły, promowanie szkoły w środowisku, roztaczanie opieki nad byłymi nauczycielami i wychowankami poprzez organizowanie spotkań i zjazdów, wydawanie materiałów informacyjnych i okolicznościowych oraz współdziałanie z samorządem lokalnym.
Założycielami Koła Absolwentów są:
Helena Karchuć
Anna Zakrzewska
Jerzy Gawlikowski
Czesław Żukowski
Grażyna Majchrowicz
Andrzej Kmicic
Marek Nowosadzki
Andrzej Majchrowicz
Krystyna Strzelczyk
Danuta Żukowska
Maria Kmicic
Piotr Omański
Cecylia Run
Agnieszka Cegłowska
Zofia Gregorowicz-Myka
Wiesław Hys
Niedługo potem, z porywu serc, powstał Hymn Absolwentów.
Wracamy w szkolne mury
W naszej młodości czas
Choć wszystko się zmieniło
Nie martwi wcale nas
Z nas każdy wydoroślał
I zdobył to co chciał
I nigdy nie zapomniał
Co mu ogólniak dał
Z rąk naszych splećmy koło
Wróćmy do szkolnych lat
Zatańczmy w krąg wesoło
Ten czas jest wspomnień wart
Każdy pamięta szkołę
Tych co uczyli w niej
i nie zapomni nigdy
Chwil w Jagiellonce mej
(śpiewany na melodię „Upływa szybko życie”)
Tekst: Danuta Żukowska
4.04.2000r.
8 lutego 2000r. Koło zostało zarejestrowane przez Sąd Wojewódzki w Lublinie jako Stowarzyszenie Absolwentów i Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie.
Duszą i mózgiem Stowarzyszenia jest jego przewodnicząca p. Anna Zakrzewska. Zawsze pełna pomysłów, zawsze pełna zapału i werwy, energiczna, zabiegana ale zawsze też uśmiechnięta i serdeczna w kontaktach. Dla p. Ani nie ma rzeczy niemożliwych. Wspomagana przez kolejnych dyrektorów LO a także swój wypróbowany zespół ludzi: pp Elżbietę Zadrąg, Helenę Karchuć, Marię Psujek, p. Marka Nowosadzkiego oraz pp Danutę i Czesława Żukowskich utrzymuje stałe i serdeczne kontakty między szkołą a jej absolwentami.
Spotkania, spotkania, spotkania. W dniach 17-18.06.2000 roku odbył się zjazd absolwentów.
W styczniu 2001 roku młodzież szkolna spotkała się z najstarszymi absolwentami naszej szkoły oraz emerytowanymi nauczycielami. Opowieściom i wspomnieniom nie było końca. W dniach 22-23.06.2002roku odbył się zjazd absolwentów z okazji 85tej rocznicy powstania szkoły, któremu towarzyszyły dwie podniosłe uroczystości – przekazanie szkole sztandaru ufundowanego przez absolwentów oraz odsłonięcie tablicy pamiątkowej na dawnym budynku Liceum przy ulicy Matysiaka.
„Chwała Wam za to, że chciało Wam się chcieć spotkać się wspólnie na jubileuszu 90-lecia powstania naszej Jagiellonki... W gronie nietuzinkowych i ciekawych osobowości jeszcze raz i na pewno nie ostatni spojrzymy w twarze z przecudownego okresu młodości człowieka jakim jest czas ciekawości świata. Ponownie przeżyjemy szczególną atmosferę radości powitania, rozpoznawania się, wspominania. „To nasza młodość” – chciałoby się zaśpiewać” – pisze Danuta Błaszczak-Dziuganowska.
12.11.2006r. odbyły się w Krasnymstawie wybory samorządowe. W wyniku wyborów dotychczasowy dyrektor LO mgr Henryk Czerniej został radnym Rady Powiatu co spowodowało Jego rezygnację z funkcji dyrektora szkoły. Niedługo potem objął funkcję wiceprzewodniczącego Rady Powiatu.
Reakcja na tę sytuacje było najpierw zaskoczenie a potem żal. Wszak dyrektor Czerniej swoją mądrą polityką zintegrował jeszcze bardziej grono nauczycieli a wspólna praca dyrektora i pedagogów pozwoliła na utrzymanie wysokiego poziomu nauczania i konsekwentną realizację zadań wychowawczych.
Zasługą dyr. Czernieja są też przeprowadzone w ostatnich latach remonty budynku szkoły i internatu, co poprawiło znacznie warunki pracy i nauki. Nie zdołał jednak dyrektor przekonać władz samorządowych by wysupłały fundusze na budowę sali gimnastycznej z prawdziwego zdarzenia, która szkole jest niezbędnie potrzebna.
Dyr. Czerniej zaangażował się również w przygotowania uroczystości 90-lecia LO m.in. w powstanie pomnika patrona szkoły. Zadania te pozostawił już swoim następcom.
Na stanowisko po dyrektora LO powołana została dotychczasowa zastępca dyrektora i wieloletnia nauczycielka mgr Maria Kiliańska, która zgodziła się pełnić tę funkcję do czasu powołania nowego dyrektora. Doświadczony pedagog – wychowawca olimpijczyków – ciepła, serdeczna i życzliwa, rzetelna w wykonywaniu obowiązków, stawiająca wysokie wymagania przede wszystkim sobie ale też nauczycielom i uczniom, z dużym profesjonalizmem kierująca szkołą wywiązała się ze swoich zadań wzorowo.
Konkurs na dyrektora LO im. Władysława Jagiełły odbył się 9.01.2007r. ale nie przyniósł rozwiązania z przyczyn proceduralnych. Spowodowało to konieczność powtórzenia konkursu.
Jako, że procedura przygotowania konkursu trwa dosyć długo i wobec odmowy dalszego pełnienia funkcji po dyrektora przez p. Marię Kiliańską starosta krasnostawski powołał z dniem 1.02.2007r. na to stanowisko mgra Henryka Petlę – nauczyciela naszej szkoły od 1985r.
Wytrawny pedagog, prawy i szlachetny człowiek, szanowany i poważany przez nauczycieli, uczniów i rodziców, wielce zaangażowany w realizację zadań dydaktyczno-wychowawczych szkoły, w czym może pochwalić się sporymi osiągnięciami, oddany całym sercem pracy z młodzieżą. Doskonały organizator – z podziwem patrzymy jak rozwiązuje wszystkie, bardzo przecież trudne, problemy związane z przygotowaniami jubileuszu szkoły.
Redaktor Echa Krasnegostawu pisze: Liceum Ogólnokształcące im. Wł. Jagiełły w Krasnymstawie to: „... placówka 90-letnia z tradycjami, etosem. Była miejscem pracy pedagogów o wyjątkowym charakterze i kwalifikacjach. Była kuźnią wiedzy i osobowości dla pokoleń absolwentów. Tu zdobywano wiedzę i uczono (się), jak mądrze i praktycznie stosować ją w życiu. To bodajże jedyna szkoła w powiecie krasnostawskim, w której znaleźć można ślad jednego z najważniejszych oraz najbardziej pożądanych ideałów dydaktycznych i wychowawczych wielkiego, uniwersalistycznego świata wiedzy i postępu – relacji mistrz – uczeń.
Dyrektor tej szkoły ma stać na straży tego ideału. Ma go realizować. Należy oczekiwać, że wniesie on do LO wartości ważne i oczywiste dla współpracowników, uczniów, rodziców – kwalifikacje pedagogiczne i znajomość problematyki oświatowej. Ale także te szczególne – intelekt, madrość, tolerancję, poczucie piękna i żądzę poznawczą, bystrość umysłu, wyobraźnię i odwagę...”
Jestem przekonana, że ta szkoła sprosta tym wymaganiom, tak jak to było w przeszłości. Gwarancją są „ludzie , którzy w niej pracują”. Dyrektor Henryk Petla z najwyższym uznaniem mówił ostatnio o nauczycielach: „to ludzie, z którymi można podejmować najtrudniejsze wyzwania (zadania) będąc pewnym, że zostaną zrealizowane”.
A uczniowie? „My nauczyciele i my rodzice ... jesteśmy z was dumni. Wielokrotnie udowadnialiście, że jesteście solą tej ziemi. Pamiętajcie o słowach Stanisława Wyspiańskiego „Idziesz przez świat i światu dajesz kształt przez swoje czyny”. Tak budujecie otaczającą was rzeczywistość, by w niej nie zabrakło podstawowych dla człowieka wartości: prawdy, piękna, dobra i sprawiedliwości” – mówił dyrektor Petla do uczniów rozpoczynając studniówkę 2007r.
Ci, którzy 90 lat temu podjęli decyzję o powołaniu w Krasnymstawie gimnazjum mieli wielką odwagę i wielką wyobraźnię. Upatrywali bowiem w istnieniu szkoły średniej jedną z najważniejszych dróg awansu cywilizacyjnego i kulturalnego ziemi krasnostawskiej.
To edukacja bowiem stworzyła młodemu człowiekowi możliwość samorealizacji i autokreacji a także służenia innym swoją osobowością.
Utworzenie szkoły średniej umożliwiło młodzieży Krasnegostawu i okolicznych wiosek dostęp do nauki. Gdyby wtedy tego zadania nie podjęto, wielu młodych ludzi w okresie międzywojennym i w pierwszych latach po wojnie nigdy nie podjęłoby nauki w innych ośrodkach z powodów materialnych. Godna najwyższego uznania jest też postawa wielu pedagogów, którzy z powodzeniem mogli zamienić Liceum Ogólnokształcące w Krasnymstawie na szkoły bardziej atrakcyjne w większych ośrodkach.
Gimnazjum i Liceum w Krasnymstawie przeżywało różne okresy: porażek i bogate w sukcesy. Ale trwa. Trwa dzięki wypróbowanej kadrze pedagogicznej, która z tą szkołą związała się na dobre i złe.
Zobowiązuje do tego 8471 świadectw ukończenia szkoły i świadectw dojrzałości.
Zobowiązują do tego także absolwenci rozsiani po kraju i poza jego granicami, piastujący często wysokie w hierarchii społecznej stanowiska. Absolwenci, którzy pamiętają o swoich korzeniach, o swojej "starej budzie", do której jakże często wracają, by wspominać dobre, szkolne czasy. Rokrocznie przecież odbywają się zjazdy absolwentów.
Młodym nauczycielom, stawiającym pierwsze kroki w tym trudnym zawodzie, dla dodania odwagi, gdyż przyszło im żyć i pracować w bardzo trudnych czasach, pozwolę sobie przytoczyć słowa Antyfona Sofisty - ateńskiego filozofa z V w. p.n.e.:
„Rzeczą dla człowieka najważniejszą jest wychowanie. Albowiem każda rzecz dobrze rozpoczęta daje nadzieję dobrego wyniku. Podobnie jak z glebą: jakie rzucisz ziarno, takiego możesz oczekiwać plonu. Tak też, jeśli młodemu zaszczepisz zacne wychowanie będzie się ono zielenić i kwitnąć przez całe życie i nie zniszczy go ani deszcz ani susza”.
To jest cel i istota naszego zawodu a o prawdzie tych słów niech zaświadczą absolwenci Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie:
Podporucznik Wacław Bucht – szkolny poeta, w czasie wojny oficer zawodowy Brygady Strzelców Podhalańskich; zamordowany w Katyniu.
Porucznik Feliks Łaszcz – zamordowany w Katyniu.
Porucznik artylerii Jan Sobieszczuk – zamordowany w Katyniu
Podporucznik Kazimierz Orłowski –lekarz weterynarii – zamordowany w Katyniu.
Czesław Raczkowski – pseudonim Orkan, żołnierz AK, emisariusz rządu londyńskiego, kurier polityczny; jeden z pierwszych Cichociemnych, zrzucony na teren okupowanej Polski aby organizować ruch oporu. Po zakończeniu wojny pozostał w USA.
Franciszek Krzysztoń – w szkole prymus, wspaniały kolega i sportowiec, szanowany i ceniony przez kolegów, absolwent Zawodowej Szkoły Podchorążych. W czasie okupacji dowódca Rejonu II AK, pseudonim „Śmiały”. Zastrzelony w Rudniku przez komendanta posterunku w czasie przewożenia broni.
Marian Pudełko – student Wydziału Prawa KUL; w czasie okupacji członek grupy operacyjnej NSZ likwidującej konfidentów i kolaborantów. Wiosną 1944r. zastrzelony przez Niemców nad Kawenką. Miał 30 lat.
Podchorąży Franciszek Olszewski – rezerwista Wojska Polskiego, członek AK-BCH; wykładowca w Szkole Podchorążych rejonu 4 AK w gajówce lasu Niemienice obwód Krasnystaw.
Jan Mazur – członek – założyciel OPP „Ziarno”, zamordowany wiosną 1943r. w Izbicy przez gestapo.
Edmund Sadowski – absolwent Zawodowej Szkoły Podchorążych, we wrześniu i październiku 1939r. żołnierz Samodzielnej Grupy Operacyjnej gen. Kleeberga. Pod pseudonimem Tuchan-Tuchanowicz dowodzi oddziałem partyzanckim operującym w powiatach krasnostawskim i zamojskim. Potem kurier przeprowadzający przez granicę ludzi ściganych przez gestapo. W 1945 r. oficer LWP. Po zakończeniu wojny osiadł na stałe w USA.
Jan Wojtal pseudonim Jeż, oficer zawodowy. W 1944 r. zastępca komendanta Obwodu Krasnystaw BCH a po scaleniu BCH i AK – komendant Obwodu Krasnystaw AK. Współautor książki „Oni walczyli na ziemi krasnostawskiej”. Odznaczony Orderem Virtuti Militari, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Partyzanckim. Po wojnie pułkownik rezerwy.
Paweł Czuba – od 1924 r. działacz Centralnego Związku Młodzieży Wiejskiej „Siew” a od 1928 r. ZMW „Wici”. Uczestnik wojny obronnej 1939 r. – wzięty do niewoli – zbiegł. Od 1940r. w konspiracyjnym SL „Roch”, następnie komendant Obwodu BCH i Ludowej Straży Bezpieczeństwa w Krasnymstawie, inicjator wielu akcji zbrojnych m.in. na więzienie w Krasnymstawie. Odznaczony Orderem Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami,
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Współautor książki „Oni walczyli na ziemi krasnostawskiej”. Po wojnie pracownik Ministerstwa Rolnictwa.
Józef Grudziński – redaktor organu prasowego SCH „Gazety Chłopskiej”,
Członek Rady Naczelnej Stronnictwa Ludowego, sekretarz prezydium Nacz Kom Wykon SL , najbliższy współpracownik Macieja Rataja, sekretarz redakcji „Zielonego Sztandaru”, w czasie wojny członek Centralnego Kierownictwa Ruchu Ludowego, od marca 1944 r. wiceprzewodniczący Rady Jedności Narodowej. Zginął w Warszawie w sierpniu 1944 r. rozstrzelany przez Niemców.
Józef Litwin pseudonim Szczupak, podporucznik 7 Pułku Piechoty Legionów, żołnierz Września 1939r., organizator BCH i współorganizator OPP „Ziarno”. Od 1942r. dowódca Rejonu V Obwodu Krasnystaw AK (używał wówczas fałszywego nazwiska Stojański). Po wojnie w Szczecinie – działacz ZSL, członek Komisji Okręgowej Badania Zbrodni Hitlerowskich, członek władz ZBOWiD. Odznaczony Orderem Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim, Krzy-żem Komandorskim Polonia Restituta, Krzyżem Armii krajowej oraz odznaczenia-mi francuskimi i angielskimi.
Michał Polak pseudonim Norweg, Żelazny, podporucznik 9 Pułku Piechoty Legionów, uczestnik walk pod Krasnymstawem we wrześniu 1939r. Od lutego 1940r. w konspiracyjnym ruchu ludowym ROCH a od 1941r. zastępca komendanta d/s wyszkolenia bojowego BCH. Po scaleniu BCH i AK komendant Obwodu Zamość AK. Odznaczony Krzyżem Walecznych i Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Po zakończeniu wojny uzyskał dyplom magistra prawa na KUL-u.
Jan Zadrąg pseudonim Znicz, żołnierz Września 1939r., inicjator i współzałożyciel OPP „Ziarno”, potem prezes Zarządu Głównego, kierownik BiP AK Inspektoratu Chełm, członek Komendy Okręgowej WiN w Lublinie za co aresztowany w 1947r. Po zakończeniu wojny ekonomista w stoczni remontowej w Szczecinie. Działacz ZSL i ZBOWiD. Odznaczony Krzyżem Partyzanckim i Krzyżem Kawalerskim Polonia Restituta.
Antoni Zadrąg, w 1939 r. student 3-roku prawa Uniwersytetu Warszawskiego, po wybuchu wojny zmobilizowany i przydzielony do Sztabu Pułku Akademickiego, w którym obsługiwał radiostację. Po upadku Warszawy wrócił do Krasnegostawu i włączył się do konspiracji w ZWZ. Jednocześnie był współorganizatorem organizacji młodzieżowej Obóz Postępu Polski „Ziarno”. Używał pseudonimu Rybak. Bardzo czynny szybko zwrócił uwagę konfidentów. Aresztowany w lutym 1942r. zginął zamordowany przez szefa gestapo w Izbicy podczas próby zorganizowania ucieczki. Miał 28 lat.
Jan Litwin pseudonim Lancet, organizator komórki OPP „Ziarno” we Lwowie i punktu przesyłowego prasy konspiracyjnej na województwa lwowskie, tarnopolskie i stanisławowskie, od 1943r. lekarz – chirurg Rejonu V Krasnystaw AK. Po wojnie ordynator Pomorskiej Akademii Medycznej. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Polonia Restituta i medalem „Za obronność”.
Jan Olszewski pseudonim Singel – uczestnik wojny obronnej 1939r., od 1939r. w konspiracji – członek BCH. Aresztowany 25.10.1941r. – więziony na Zamku Lubelskim – ucieka 15.11.1943r. i wraca do konspiracji, dowódca oddziałów „Dąbrowa” i „Olcha” a następnie zastępca komendanta Rejonu I. W 1944r. awansowany do stopnia kapitana. Odznaczony Krzyżem Walecznych i Krzyżem Partyzanckim. W 1960r. ukończył studia medyczne – lekarz w Klinice Chorób Wewnętrznych w Lublinie.
Kazimierz Kapłon pseudonim Łokietek, Kalina – uczestnik wojny obronnej 1939r., od 1940r. w konspiracji; zastępca dowódcy a następnie dowódca placówki AK w Rudniku, nieco później komisarz Rejonu III Gorzków – Izbica – Rudnik, od jesieni 1942r. zastępca komendanta Obwodu AK.
Franciszek Jarocki pseudonim Jadźwing, oficer zawodowy, komendant Obwodu Krasnystaw AK, członek Sztabu Okręgu Lublin WiN, za co aresztowany po wojnie.
Kazimierz Strycharz pseudonim Gniewosz, oficer zawodowy, w konspiracji członek Sztabu Obwodu Krasnystaw AK, członek OPP „Ziarno”; po wojnie administrator losów państwowych w województwie wrocławskim.
Franciszek Mazur pseudonim Mątwa, członek OPP Ziarno, oficer wywiadu Inspektoratu AK w Chełmie. Po wojnie pracuje jako ekonomista w Łodzi.
Józef Wiśniewski pseudonim Olcha, członek OPP Ziarno, oficer wywiadu Obwodu Krasnystaw AK. Po wojnie mieszka i pracuje w województwie krakowskim.
Józef Chwała pseudonim Wrzos, członek OPP Ziarno, komendant IV Rejonu Obwodu Krasnystaw AK. Po wojnie agronom.
Franciszek Adamczuk pseudonim Halina, członek, założyciel OPP „Ziarno”, dowódca Placówki AK Łopiennik; po zakończonej wojnie sędzia – przewodniczący Wydziału Cywilno Rewizyjnego Sądu Wojewódzkiego we Wrocławiu.
Błogosławiony Zygmunt Pisarski – kapłan i męczennik, ukończył Seminarium Duchowne w Lublinie w 1927r. i w tym samym roku uzyskał święcenia kapłańskie. Początkowo pracował jako wikariusz w Modliborzycach i w Soli k/Biłgoraja a następnie organizował nową parafię w Zamchu na południu diecezji lubelskiej. W 1933r. został proboszczem małej parafii Gdeszyn k/Hrubieszowa – teren niełatwy duszpastersko, zamieszkały przez Polaków, Ukraińców i Żydów ale ksiądz Zygmunt ofiarnie wykonywał swoją pracę. 30.01.1943r. został brutalnie zamordowany – na oczach parafian – przez żandarmów niemieckich za odmowę opuszczenia parafii. Beatyfikowany przez Ojca Św. Jana Pawła II 13.06.1999r. w Warszawie.
Ksiądz Stanisław Galewski – współpracownik BCH i AK, zamordowany 13.07.1942r. na plebanii w Siennicy Różanej – zagryziony przez psy żandarmów niemieckich – za odmowę usunięcia nagrobka z mogiły Stanisława Zadrąga, byłego wójta gminy, zastrzelonego przez Niemców jesienią 1939r. – nagrobek przedstawiał postać Matki Boskiej osłaniającej płaszczem żołnierza polskiego (projekt Józefa Ciechana).
Piotr Terebus – harcerz, podczas okupacji członek AK; zmarł śmiercią męczeńska poszczuty psem psem przez żandarma niemieckiego a następnie zastrzelony w Siennicy Różanej 13.07.1943r.
Ksiądz Stanisław Witkowski pseudonim Różga, kapelan Obwodu AK-BCH Krasnystaw, członek Tajnej Państwowej Komisji Egzaminacyjnej tajnego nauczania w ramach TON, uczestnik akcji sabotażowych, zachęcał parafian do biernego oporu wobec okupanta, po wojnie proboszcz parafii Krynice powiat tomaszowski. Zmarł 18.03.1963r. – pochowany w Krasnymstawie.
Wacław Soroka pseudonim Halny, naczelny redaktor pisma „Ziarno”, oficer kontrwywiadu Inspektoratu AK w Chełmie. Po wojnie w USA – prawnik.
Józef Ciechan pseudonim Cyprian, ilustrator pism „Ziarno” i „Zew”, twórca pomnika poległych w Krasnymstawie.
Franciszek Tchórzewski pseudonim Agrikola, zecer i korektor pisma „Ziarno”, nauczyciel tajnych kompletów; brał udział w akcjach sabotażowo-dywersyjnych. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Partyzanckim. Po wojnie długoletni nauczyciel Liceum Ogólnokształcącego w Krasnymstawie.
Borys Ogrodnik – w 1939r. członek Komendy Obrońców Polski okręg Lublin, rozbitej przez aresztowania, maj – czerwiec 1941r. członek Organizacji Wojskowej komendant Okręgu Lublin, lipiec 1942r. wstępuje do BCH – oficer organizacyjny Obwodu Lublin.
Albert Perelmuter – aresztowany i zamordowany przez hitlerowców w niewyjaśnionych okolicznościach.
Franciszek Olszewski – członek AK, wykładowca w Szkole Podchorążych re-jonu 4 AK w gajówce lasu Niemienice Obwód Krasnystaw.
Jan Matysiak – lekarz medycyny, współpracował z organizacjami konspiracyjnymi, prowadził szkolenia sanitarne w LZK, leczył rannych żołnierzy BCH i AK.
Józef Nikodem Kłosowski pseudonim Leniesz, przewodniczący powiatowego kierownictwa SL ROCH, współredaktor pisma „Ziarno”, „bard chłopskiej partyzantki”. Poeta i pisarz, debiutował w 1927r. tomem baśni i legend „Przeklęte miasto”. Po wojnie powstają „Chłostra”, „Walka z aniołem”, „Ziemia bez skarg”, „Berło” i inne.
Wacław Kłosowski pseudonim Lin, szef wywiadu Komendy Obwodu BCH Krasnystaw, komendant konspiracyjnej szkoły motoryzacyjnej. Po wojnie lekarz stomatolog w Krasnymstawie.
Stanisław Stryła, członek OPP „Ziarno”; po wojnie profesor Akademii Rolniczej w Poznaniu.
Aniela Sadlak pseudonim Ciocia, łączniczka AK, współredaktor pisma „Ziarno”, poetka.
Wanda Bojarska pseudonim Tęcza, łączniczka AK i kolporterka prasy konspiracyjnej.
Czesław Mazurek pseudonim Maczek, uczeń tajnych kompletów, inicjator i redaktor „Hejnału” , szef ośrodka prasowego we wsi Stójło gmina Siennica Różana; prowadził nasłuch radiowy.
Ignacy Lipczyński – w latach wojny więzień obozów koncentracyjnych; po wojnie wybitny działacz kultury, wieloletni dyrektor Społecznego Ogniska Muzycznego w Krasnymstawie, wielki humanista i wielki przyjaciel dzieci i młodzieży, wspaniały i szlachetny człowiek.
Mjr Eugeniusz Olejniczakowski – legionista, starosta krasnostawski.
Michał Pędziński – drużynowy w Gimnazjum, od 1935r. kierownik Wydziału Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Komendzie Chorągwi podharcmistrz.
Stanisław Parzymies – profesor zwyczajny w Instytucie Stosunków Międzynarodowych na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW, pracownik MSZ, dyplomata w Tunezji, Zairze i Algierii.
Kazimierz Adamiak – profesor The University OF Western Ontario Kanada, Departament OF Electrical And Computer.
Płk dr inż. Walery Kujawski – prorektor d/s nauk Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie, wiceminister Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki.
Ryszard Hać – generał, absolwent Dęblińskiej Szkoły Orląt, były dowódca I Brygady Lotnictwa Taktycznego ( polskie siły szybkiego reagowania NATO), były dowódca 8 Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego, od 2004r. Komendant – rektor Dęblińskiej Szkoły Orląt.
Ryszard Liskowacki, poeta, prozaik, autor sztuk scenicznych oraz książek dla młodzieży. Zadebiutował w 1950 r. Od 1954 r. dziennikarz prasy szczecińskiej, od 1968 r. redaktor naczelny TV Szczecin i miesięcznika "Spojrzenia". W 1960 r. otrzymał nagrodę literacką WRN w Szczecinie a w 1969 r. wyróżnienie Ministra Obrony Narodowej za sztukę "Brzeg". Autor m.in. tomiku poetyckiego "Po tamtej stronie życia" oraz powieści "Powrót do piekła", "Powrót z tamtego brzegu".
Jan Zaraza – sędzia Sądu Wojewódzkiego w Lublinie
Tadeusz Tomarski – profesor Politechniki Śląskiej w Gliwicach.
Stefan Śliwiński – profesor AGH w Krakowie.
Wiktoria Nastaj – profesor AGH w Krakowie.
Zbigniew Tętnik – profesor Politechniki Lubelskiej.
Stanisław Patyk – profesor Akademii Rolniczej we Wrocławiu.
Janusz Laskowski – profesor zwyczajny Wydziału Techniki Akademii Rolniczej w Lublinie, członek rady programowej Francuskiego Studium Podyplomowego Organizacji i Zarządzania przy AR w Lublinie.
Leonard Łukaszuk – profesor zwyczajny prawa międzynarodowego UW.
Jan Lewandowski – profesor zwyczajny nauk humanistycznych, kierownik Zakładu Historii Polski XIX w UMCS w Lublinie.
Stanisław Lautsch-Bendkowski – dyrektor Biura Prawnego URM, w l. 1993-2002 w służbie dyplomatycznej m.in. ambasador RP w Słowacji, dyrektor Departamentu Zastępstwa Procesowego w Ministerstwie Skarbu, ostatnio dyrektor Biura Legislacyjnego Kancelarii Sejmu.
Czesław Mazur – pracownik Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
Małgorzata Tworuszka – doktor paleontologii Uniwersytet w Houston – Teksas.
Jadwiga Sadlak-Nowicka – Akademia Medyczna w Gdańsku.
Zofia Gołębiowska – Instytut Historii UMCS.
dr Mariusz Korzeniowski – doktor, adiunkt w Zakładzie Historii Krajów Europy Wschodniej Instytutu Historii UMCS w Lublinie. Opublikowane prace dotyczą głównie losów polskich uchodźców w latach I wojny światowej.
dr Zbigniew Piłat – adiunkt, Katedry Historii Powszechnej Wieków Średnich KUL w Lublinie;
historia społeczno-religijna Europy Środkowo-Wschodniej, geografia historyczna, duchowość średniowiecz.
Andrzej Chmura – adiunkt w Instytucie Matematyki i Fizyki Akademii Podlaskiej w Siedlcach.
dr Wiesław Czwórnóg – nauczyciel akademicki AWF w Warszawie, trener kadry polskich lekkoatletek.
Krzysztof Panas – były prezydent Łodzi, były prezes Narodowego Funduszu Zdrowia.
Dariusz Panas – absolwent PWSFTviT w Łodzi; operator filmowy – „Magda M”, „Samo życie”, „M jak miłość”, „Chłopaki nie płaczą”, „Lawa”, „Łuk Erosa”, „Magnat” i wiele innych (łącznie 33 filmy).
doc. Dr Maria Kozioł-Mątewka – Akademia Medyczna w Lublinie.
dr Halina Chodun Zielińska – doktor nauk medycznych, okulistyka – Gdańsk.
dr Bożena Soroka-Letkiewicz – doktor nauk medycznych, specjalista chirurgii stomatologicznej, starszy wykładowca katedry Chirurgii i Kliniki Chirurgii Szczękowo-Twarzowej Akademii Medycznej w Gdańsku.
Małgorzata Bartoszcze-Tomaszewska – doktor nauk medycznych, specjalista chirurg – stomatolog; wraz z mężem prof. dr medycyny Tomaszem Tomaszewskim prowadzi w Lublinie Przychodnię Stomatologiczno-Implantologiczną LARDENT, utrzymując kontakty z ośrodkami naukowymi i badawczymi w kraju i za granicą.
Renata Korzeniowska-Ginter – doktor inżynier, adiunkt Katedry Technologii i Organizacji Żywienia Akademii Morskiej w Gdyni.
Beata Matyjaszek-Matuszak – doktor, farmakolog-endokrynolog.
Maria Zbyszewska – aktorka Teatru Wybrzeże w Gdyni, Teatru Polskiego w Poznaniu, Teatru Dramatycznego we Wrocławiu, Teatru Dramatycznego w Szczecinie, Teatru Rozmaitości w Warszawie; zagrała w 26 filmach ale najbardziej zapamiętamy Ją jako Manię Pawlakową z filmów „Sami swoi”, „Nie ma mocnych”, „Kochaj albo rzuć”; wykładowca krakowskiej PWST, żona Ludwika Benoit, matka Mariusza Benoit; w 1983r. za całokształt dokonań aktorskich otrzymała nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia.
Maria Mamona – aktorka teatrów warszawskich: Teatru współczesnego, Starej Prochowni, Teatru Adekwatnego i Teatru Narodowego
Mariusz Dubaj – kompozytor, teoretyk muzyki, pianista, pedagog; adiunkt na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie; laureat wielu nagród ogólnopolskich konkursów muzycznych. Jego utwory były wykonywane na koncertach i festiwalach w kraju i zagranicą m.in. we Włoszech, Niemczech, Francji, Holandii, na Węgrzech, Ukrainie i w Stanach Zjednoczonych oraz nagrywane dla radia i telewizji.
Magdalena Marchwic – poetka.
Stefan Cichosz – fotografia artystyczna.
Agnieszka Kazimierczak – malarka.
Magdalena Wójcik – piosenkarka, wokalistka, liderka zespołu „Goya” istniejącego od 1995r. Jednym z pierwszych utworów Magdy, który zdobył olbrzymią popularność była piosenka „Smells Like Teen Sprit (2 tygodnie na liście przebojów III programu Polskiego Radia). W 1998r. pierwszy album „Goya”, w 2003r. następny zatytułowany „Kawałek po kawałku”. W lipcu 2003r. Magda Wójcik wystapiła u boku Nigela Kennedy – światowej sławy skrzypka. W 2005r. nowa płyta zespołu „Goya” zatytułowana „Smak Słów”.
Jakub Badach – wokalista, kompozytor, aranżer, lider zespołu „Poluzjanci” oraz członek grupy „The Glogetrotters”. Z Katarzyną Gaertner nagrał „Śpiewnik śląski” i „Śpiewnik kaszubski”. W 2000r. wydał z zespołem album zatytułowany „Tak po prostu”. Kuba Badach współpracował m.in. z Robertem Jansonem, Kayah i Robertem Chojnackim. Występował na Manhattanie i Avery Fisher Hall w Lincoln Center, na Węgrzech, w Kuwejcie, na Słowacji, w Piwnicy pod Baranami i Festiwalu Sopot 2006.
Jan Godlewski – mistrz Polski w zapasach w stylu wolnym.
Wielu spośród absolwentów Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego związało się na zawsze z naszym miastem. W roku jubileuszu szkoły nazwiska ich znajdujemy na odpowiedzialnych stanowiskach w Krasnymstawie i regionie:
Janusz Szpak – były wicemarszałek sejmiku lubelskiego.
Henryk Rycyk – kierownik Zespołu Techników Elektroradiologii Szpitala Chełmskiego.
Julian Prokopowicz – wieloletni nauczyciel LO w Krasnymstawie.
Ksiądz Franciszek Nucia
Marek Nowosadzki – były redaktor naczelny „Ziemi Krasnostawskiej”, Przewodniczący Rady Powiatu
Janusz Szpak – starosta krasnostawski
Andrzej Kmicic – wicestarosta krasnostawski
Andrzej Jakubiec – burmistrz Krasnegostawu
Ryszard Złomańczuk – dyrektor Banku PKO SA w Krasnymstawie
Halina Kapica – naczelnik Urzędu Skarbowego w Krasnymstawie
Ludwik Kafarski – zastępca naczelnika Urzędu Skarbowego, obecnie wiceprzewodniczący Rady Powiatu.
Radosław Chmielewski – dyrektor Wschodniego Banku Cukrownictwa SA w Krasnymstawie
Andrzej Majchrowicz – kierownik Wydziału Gospodarki gruntem i planowania przestrzennego Urzędu Miasta w Krasnymstawie, obecnie prezes TBS w Krasnymstawie.
Kazimierz Bazyluk – długoletni prezes Powszechnej Spółdzielni Spożywców „Społem”
w Krasnymstawie.
Roman Kowalczyk – dyrektor Zespołu Opieki Zdrowotnej w Krasnymstawie, Ordynator Oddziału Chirurgicznego Szpitala Miejskiego w Krasnymstawie.
Krzysztof Michalak – dyrektor Zespołu Opieki Zdrowotnej w Krasnymstawie, Ordynator Oddziału Chirurgii Szpitala Miejskiego w Krasnymstawie.
Leszek Janeczek – doktor nauk medycznych, Ordynator Oddziału Ginekologii i Położnictwa Szpitala Miejskiego w Krasnymstawie
Ryszard Wójtowicz – dyrektor Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 w Krasnymstawie
Cezary Kaczor – dyrektor Szkoły Podstawowej nr 5 w Krasnymstawie
Helena Karchuć – wieloletni zastępca dyrektora Liceum Ogólnokształcącego im. W. Jagiełły w Krasnymstawie
Henryk Czerniej – dyrektor I Liceum Ogólnokształcącego im. W. Jagiełły w Krasnymstawie, wiceprzewodniczący Rady Powiatu
Maria Kiliańska – zastępca dyrektora I Liceum Ogólnokształcącego im. W. Jagiełły w Krasnymstawie, od listopada 2006r. pełniąca obowiązki Dyrektora I LO w Krasnymstawie
Elżbieta Zadrąg – dyrektor Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 w Krasnymstawie
Anna Zakrzewska – przewodnicząca Stowarzyszenia Absolwentów i Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie
Józef Madej – radca prawny Urzędu Miasta.
To tylko garstka spośród tych młodych ludzi, którzy opuścili mury naszej szkoły „gotowi do służby państwu”. Wielu z nich nie ma już wśród nas. Służbę swą już wypełnili. Inni rzetelnie pracują tam gdzie los ich rzucił, w kraju lub poza jego granicami.
Mijają lata, kolejni absolwenci opuszczają mury szkoły. Idą w świat z okruchem wiedzy jaka szkoła usiłuje im przekazać. „Bez nauki bowiem... walą się królestwa, upadają mocarstwa, same dostojeństwa ciężarem się stają ... a taką zwykła być Rzeczypospolita, jakim są obyczaje i kształcenie jej obywateli ...” mówił Jan Zamojski w 1595 roku otwierając Akademię Zamojską.
Dyrektor wystąpił z prośbą o wyrażenie zgody na udział w Komitecie Honorowym
do następujących osób:
Komitet honorowy
Obchodów 90-lecia Gimnazjum i Liceum im. Władysława Jagiełły
W Krasnymstawie
1. Beata Mazurek – posłanka na Sejm RP
2. Henryk Młynarczyk – poseł na Sejm RP
3. Sławomir Zawiślak – poseł na Sejm RP
4. Arcybiskup Józef Życiński – Metropolita Lubelski
5. Jarosław Zdrojkowski – Marszałek Województwa Lubelskiego
6. Wojciech Żukowski – Wojewoda Lubelski
7. Lech Sprawka – Lubelski Kurator Oświaty
8. Marek Nowosadzki – Przewodniczący Rady Powiatu
9. Janusz Szpak – Starosta Krasnostawski
10. Tadeusz Błyskosz – Naczelnik Wydziału Oświaty Starostwa Powiatowego
11. Bogusław Kalinecki – Przewodniczący Rady Miasta
12. Andrzej Jakubiec – Burmistrz Krasnegostawu
13. Ks. Henryk Kapica – Proboszcz parafii p.w. Św. Franciszka Ksawerego
14. Janusz Korczyński – Wójt Gminy Krasnystaw
15. Bronisław Stadnik były Dyrektor I LO
16. Czesław Kozina – były Dyrektor I LO
17. Grażyna Majchrowicz – była Dyrektor I LO
18. Henryk Czerniej – były Dyrektor I LO
19. Mirosław Kaczor – Przewodniczący Rady Rodziców
20. Jan Leśnikowski – Stowarzyszenie Absolwentów Gimnazjum i Liceum
21. Prof. dr hab. Tadeusz Bojarski – Stowarzyszenie Absolwentów Gimnazjum i Liceum
22. Prof. dr hab. Jan Lewandowski – Stowarzyszenie Absolwentów Gimnazjum i Liceum
23. Prof. dr hab. Stanisław Parzymies – Stowarzyszenie Absolwentów Gimnazjum i Liceum
24. Bogusław Salnicki – Stowarzyszenie Absolwentów Gimnazjum i Liceum
25. Anna Tworuszka – Stowarzyszenie Absolwentów Gimnazjum i Liceum
26. Anna Zakrzewska - Stowarzyszenie Absolwentów Gimnazjum i Liceum
Bibliografia
1. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum Męskiego w Krasnym-
2. stawie - rok szkolny 1918/19
3. Protokóły Rady Pedagogicznej z lat 1917-1939
4. Arkusze ocen z lat 1917-1939
5. Książka zarządzeń dyrektora 1923 - 1924
6. Protokóły egzaminów dojrzałości 1924-1939
7. Protokóły Rady Pedagogicznej 1944-1997
8. Protokóły egzaminów dojrzałości 1944-1945
9. Protokóły egzaminów dojrzałości Prywatnego Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego dla Dorosłych 1945-1949
10. Protokóły ukończenia Prywatnego Gimnazjum dla Dorosłych 1945-1949
11. Kronika Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie 1944-1969
12. Kronika Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie 1982-1997
13. Kronika Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie 1997-2007
14. Kronika olimpiad języka francuskiego 1978 - 1997
15. Album „Uroczystość wręczenia sztandaru” 1964
16. Kronika apeli Samorządu Uczniowskiego
17. Kronika Internatu 1975-1997
18. Kronika Internatu 1997-2007
19. Kronika Samorządu Uczniowskiego 1997 – 2007
20. Program Wychowawczy Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie
21. Program Profilaktyczny Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie
22. Statut Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie
23. Protokóły Rady Pedagogicznej 1997 – 2007
24. Kronika Stowarzyszenia Absolwentów i Wychowanków Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Jagiełły w Krasnymstawie 2000-2007
25. Ewidencja pracowników Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława
Jagiełły w Krasnymstawie 1944-2007
26. Rejestr odznaczeń państwowych i wyróżnień resortowych
27. Rejestr nagród MEN i Kuratora Oświaty i Wychowania
28. Rejestr nagród Starosty Powiatowego
29. Rejestr nagród dyrektora Liceum Ogólnokształcącego w Krasnymstawie
30. Janina Jawor „Tajne nauczanie w Krasnymstaiwe”
31. Józef Litwin „Wspomnienia”
32. Franciszek Żurek, „Powiat krasnostawski w październiku-listopadzie 1918 r.” Zapiski Krasnostawskie t. 2. Wydanie „Norbertinum” Lublin 1994.
33. Paweł Czuba, Jan Wojtal, Oni walczyli na ziemi krasnostawskiej, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1979
34. Damian Kozyrski „Józef Grudziński (1903-1944) – polityk ruchu oporu
35. Encyklopedia BCH
36. Echo Krasnegostawu nr2/157 z dnia 11 stycznia 2007r.
| Początki działalności | Lata dwudzieste | Lata trzydzieste |
| Lata okupacji| Lata 1946 - 1964 | Lata 1964 - 2007 |